1A gdy minął sabat, Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba, i Salome kupiły wonności[1] , żeby pójść i Go namaścić. 2A bardzo wcześnie[2] pierwszego dnia tygodnia[3] przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce. 3I mówiły do siebie: Kto nam odtoczy kamień z wejścia do grobowca? 4A gdy podniosły wzrok, zobaczyły, że kamień jest odtoczony[4] ; był bowiem bardzo wielki. 5A gdy weszły do grobowca, ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w długą, białą szatę; i zlękły[5] się. 6A on powiedział im: Nie lękajcie się; szukacie Jezusa Nazarejczyka, ukrzyżowanego; powstał z martwych, nie ma Go tu; oto miejsce, gdzie Go położyli. 7Ale odejdźcie i powiedzcie Jego uczniom, i Piotrowi, że was wyprzedza do Galilei; tam Go zobaczycie, jak wam powiedział. 8I wyszły, szybko uciekły z grobowca, bowiem ogarnęło[6] je drżenie i uniesienie; a nikomu nic nie mówiły, bo się bały. 9A Jezus, gdy powstał z martwych, rano pierwszego dnia tygodnia, ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wyrzucił[7] siedem demonów. 10Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy byli z Nim, smutnym[8] i płaczącym[9] . 11A oni słysząc, że żyje, i że był przez nią widziany, nie uwierzyli. 12Potem dwom z nich ukazał się w innej postaci[10] , gdy szli do wsi. 13I oni powrócili, i opowiedzieli pozostałym; ale i tym nie uwierzyli. 14W końcu ukazał się jedenastu, gdy spoczywali przy stole, i zganił[11] ich niedowiarstwo i zatwardziałość ich serca, że nie uwierzyli tym, którzy widzieli Go wskrzeszonego. 15I powiedział im: Idźcie[12] na cały świat, ogłoście[13] Ewangelię całemu stworzeniu. 16Ten kto uwierzy i zostanie ochrzczony[14] , będzie[15] zbawiony; ale kto nie uwierzy, będzie potępiony[16] . 17A takie znaki[17] będą towarzyszyć tym, co uwierzą: w moim imieniu będą wyrzucać demony, będą mówić nowymi[18] językami, 18Będą podnosić węże, a choćby wypili coś trującego, nie zaszkodzi im; na chorych będą nakładali ręce, a ci będą mieli się dobrze[19] . 19A więc Pan, gdy to im powiedział, został wzięty do nieba i usiadł po prawicy Boga. 20A oni odeszli i ogłosili[20] wszędzie; współdziałając z Panem, potwierdzając Słowo przez towarzyszące im[21] znaki. Amen.