„Pomiędzy wami a nią niech będzie jednak odległość około dwóch tysięcy łokci. Nie zbliżajcie się do niej, abyście poznali drogę, którą macie iść, gdyż nie szliście tą drogą nigdy dotąd.”

Uwspółcześniona Biblia Gdańska: Księga Jozuego 3,4

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Brzeska
Księga: 2 Księga Mojżeszowa 14:1

Tytuł oryginalny
Wtóre Księgi Mojżeszowe które zową Exodus
1I rzekł Pan k Mojżeszowi temi słowy: 2Mów synom Izraelskim: Niech się wrócą, a niech rozbiją namioty swe u Fihahirot, miedzy Magdal i morzem, ku Beelzefon, tam przeciw jemu postawicie nad morzem namioty swoje. 3Tedy farao będzie mówił o synach Izraelskich: Zamknienić są w ziemi, a zagrodziła je puszcza. 4Zatwardzę ja tedy serce faraonowe, iż was będzie gonił. A tak nad faraonem i nad wszytkiem jego wojskiem okażę swą chwałę. Stąd się dowiedzą Egiptcjanie, żem ja jest Pan. I tak uczynili. 5Potym powiedziano królowi egiptskiemu, iż lud izraelski uciekał. Tedy serce faraonowe i sług jego obruszyło się przeciw ludowi onemu i rzekli: Cożechmy to uczynili, żechmy dopuścili wynidź Izraelczykom, aby nam więcej nie służyli. 6A tak rozkazał wozy gotować, a zebrał lud swój. 7I wziął z sobą sześćset wozów przebranych i wszytki wozy egiptskie, a rotmistrze nad wszytkiem wojskiem. 8A przetoż zatwardził Pan serce faraona, króla egiptskiego, iż gonił syny Izraelskie, ale Izraelczycy wyszli już byli z wielką możnością. 9I gonili je Egiptcjanie i dogonili ich tam, gdzie byli rozbili namioty swe nad morzem, wszytki wozy faraonowe, wszytka jazda i wszystko wojsko było u Fihahirot przeciwko Beelzefon. 10A gdy się farao przybliżał, synowie Izraelscy podnieśli oczu swych, a oto Egiptcjanie tuż byli za niemi. Stąd synowie Izraelscy barzo się lęknąwszy poczęli wołać do Pana. 11I mówili do Mojżesza: Azaż nie było w Egiptcie grobów, żeś nas tu wywiódł na puszczą, abychmy pomarli? Cóżeś to z nami uczynił, żeś nas z Egiptu wywiódł? 12Azaż to już nie to jest cochmy z tobą mówili w Egiptcie w ty słowa: Zaniechaj nas, abychmy służyli Egiptcjanom? Abowiem nam lepiej było służyć im, niźli pomrzeć na puszczy. 13Tedy Mojżesz odpowiedział ludowi: Nie bójcie się, a mocno stójcie, oczekawajcie wybawienia Pańskiego, które dziś uczyni nad wami. Bo Egiptcjanów, któreście dziś widzieli, już ich więcej na wieki nie oglądacie. 14Sam za was Pan walczyć będzie, a wy w pokoju będziecie. 15Tedy rzekł Pan Mojżeszowi: Przeczże ku mnie wołasz? Mów ty jedno synom Izraelskim, aby oni szli w drogę. 16A ty podnieś laskę swą, a rościęgni rękę swą nad morzem i rozdwoi się. Potym synowie Izraelscy przejdą po suszy śrzodkiem morza. 17Bom ja oto zatwadził serce Egiptcjanów, że i tam za wami pójdą w pogonią, a pokażę chwałę swą nad faraonem i nad wszytkiem wojskiem jego, nad wozy jego i nad wszemi jezdnemi jego. 18Na ten czas poznają Egiptcjanie, żem ja jest Pan, gdy chwałę swą okażę nad faraonem, nad wozy i nad jezdnemi jego. 19Tedy anioł Pański, który szedł przed wojskiem izraelskiem, zaszedł pozad za niemi, a on słup obłokowy, który przed niemi szedł, stanął za niemi. 20I przyszedł miedzy wojsko egiptskie i miedzy wojsko izraelskie, tak iż była mgła, a barzo ciemno, ale oświecał noc, tak iż jedni do drugich przez całą noc nie mogli się przybliżyć. 21A tak, gdy Mojżesz podniósł rękę swą na morze, tedy Pan rozpędził morze, bo wiatr gwałtowny był przez całą noc do wschodu słońca, tak iż było morze suche, a wody się rozdzieliły. 22Tedy synowie Izraelscy przeszli przez pośrzodek morza po suszy, a wody były jako mury, tak po prawej, jako i po lewej stronie ich. 23I gonili za nimi Egiptcjanie aż do śrzod morza, wszytki konie faraonowe, wozy i jezdni jego. 24A stało się o ranem wstaniu, iż Pan w słupie ogniowem i obłokowem wejzrał na wojsko Egiptcjanów, a zatrwożył nim. 25I rozmiotał koła z wozów ich, a spodwracał je gwałtownie. Tedy rzekli Egiptcjanie: Uciekajmy przed Izraelczyki, boć Pan przeciw nam walcy za niemi. 26Potym Pan rzekł Mojżeszowi: Podnieś rękę twą nad morze, a zbieżą się wody na Egiptcjany, na wozy i na jezdne ich. 27A gdy podniósł Mojżesz nad morzem rękę swą, tedy przed zarankiem wróciło się ku pierwszej swej mocy, a Egiptcjanie bieżeli przeciw jemu, gdzie je Pan potopił w pośrzód morza. 28Tak ony wody zbiegły się, a okryły wozy i jezdne wszytki, że wszytkiemi wojski faraonowemi, które za nimi weszły do morza, tak iż z nich i jeden nie uszedł. 29Ale synowie Izraelscy przeszli po suszy w pośrzód morza, a wody były około nich jako mur, po prawej i po lewej stronie. 30Tedy dnia onego wybawił Pan Izraelczyki z ręku Egiptcjanów. I widzieli Izraelczycy Egiptcjany pomarłe na brzegu morskiem. 31Gdzie też Izraelczycy oglądali zacną możność, którą Pan okazał nad Egiptcjany i bał się lud Pana, a uwierzył Panu i Mojżeszowi słudze jego.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Lecz Eliasz rzekł do niej: Nie bój się! Idź i zrób, jak powiadasz, lecz najpierw przyrządź mi z tego mały placek i przynieś mi go, dla siebie zaś i syna swojego przyrządzisz później.
II Król 17:13

W Chrystusie

A łaska Pana naszego stała się bardzo obfita wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie.
I Tym 1:14

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Noe żył po potopie jeszcze 350 lat (I Mojż 9:28).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

I będziecie tam szukać Pana, swego Boga. Znajdziesz go, jeżeli będziesz go szukał całym swoim sercem i całą swoją duszą.
V Mojż 4:29


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić