„Słyszeliśmy, że niektórzy wśród was postępują nieporządnie, nic nie zapracowując, a będąc wścibskimi.”

Nowa Biblia Gdańska: Drugi list do Tesaloniczan 3,11

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Brzeska
Księga: 3 Księga Mojżeszowa 13:31

Tytuł oryginalny
Trzecie księgi Mojżeszowe które po grecku zową Leviticus
1Potym jeszcze mówił Pan do Mojżesza i do Aarona w ty słowa: 2Człowiek, któryby miał na skórze ciała swego guzy, abo liszaje, abo białe blizny, tak iżby się na skórze ciała jego przymiot trądu okazał, taki ma być przywiedzion przed kapłana Aarona, abo przed którego inego kapłana z synów jego. 3Tedy ogląda kapłan przymiot on na skórze ciała, a jesliż w niem włosy pobielały, a wpił się w ciało jego i byłyby jako dołki na skórze jego, tedy to jest zarażenie trądu. A przetoż oglądawszy go kapłan, rozezna go być nieczystem. 4Ale jesliż biała blizna jest na skórze jego, a nie jest zdołkowana skóra jego i włosy nie pobielały, tedy kapłan onego zarażonego zamknie osobno przez siedm dni. 5Potym siódmego dnia ogląda ją powtóre kapłan, a jesliż tak przedsię trwa on przymiot, a nie szerzy się dalej po skórze, kapłan znowu przez drugie siedm dni zadzierży go w zamknieniu. 6Tam, gdy ony siedm dni wynidą, ogląda ji zasię kapłan, a jesliże poczerniewa, a nie szerzy się po skórze, tedy go kapłan zezna być czystem, bo tylko okrostawiał, a wyprawszy swe szaty, czystem będzie. 7Ale jesliż tym więcej szerzą się na skórze krosty ony po oglądaniu kapłanowem, a po oczyścieniu jego, tedy powtóre ma być stawion przed kapłanem. 8A jesli obaczy kapłan, że się krosty szerzą po skórze, zezna go być nieczystem, bo już jest trąd. 9Gdy będzie zarażenie trądu na człowieku, tedy będzie przywiedzion przed kapłana. 10Który, gdy ujzry, iż są guzy białe po skórze, a włosy pobielewają, a narastawałoby dziwe mięso w onych guziech. 11Tedy jest zastarzały trąd na skórze ciała jego i zezna kapłan, iż człowiek on jest nieczysty. A nie będzie go zamykał osobno, gdyż jest nieczystem. 12Jesliż się tedy trąd na skórze rozszerza, a wszytkę skórę począwszy od głowy aż do nóg osypie, tyle ile kapłan widzieć może. 13Ma go oglądać kapłan, gdzie więc jesli już trąd okrył wszytko ciało, tedy onego zarażonego zezna być czystem, abowiem wszytek przymiot obrócił się w białość i tak zostanie czystem. 14Ale onegoż dnia jakoby się skoro ukazało mięso dziwne, tedy nieczystem będzie. 15A tak ogląda kapłan mięso dziwe, a zezna go być nieczystem. Abowiem ono mięso dziwe nieczyste jest, a już jest trąd. 16Ale jesliby zginęło mięso dziwe, a obróciło się w białość, tedy przyjdzie do kapłana. 17A kapłan ma go oglądać, gdzie jesli przymiot on pobieleje, tedy kapłan zezna go być czystem, gdyż tak jest. 18Jesliżby też był wrzód w ciele na skórze, a zagoiłby się. 19A na miejscu wrzodu onego nadąłby się guz biały, aby też liszaj jaki biały, abo czerwony, tedy go ma kapłan oględać. 20A gdy ji ogląda kapłan, jesliby wklękł w skórę, a iż na niem włosy zbielały, tedy człowieka onego zezna kapłan być nieczystem, bo zarażenie trądu jest pochodzące ze wrzodu. 21Ale jesliżby obaczył kapłan, że w niem włos nie bieleje, a iż liszaj nie wklękł w skórę, ale tylko poczerniał, tedy zarażonego zadzierży kapłan przez siedm dni w zamknieniu. 