Wyszukiwanie
Biblia Warszawska
Księga: Ewangelia św. Mateusza 22:1
Lista dialogów 
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetu22:1
A Jezus odpowiadając, mówił do nich znowu w podobieństwach tymi słowy:
22:2
Podobne jest Królestwo Niebios do pewnego króla, który sprawił wesele swemu synowi.
22:3
I posłał swe sługi, aby wezwali zaproszonych na wesele, ale ci nie chcieli przyjść.
22:4
Znowu posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto ucztę moją przygotowałem, woły moje i bydło tuczne pobito, i wszystko jest gotowe, pójdźcie na wesele.
22:5
Ale oni, nie dbając o to, odeszli, jeden do własnej roli, drugi do swego handlu.
22:6
A pozostali, pochwyciwszy jego sługi, znieważyli i pozabijali ich.
22:7
I rozgniewał się król, a wysławszy swe wojska, wytracił owych morderców i miasto ich spalił.
22:8
Wtedy rzecze sługom swoim: Wesele wprawdzie jest gotowe, ale zaproszeni nie byli godni.
22:9
Idźcie przeto na rozstajne drogi, a kogokolwiek spotkacie, zaproście na wesele.
22:10
Słudzy ci wyszli na drogi, sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych, i sala weselna zapełniła się gośćmi.
22:11
A gdy wszedł król, aby przypatrzeć się gościom, ujrzał tam człowieka nie odzianego w szatę weselną.
22:12
I rzecze do niego: Przyjacielu, jak wszedłeś tutaj, nie mając szaty weselnej? A on oniemiał.
22:13
Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu nogi i ręce i wyrzućcie go do ciemności zewnętrznej; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
22:14
Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.
22:15
Wtedy faryzeusze, odszedłszy, naradzali się, jakby go usidlić słowem.
22:16
I wysłali do niego uczniów swoich wraz z Herodianami, którzy powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej w prawdzie uczysz, i na nikim ci nie zależy, albowiem nie oglądasz się na osobę ludzką.
22:17
Powiedz nam przeto: Jak ci się zdaje? Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy nie?
22:18
A Jezus, poznawszy ich złośliwość, rzekł: Czemu mnie kusicie, obłudnicy?
22:19
Pokażcie mi monetę podatkową; a oni przynieśli mu denar.
22:20
I rzecze im: Czyja to podobizna i czyj napis?
22:21
Powiadają: Cesarza. Wtedy mówi do nich: Oddawajcie więc, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co Bożego, Bogu.
22:22
A gdy to usłyszeli, zdziwili się, po czym opuścili go i odeszli.
22:23
W tym dniu przystąpili do niego saduceusze, którzy utrzymują, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali go,
22:24
Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeśliby ktoś umarł bezdzietnie, poślubi brat jego wdowę po nim i wzbudzi potomstwo bratu swemu.
22:25
Było tedy u nas siedmiu braci; i pierwszy pojąwszy żonę, umarł, i nie mając potomstwa, zostawił żonę swoją bratu swemu.
22:26
Podobnie i drugi, i trzeci, aż do siódmego.
22:27
A w końcu po wszystkich zmarła i ta niewiasta.
22:28
Przy zmartwychwstaniu tedy któregoż z tych siedmiu żoną będzie? Wszak ją wszyscy mieli.
22:29
A Jezus odpowiadając, rzekł im: Błądzicie, nie znając Pism ani mocy Bożej.
22:30
Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie w niebie.
22:31
A co do zmartwychwstania, czy nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:
22:32
Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba! Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych.
22:33
A lud, który to słyszał, zdumiewał się nad nauką jego.
22:34
Lecz gdy faryzeusze usłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zgromadzili się wokół niego,
22:35
A jeden z nich, znawca zakonu, wystawiając go na próbę, zapytał:
22:36
Nauczycielu, które przykazanie jest największe?
22:37
A On mu powiedział: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej.
22:38
To jest największe i pierwsze przykazanie.
22:39
A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego.
22:40
Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy.
22:41
A gdy się zeszli faryzeusze, zapytał ich Jezus,
22:42
Mówiąc: Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Mówią mu: Dawidowym.
22:43
Rzecze im: Jakże więc Dawid w natchnieniu Ducha nazywa go Panem, gdy mówi:
22:44
Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich pod nogi twoje.
22:45
Jeśli więc Dawid nazywa go Panem, jakże może być synem jego?
22:46
I nikt nie mógł mu odpowiedzieć ani słowa, ani też już nikt od owego dnia nie odważył się go pytać.
Nawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
W Chrystusie
Bo któż poznał myśl Pana? Któż może go pouczać? Ale my jesteśmy myśli Chrystusowej.
I Kor 2:16
I Kor 2:16
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
We wczesnych Biblijnych czasach balsamowanie zwłok trwało aż 40 dni (I Mojż 50:3).
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?