1A was, będących martwymi w upadkach i grzechach, 2W których niegdyś żyliście[1] zgodnie z dobą[2] tego świata, według przywódcy[3] mającego władzę w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych[4] , 3Wśród nich i my wszyscy żyliśmy[5] niegdyś w pożądliwościach[6] naszego ciała[7] , czyniąc wolę ciała i myśli, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i pozostali; 4Bóg natomiast, będąc bogatym w miłosierdzie[8] , przez swoją wielką miłość, którą nas umiłował, 5I to nas, będących martwymi w upadkach, ożywił wraz z Chrystusem – łaską jesteście zbawieni, 6I wraz z Nim wzbudził[9] , i wraz z Nim posadził[10] w niebiosach w Chrystusie Jezusie, 7Aby okazać w nadchodzących wiekach przeobfite bogactwo swojej łaski w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie. 8Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie z was; dar to Boga; 9Nie z uczynków, aby się ktoś nie chlubił[11] . 10Jego bowiem dziełem[12] jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych dzieł[13] , które przygotował wcześniej[14] Bóg, abyśmy w nich chodzili. 11Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie w ciele, nazywani nieobrzezanymi przez tego, który jest obrzezany obrzezaniem na ciele wykonanym ręką, 12Że wy byliście w owym czasie bez Chrystusa, oddzieleni od praw obywateli[15] Izraela i obcy przymierzom obietnicy, nie mający nadziei i bez Boga[16] na świecie. 13Ale teraz w Chrystusie Jezusie, wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. 14On bowiem jest naszym pokojem, który z dwojga jedno uczynił i zburzył w ciele stojący pośrodku mur oddzielenia – wrogość. 15On[17] Prawo przykazań, zawarte w ustawach[18] , uznał za bezużyteczne[19] , aby z tych dwóch stworzyć w sobie samym jednego nowego człowieka, czyniąc pokój, 16I pojednał ponownie obydwóch w jednym ciele z Bogiem przez krzyż, w Nim zadając śmierć tej nieprzyjaźni. 17A gdy przyszedł, ogłosił jako dobrą nowinę pokój wam, którzy[20] byliście daleko, i którzy[20] byliście blisko. 18Przez Niego bowiem mamy przystęp[21] do Ojca jedni i drudzy w jednym Duchu. 19I dlatego już nie jesteście obcymi[22] i przychodniami[23] , ale współobywatelami świętych i domownikami Boga, 20Zbudowanymi[24] na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest Jezus Chrystus, 21W[25] którym cała budowa razem spajana wzrasta w świętą w Panu świątynię; 22W[26] którym i wy jesteście wspólnie budowani, na mieszkanie Boga w Duchu[27] .