1Cóż więc powiemy, co znalazł Abraham, ojciec nasz według ciała? 2Bo jeśli Abraham z uczynków został uznany za sprawiedliwego, ma się czym chlubić, ale nie u Boga. 3Bo co mówi Pismo? A Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to policzone[1] za sprawiedliwość. 4A pracującemu, zapłata nie jest policzona według łaski, ale według należności[2] ; 5Temu natomiast, który nie pracuje, lecz wierzy w Tego, który czyni sprawiedliwym bezbożnego[3] , jego wiara jest mu policzona za sprawiedliwość. 6Tak też i Dawid mówi o błogosławieństwie[4] człowieka, któremu Bóg zalicza[5] sprawiedliwość, niezależnie od uczynków: 7Błogosławieni[6] , którym zostały odpuszczone nieprawości i których grzechy zostały zakryte; 8Błogosławiony mąż, któremu Pan rzeczywiście[7] nie policzy grzechu. 9Czy zatem to błogosławieństwo jest tylko dla[8] obrzezanych, czy też dla[8] nieobrzezanych? Mówimy bowiem, że wiara została policzona Abrahamowi za sprawiedliwość. 10Jak więc została mu policzona? Gdy był przed obrzezaniem, czy po obrzezaniu? Nie był przed obrzezaniem, ale po obrzezaniu[9] . 11I przyjął[10] znak obrzezania jako pieczęć sprawiedliwości tej wiary, którą miał przed[11] obrzezaniem, aby był ojcem wszystkich wierzących nieobrzezanych, aby i im to zostało policzone za sprawiedliwość, 12I także ojcem obrzezanych, nie tylko dla tych, którzy są obrzezani, ale i dla tych, którzy idą[12] śladami wiary ojca naszego Abrahama, którą miał przed[13] obrzezaniem. 13Bowiem nie przez prawo została dana obietnica Abrahamowi i jego potomstwu[14] , że ma być dziedzicem świata, ale przez sprawiedliwość z wiary. 14Bo jeśli ci, którzy są z prawa, są dziedzicami, wtedy wiara stała[15] się bez znaczenia[16] , a obietnica stała[15] się bezużyteczna; 15Gdyż Prawo powoduje[17] gniew; bo gdzie nie ma prawa, tam i nie ma przestępstwa. 16Dlatego z wiary dana była obietnica, aby była z łaski, i aby była zapewniona[18] całemu potomstwu, nie tylko tym, którzy są z Prawa, ale i tym, którzy są z wiary Abrahama, ojca nas wszystkich, 17Tak, jak jest napisane: Ojcem wielu narodów ustanowiłem cię przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłych, a to czego nie ma, powołuje by było[19] . 18Abraham wbrew nadziei z powodu nadziei uwierzył, by stać się ojcem wielu narodów według tego, co jest powiedziane: Takie będzie twoje potomstwo[20] ; 19I nie osłabł w wierze[21] , i nie patrzył[22] na swoje własne ciało, że jest już obumarłe, mając około stu lat, ani na obumarłe łono Sary. 20A wobec obietnicy Boga nie poddał się wątpliwościom wypływającym z niewiary[23] , ale został umocniony wiarą[24] i dał chwałę Bogu, 21I będąc w pełni zapewnionym[25] , że cokolwiek On obiecał, mocny jest i uczynić; 22I dlatego zostało mu to policzone za sprawiedliwość. 23A to nie napisano jedynie dla niego, że mu to zostało policzone[26] , 24Ale i ze względu na nas, którym ma być to poczytywane[27] , wierzącym w Tego, który wzbudził z martwych Jezusa, naszego Pana; 25Który został wydany z powodu naszych występków[28] i powstał z martwych dla naszego usprawiedliwienia.