Biblia Jakuba Wujka
Księga Daniela 11:22
A teraz prawdę oznajmię tobie. Oto jeszcze trzej królowie będą stać w Perskiej ziemi, a czwarty zbogaci się bogactwy zbytniemi nade wszytkie, a gdy się zmocni bogactwy swemi, pobudzi wszytkie na królestwo Greckie.
Lecz powstanie król mocny i będzie panował panowaniem wielkim, a czynić będzie, co mu się podoba.
A gdy stanie, będzie skruszone królestwo jego i będzie rozdzielone na czterzy wiatry niebieskie, ale nie między potomki jego ani według mocy jego, którą panował, bo będzie szarpane królestwo jego też między obce oprócz tych.
I zmocni się król z Południa, a z książąt jego przemoże go i będzie panował panowaniem: bo wielkie panowanie jego.
A po skończeniu lat uczynią z sobą przymierze i córka króla z Południa przyjedzie do króla Północnego czynić przyjaźń, i nie otrzyma siły ramienia ani się ostoi nasienie jego; i będzie wydana sama i którzy ją przyprowadzili młodzieńcy jej, i którzy ją zmacniali w czasiech.
A stanie z latorośli korzenia jej szczepek i przyjdzie z wojskiem a wnidzie do krainy króla Północnego i będzie czynił z nimi po swej wolej, i otrzyma.
Nadto i bogi ich, i ryciny, naczynia też drogie, srebra i złota pobrane zawiezie do Egiptu: ten przemoże króla Północnego.
A synowie jego będą pobudzeni i zbiorą mnóstwo wojsk wiela, i przyjedzie kwapiąc się a zalewając, i wróci się, i zapędzi się, i potka się z mocą jego.
I rozdraźniony król Południowy wynidzie a z królem Północnym walczyć będzie. I nagotuje mnóstwo zbytnie, i będzie podane mnóstwo w ręce jego.
Bo się wróci król Północny i nagotuje mnóstwo daleko więtsze niż pierwej, a na końcu czasów i lat przyjdzie kwapiąc się z wojskiem wielkim i z bogactwy zbytniemi.
A onych czasów mnodzy powstaną przeciw królowi Południowemu, synowie też przestępników ludu twego podniosą się, aby wypełnili widzenie, i upadną.
I przyjdzie król Północny, i usypie wał i weźmie miasta barzo obronne, a ramiona Południowe nie zniosą, i powstaną wybrani jego, aby się oparli, a nie będzie siły.
A uczyni, przyszedszy nań, według upodobania swego, a nie będzie, kto by stał przeciw obliczu jego, i będzie stał w zacnej ziemi, i będzie zniszczona w ręce jego.
I położy oblicze swoje, żeby przyszedł ku otrzymaniu wszytkiego królestwa jego, i uczyni z nim porównania; i córkę z białychgłów da mu, aby je wywrócił: ale się nie ostoi ani go będzie.
A obróci oblicze swe ku wyspom i weźmie ich wiele, i uczyni, że przestanie hetman urągania swego, a urąganie jego obróci się nań.
I stanie na miejscu jego napodlejszy i niegodny dostojeństwa królewskiego, a za mało dni zstart będzie, nie w zapalczywości ani w bitwie.
I stanie na miejscu jego wzgardzony, a nie dadzą mu czci królewskiej. I przyjdzie potajemnie, i otrzyma królestwo zdradą.
I do obfitych a bogatych miast wnidzie i uczyni, czego nie czynili ojcowie jego i ojcowie ojców jego. Wydartki i korzyści i bogactwa ich rozproszy, a przeciw namocniejszym myślić będzie, a to aż do czasu.
I wzbudzi się siła jego i serce jego przeciw królowi Południowemu z wojskiem wielkim, a król Południowy pobudzon będzie ku bitwie z wielkimi pomocami i mocnymi barzo, lecz się nie ostoją, bo umyślą nań radę.
A ci, którzy z nim chleb jedzą, zetrą go; wojsko też jego zatłumione będzie i polęże zabitych barzo wiele.
Dwu też królów serce będzie, aby źle czynili, a u stołu jednego kłamstwo mówić będą i nie zdarzy się im: bo jeszcze koniec na inny czas.
I wróci się do ziemie swej z wielkimi bogactwy, a serce jego przeciw przymierzu świętemu, i uczyni, a wróci się do ziemie swej.
Zamierzonego czasu wróci się a przyjdzie na Południe, a nie będzie pierwszemu podobne ostateczne.
Przyjdą też nań Galery i Rzymianie i porażon będzie a wróci się i rozgniewa się przeciwko przymierzu świętynie, i uczyni, i wróci się, i będzie myślił przeciwko tym, którzy opuścili przymierze świątynie.
I ramiona od niego stać będą, i zgwałcą świętynią mocy, i odejmą ustawiczną ofiarę, a dadzą obrzydłość na spustoszenie.
A niezbożni przeciw przymierzu zmyślać będą zdradliwie, lecz lud znający Boga swego otrzyma i uczyni.
A uczeni między ludem będą nauczać wielu i polęgą od miecza i od ognia, i od poimania, i od łupienia dni.
I z uczonych upadną, aby byli wypławieni i wybrani i wybieleni aż do czasu zamierzonego, bo jeszcze inny czas będzie.
A król będzie czynił według wolej swojej i podniesie się, i rozwielmoży się przeciw każdemu bogu i przeciw Bogu bogów będzie mówił wielmożne rzeczy. I zdarzy się mu, aż się dokona gniew: bo już wyszła sentencja.
A boga ojców swoich nie będzie miał nizacz i będzie w pożądliwościach niewiast; ani będzie dbał na żadnego boga, bo przeciw wszemu powstanie.
Lecz boga Maozim na miejscu swoim chwalić będzie, a boga, którego nie znali ojcowie jego, będzie czcił złotem i srebrem, i drogim kamieniem, i rzeczami kosztownemi.
I uczyni, że obwaruje Maozim z bogiem cudzym, którego poznał, i rozmnoży sławę, i da im moc w wielu rzeczach, i ziemię podzieli darmo.
A czasu zamierzonego będzie przeciwko niemu walczył król Południowy a jako burza przyjdzie nań król Północny, z wozy i z jezdnymi, i z okrętami mnogimi, a wnidzie w ziemie i zetrze, i przejdzie.
I wnidzie do ziemie chwalebnej, a wiele upadnie. Lecz te same ujdą ręki jego: Edom i Moab a początek synów Ammon.
I opanuje skarby złota i srebra i wszytkie rzeczy kosztowne Egipskie; przez Libią też i Etiopią przejdzie.
I wieść od Wschodu słońca i od Północy zatrwoży go i przyjdzie z mnóstwem wielkim, aby zstarł i pobił wielu.
I postawi namiot swój Apadno między morzami na górze zacnej i świętej, i przydzie aż na wierzch jej, a żaden mu nie dopomoże.