Biblia Gdańska (1632)Księga: Psalmów 37:1 ...
37:1
Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
37:2
Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
37:3
Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
37:4
Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
37:5
Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
37:6
I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
37:7
Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
37:8
Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
37:9
Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
37:10
Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
37:11
Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
37:12
Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
37:13
Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
37:14
Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
37:15
Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
37:16
Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
37:17
Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
37:18
Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
37:19
Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
37:20
Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
37:21
Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
37:22
Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
37:23
Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
37:24
Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
37:25
Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
37:26
Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
37:27
Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
37:28
Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
37:29
Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
37:30
Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
37:31
Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
37:32
Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
37:33
Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
37:34
Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
37:35
Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
37:36
Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
37:37
Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
37:38
Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
37:39
Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.
37:40
Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.