22A jesliżby się szerzył na skórze, kapłan zeznać ma, iż jest nieczystem, a jest na niem zarażenie trądu. 23Wszakoż jesliby blizna ona biała została na swem miejscu, a nie szerzyła się, tedy jest zapalenie wrzodu, a zezna ją być kapłan czystą. 24Także jesliby się kto na skórze ciała swego ogniem sparzył, a po zgojeniu onej sparzeliny ukazałby się liszaj biały zczerwieniały, abo biały. 25Tedy ji ogląda kapłan, a jesliżby włos w liszaju pobielał, a samby głębiej wklękł w skórę, jest to trąd z sparzeliny pochodzący; kapłan tedy zezna go być nieczystem, gdyż jest zarażenie trądu. 26A gdy kapłan ogląda, iż nie są w liszaju odmienione włosy, a iż nie wklękł głęboko w skórę, ale się niejako zaczerniewa, tedy go zadzierży w zamknieniu kapłan przez siedm dni. 27A gdzieby dnia siódmego obaczył, że się szerzy na skórze, zezna go być nieczystem, bo jest zarażenie trądu. 28A jesliż tenże liszaj zostawa na swem miejscu, a nie szerzy się po skórze, ale się zaczerniewa, jest puchlina z sparzenia. A kapłan zezna, iż jest czystem, abowiem jest zapalenie z sparzeliny. 29Także gdyby mąż, abo niewiasta na głowie, abo na brodzie mieli jaki przymiot. 30Tedy ma kapłan oglądać ji, a będzie-li głębiej w skórze i ma w sobie włosy pożółkłe a cienkie, zezna go być nieczystem. Abowiem są parchy, a trąd na głowie, abo na brodzie. 31Ale jesliby obaczył kapłan, iż on parch nie jest głębiej w skórze, a nie byłby w niem włos czarny, tedy człeka onego, który ma na sobie parchy, zamknie go osobno przez siedm dni. 32Potym dnia siódmego obejzry kapłan przymiot on, a jesliż się parch nie szerzy i nie ma w sobie pożółkłych włosów, a nie wpił się głębiej w skórę. 33Tedy go ogolą, nie ruszając miejsca sparszywiałego, ale onego parszywca zadzierży powtóre kapłan w zamknieniu przez siedm dni. 34A potym dnia siódmego ogląda kapłan ony parchy, które jesliż się po skórze nie szerzą i nie są głębiej w skórze, tedy go zezna kapłan być czystem, a przeprawszy odzienie swoje, będzie czystem. 35Ale jesliżby zasię po oczyścieniu począł się parch szerzyć po skórze. 36Tedy go ma oglądać kapłan, a jesliż się parch on szerzy po skórze, już kapłan nie ma patrzeć włosów pożółkłych, bowiem jest nieczysty. 37Wszakoż jesli parch trwa w swej barwie, a włos czarny w niem narasta, tedy się już zgoił i ony parchy i sam jest czystem. A przetoż go zezna kapłan czystem. 38A jesliby też mąż abo niewiasta na skórze swej mieli blizny białe po ciele. 39Tedy je ma oglądać kapłan, a jesliżby się blizny ony na skórze ciała jego białe zaczerniewały, tedy są tylko liszaje białe, a on sam jest czystem. 40Ktemu, jesliby któremu mężowi włosy z głowy opadły, tedy jest łysy, a ktemu czysty. 41A jesliżby na przodku głowy jego opadły włosy, tedyć też jest tylko łysy, ale czysty. 42Wszakże jesliby na łysinie z przodku, abo z tyłu, okazała się blizna biała, abo zczerwieniała, tedy jest trąd rostący na obłysieniu, tak z przodku, jako z tyłu. 43I ma to oglądać kapłan, a jesliżby obaczył, iżby blizny ony puchnęły bielając się i zaczerwieniejąc, po którejkolwiek stronie łysiny, jakoby na kształt trądu na skórze ciała. 44Tedy człowiek on jest trędowaty i nieczysty i ma zeznać kapłan, że jest nieczystem, gdyż taki przymiot ma na głowie. 