
Wtóre Księgi Kroniki
1Tedy królowa Saba słysząc sławę Salomonowę, przyjechała do Jeruzalem, aby doświadczała Salomona w gadkach, barzo z wielkim pocztem i z wielbłądy niosącemi rzeczy wonne, złota wiele i kamieni drogich. A przyszła do Salomona i mówiła z nim to, co była umyśliła na sercu swoim. 2A Salomon oznajmił jej wszytki rzeczy, tak iż nic przed nim skryto nie było, czego by jej nie oznajmił. 3I widziała królowa Saba mądrość Salomonowę i dom, który był zbudował. 4Także potrawy stołu jego i jako siadali służebnicy jego, przytym stan urzędników jego i szaty ich, podczasze jego i szaty ich, ofiary palone, które sprawował w domu Pańskim, tak iż się barzo zumiała. 5I rzekła ku królowi: Prawdziweć są słowa, którem słyszała w ziemi swej o sprawach twych i o mądrości twej. 6A nie wierzyłam słowom ich, ażem sama przyszła i oglądały oczy moje, a oto i połowicę wielkiej mądrości twej nie oznajmiono mi, gdyżeś więcej jeszcze przydał ku sławie twej niżlim słyszała. 7Błogosławiony jest lud twój i ci służebnicy twoi, którzy zawżdy stoją przed tobą, a słuchają mądrości twej. 8Niechajże będzie Pan, Bóg twój, błogosławiony, który się rozkochał w tobie, tak iż cię posadził na stolicy swej królem na miejscu Pana, Boga twego, dlatego iż umiłował Bóg twój Izraelczyki, aby je umocnił na wieki i postanowił cię królem nad nimi, abyś czynił sąd i sprawiedliwość. 9I oddała królowi sto i dwadzieścia talentów złota i barzo wiele rzeczy wonnych i kamienia drogiego, a nie były potym takowe rzeczy wonne, jakie królowa Saba dała królowi Salomonowi. 10Słudzy też Hiramowi i słudzy Salomonowi, którzy mu byli przynieśli złota z Ofir, przynieśli i drzewa algumim i kamienie drogie. 11Tedy król z drzewa algumim sprawił schody w domu Pańskim i w pałacu królewskim, przytym arfy i gęśle śpiewakom, jakich przed tym nie widano w ziemi judzkiej. 12A król też Salomon dał królowej Sabie wszytko, czego jedno żądała, oprócz tego, co jej był z chuci swej dał. A potym się wróciła i odeszła do ziemie swej z służebniki swemi. 13I była waga złota, które przychodziło Salomonowi na każdy rok sześć set sześćdziesiąt i sześć talentów złota. 14Oprócz tego co przynosili kupcy i handlownicy, wszyscy też królowie arabscy i wszyscy książęta onych ziem przynosili złoto i śrebro do Salomona. 15Sprawił tedy król Salomon dwieście tarczy ze złota ciągnionego, a na każdą tarczą wychodziło sześć set pieniędzy złota ciągnionego. 16Sprawił też trzy sta puklerzów ze złota ciągnionego, tak iż na jeden puklerz wychodziło trzy sta pieniędzy złotych, które król schował w domu, który był w lesie libanowym. 17Potym król sprawił stolicę wielką z kości słoniowej i oprawił ja szczyrym złotem. 18A było sześć stopniów u stolice i podnóżek złoty do niego przybity, poręcza też i po tej i po owej stronie kędy siadano, a dwa lwi stali u poręcza. 19Stało też dwanaście lwów na sześci stopniach po tej i po owej stronie, tak iż takowej stolice nie było w żadnym królestwie. 20Nad to wszytki naczynia, z których pijał król Salomon były złote i wszytek sprzęt domu w lesie libanowem ze złota szczerego, bo za czasu Salomonowego śrebro ni zacz się stało. 21Abowiem okręty królewskie, które chodziły do Tarsys z sługami Hiramowemi raz we trzy lata, tyż okręty przychodziły z Tarsys przynosząc złoto i śrebro, kości słoniowe, koczkodany i pawy. 22I był zacnym król Salomon nad wszytki króle ziemskie w bogactwach i w mądrości. 23A wszyscy królowie ziemscy pragnęli widzieć Salomona, aby słuchali mądrości jego, którą był dał Bóg w serce jego. 24I przynosili mu każdy upominki swoje, klenoty śrebrne i klenoty złote, szaty, zbroje i rzeczy wonne, konie i muły na każdy rok. 25A tak miał Salomon cztery tysiące stajen koni i wozów, a dwanaście tysięcy jezdnych, które położył w mieściech kędy chowano wozy i przy sobie w Jeruzalem. 26I panował nad wszytkimi królami od rzeki aż do ziemie filistyńskiej i aż do granicę egiptskiej. 27Tedy rozdawał król śrebro jako kamienie, a cedry jako płone figi, których barzo wiele roście po polach. 28Przywodzono też konie do Salomona z Egiptu i ze wszytkich ziem. 29Ale ostatek spraw Salomonowych tak pierwszych jako i poślednich są spisane w księgach Natana proroka i w proroctwie Ahiasza Sylonickiego i w widzeniu Jaddo widzącego, który prorokował przeciw Jeroboamowi, synowi Nabatowemu. 30I królował Salomon w Jeruzalem nad wszytkim Izraelem czterdzieści lat. 31Zasnął potym Salomon z ojcy swemi, a pogrzebion jest w mieście Dawida, ojca swego i królował po nim Roboam, syn jego.