45A trędowaty, który jest tym zarażon, ma chodzić w rozdartem odzieniu, z gołą głową, zakrywając usta, a że jest nieczystem wołając. 46I jak długo ono zarażenie ma na sobie, będzie nieczystem. Osobno mieszkać ma, a precz za namioty będzie miał mieszkanie swoje. 47A gdy też, na której szacie byłaby znaleziona zmaza trądu, chociaż będzie szata z wełny, chociaż lniana. 48Także gdyby była na osnowie, abo na wątku, tak lnianem, jako i wełnianem i na jakiej skórze, abo na jakiejkolwiek rzeczy skórzanej. 49A byłaby ona zmaza zielona, abo czerwona na szacie, abo na jakiej skórze, na osnowie, na wątku i też na jakiejkolwiek rzeczy skórzanej, tedy to będzie zmaza trądu, a ma ją oglądać kapłan. 50A oglądawszy kapłan zmazę onę, zadzierży ją w zamknieniu przez siedm dni. 51Potym dnia siódmego, gdy obejzry kapłan zmazę, jesliżby się szerzyła na szacie, abo na osnowie, abo na wątku, abo na jakiej skórze, także i na każdej rzeczy z skóry urobionej, tedy jest trąd jadowity i nieczysty. 52Ma tedy spalić taką szatę, abo osnowę, abo wątek, tak z wełny, jako i lniany i wszelką rzecz skórzaną, na czemby jedno była zmaza. Abowiem jest trąd jadowity i przetoż w ogniu ma być spalon. 53Ale gdyby obaczył kapłan, iż ona zmaza nie szerzy się na szacie, na osnowie, na wątku i na każdej rzeczy skórzanej. 54Rozkaże ono uprać na czem jest zmaza, a powtóre ono przez siedm dni zadzierży w zamknieniu. 55A jesliby po onym upraniu obaczył kapłan, iż zmaza ona barwy swej nie zmieniła, aniby się też szerzyła, tedy jest rzecz nieczysta, a tak ma być w ogniu spalona, chociażby się takie spełznienie wjadło w nowe, abo w wiotche sukno. 56Wszakoż, jesliby kapłan obaczył zmazę po upraniu nie tak znaczną jako pierwej była, odedrze ją tak od szaty, jako i od skóry, od osnowy i od wątku. 57Lecz jesliżby się jeszcze okazowała na szacie, na osnowie, na wątku i na jakiej rzeczy skórzanej, jest trąd mnożący się. A przetoż rzecz ta, na którejbykolwiek był, spalona będzie. 58Ale gdy wypierzesz szatę, osnowę, wątek, abo też którąkolwiek rzecz skórzaną, a zginęłaby zmaza, tedy ma być powtóre uprana, a tak będzie czysta. 59A tać jest ustawa około rozeznania trądu na szacie z wełny, abo ze lnu, na osnowie i na wątku, abo na każdej rzeczy skórzanej, jako to ma być rozeznano, iż jest czyste, abo nieczyste.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Udzielę pokoju temu krajowi, będziecie spoczywać, a nikt was nie przestraszy. Wytępię dzikie zwierzęta z ziemi i miecz nie będzie przechodził przez wasz kraj.
III Mojż 26:6

W Chrystusie

W którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
Kol 1:14

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Kiedy Król Herod ściął głowę Jana Chrzciciela jego ciało zostało pochowane przez jego uczniów (Mat 14:1-12, Mar 6:14-29). Wydaje się że uczniowie pochowali jego ciało bez głowy i nikt nie wie na pewno gdzie ona się na koniec znalazła (jest wiele teorii i typowanych miejsc jej pochówku).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Którzy mocą Bożą strzeżeni jesteście przez wiarę w zbawienie, przygotowane do objawienia się w czasie ostatecznym.
I Piotr 1:5


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić