Biblia Przekład Toruński
Księga: Ewangelia Łukasza 9:3
A gdy Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów, dał im moc i władzę[1] nad wszystkimi demonami, i moc, aby uzdrawiali choroby.
Przypisy
- [1]Lub: autorytet, prawo.
I wysłał ich, aby głosili Królestwo Boże i uzdrawiali[2] chorych.
Przypisy
- [2]Greckie: iomai - uzdrawiać, leczyć.
I powiedział do nich: Niczego nie zabierajcie w drogę, ani lasek, ani torby, ani chleba, ani srebra[3], ani też nie bierzcie[4] po dwie tuniki.
Przypisy
- [3]To jest srebrnych monet.
- [4]Dosłownie: miejcie.
A jeśli ktoś nie przyjąłby was, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch ze swoich stóp na świadectwo[5] dla nich.
Przypisy
- [5]Greckie: martyrion - dowód, świadectwo.
Wyszli więc, i chodzili po wszystkich wioskach, głosząc dobrą nowinę i wszędzie uzdrawiając[6].
Przypisy
- [6]Greckie: therapeuo - przywracać do zdrowia, leczyć, służyć.
I usłyszał tetrarcha Herod o wszystkim, co działo się za[7] Jego sprawą, i był zaniepokojony, dlatego że niektórzy mówili, że Jan został wzbudzony z martwych;
Przypisy
- [7]Dosłownie: przez Niego.
Niektórzy natomiast, że ukazał się Eliasz; a inni, że powstał z martwych jeden z dawnych proroków.
I powiedział Herod: Janowi ja ściąłem głowę, ale kim jest Ten, o którym słyszę takie rzeczy? I szukał sposobności, aby Go zobaczyć.
A gdy wrócili apostołowie, opowiedzieli Mu, co uczynili. A On wziął ich ze sobą i usunął się na osobność, na miejsce pustynne przy mieście, które nazwano Betsaida.
Tłumy jednak dowiedziały się o tym i podążały za Nim; i gdy je przyjął, mówił im o Królestwie Bożym; i uzdrawiał tych, którzy potrzebowali uzdrowienia.
A gdy dzień chylił się ku wieczorowi, przystąpiło więc dwunastu, mówiąc do Niego: Rozpuść tłum, aby odszedł do okolicznych miasteczek i wsi, tam się zatrzymali i znaleźli żywność; bo tu jesteśmy na miejscu pustynnym[8].
Przypisy
- [8]Lub: pustkowiu.
A On powiedział do nich: Dajcie[9] wy im jeść. A oni powiedzieli: Nie mamy więcej niż pięć chlebów i dwie ryby, chyba że pójdziemy i kupimy żywności dla całego tego ludu.
Przypisy
- [9]Greckie: didomi - darować, dać, upoważnić.
Było tam bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. I powiedział do swoich uczniów: Rozłóżcie ich grupami po pięćdziesięciu.
A On wziął owe pięć chlebów i dwie ryby, podniósł wzrok ku niebu, błogosławił[10] je, i połamał, i dawał uczniom, aby podawali tej rzeszy.
Przypisy
- [10]Greckie: eulogeo - sławić, chwalić (Boga), być pobłogosławionym.
I stało się, gdy modlił się samotnie, a byli razem z Nim uczniowie, że zapytał ich, mówiąc: Co mówią o mnie tłumy? Kim ja jestem według nich?
A oni w odpowiedzi, rzekli: Janem Chrzcicielem, a inni Eliaszem, jeszcze inni mówią, że powstał[11] z martwych jeden z dawnych proroków.
Przypisy
- [11]Greckie: anistemi - powstać, ukazać, wystąpić.
I powiedział im: Wy natomiast mówicie, że kim ja jestem? A w odpowiedzi Piotr, rzekł: Mesjaszem[12] Boga.
Przypisy
- [12]Greckie: christos - Chrystus, Pomazaniec, Namaszczony
Mówiąc, że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć i być odrzucony[13] przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie, i zostać zabity, a trzeciego dnia zostać wzbudzonym[14] z martwych.
Przypisy
- [13]Lub: odrzucony jako, nienadający się.
- [14]Greckie: egeiro - wzbudzić, wznieść, wstawać, obudzić ze snu.
I mówił też do wszystkich: Jeśli ktoś chce iść za mną, niech wyprze się samego siebie i niech weźmie swój krzyż codziennie[15], i niech idzie za mną.
Przypisy
- [15]Brak w manuskrypcie Bizantyjskim.
Albowiem kto chce zachować swoje życie[16], straci je; a kto straci swoje życie dla[17] mnie, ten je ocali[18].
Przypisy
- [16]Lub: duszę - greckie: psyche.
- [17]Lub: z powodu.
- [18]Zbawić, uratować.
Bo co za korzyść odniesie człowiek, gdy cały świat pozyska, a samego siebie zgubi[19] lub poniesie szkodę.
Przypisy
- [19]Lub: zatraci.
Albowiem kto wstydzi się mnie i moich słów, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydzić, kiedy przyjdzie w chwale swojej, Ojca i świętych aniołów.
Ale prawdziwie mówię wam: Niektórzy z tych, którzy tutaj stoją, nie skosztują śmierci, aż[20] ujrzą Królestwo Boże.
Przypisy
- [20]Lub: aż do, dopóki.
I stało się w jakieś osiem dni po tych słowach, że wziął ze sobą Piotra i Jana, i Jakuba i wszedł na górę, aby się modlić.
I gdy modlił się, zmienił[21] się wygląd Jego oblicza, a Jego szaty stały się białe i promieniejące.
Przypisy
- [21]Dosłownie: (był) inny, różny
Którzy ukazali się w chwale i mówili o Jego odejściu, którego zamierzał dokonać[22] w Jerozolimie.
Przypisy
- [22]Dosłownie: wypełnić.
A Piotra i tych, którzy byli z Nim, zmógł[23] sen; a gdy ocknęli się, ujrzeli Jego chwałę[24], i dwóch mężów, którzy razem z Nim stali.
Przypisy
- [23]Dosłownie: obciążył, przygniótł.
- [24]Greckie: doksa - majestat, blask, wspaniałość, splendor.
I stało się, w chwili gdy oni się z Nim rozstawali, że Piotr powiedział do Jezusa: Mistrzu[25]! Dobrze nam tu być; uczyńmy trzy namioty: Tobie jeden i Mojżeszowi jeden, i Eliaszowi jeden; nie wiedział[26] bowiem co mówi.
Przypisy
- [25]Greckie: epistates - opiekun, dowódca, mistrz.
- [26]Nie rozumiał.
I rozległ[27] się głos z obłoku, mówiący: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie.
Przypisy
- [27]Dosłownie: stał się.
A gdy przebrzmiał[28] ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zamilkli, i o tym, co widzieli[29] nikomu w tych dniach nic nie oznajmili.
Przypisy
- [28]Dosłownie: stać się.
- [29]Greckie: horao - przyglądać się uważnie, patrzeć.
I oto pewien mężczyzna z tłumu zawołał, mówiąc: Nauczycielu! Proszę Cię, spójrz[30] na mojego syna, bo jest moim jedynakiem.
Przypisy
- [30]Greckie: epiblepo - przypatrzeć się, zwrócić uwagę, wpatrzeć się.
I oto duch[31] chwyta go, i nagle krzyczy, i szarpie nim tak, że aż się pieni, i z trudem odstępuje[32] od niego, tłukąc nim.
Przypisy
- [31]Greckie: pneuma - duch, tchnienie, wiatr, duch ludzki.
- [32]Lub: opuszcza.
I prosiłem Twoich uczniów, aby go wyrzucili[33], a nie mogli.
Przypisy
- [33]Dosłownie: wyrzucali.
Wtedy Jezus w odpowiedzi, rzekł: O pokolenie[34] bez wiary i przewrotne! Jak długo będę z wami, i będę was znosił[35]? Przyprowadź tu swojego syna.
Przypisy
- [34]Greckie: genea - ród, plemię, naród, pokolenie.
- [35]Greckie: anechomai - znosić, wytrzymywać, wytrwać.
A wtedy, gdy on podchodził, szarpnął nim zły duch i potrząsnął nim; ale Jezus zgromił[36] ducha nieczystego i uzdrowił chłopca, i oddał go jego ojcu.
Przypisy
- [36]Greckie: eptimao - porównaj Mk 8,32 przypis [31].
A wszyscy zdumiewali się nad wielkością Boga. A gdy wszyscy byli pełni podziwu nad tym wszystkim, co Jezus uczynił, powiedział do swoich uczniów:
Lecz oni nie rozumieli tej wypowiedzi[37], i była zakryta przed nimi, tak, aby jej nie pojęli, a bali się Go spytać o tę wypowiedź[37].
Przypisy
- [37]Greckie: rhema - słowo, szczeg. słowo wypowiedziane.
A przyszło[38] im na myśl[39], kto z nich mógłby być większy.
Przypisy
- [38]Dosłownie: wejść, przybyć.
- [39]Lub: rozważanie wewnętrzne, zamysł.
I powiedział im: Kto przyjąłby[40] to dziecko w moim imieniu, mnie przyjmuje; jeśli ktoś mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który mnie posłał; albowiem kto jest najmniejszy między wami wszystkimi, ten będzie wielki.
Przypisy
- [40]Greckie: dechomai - wziąć ręką, przyjąć przychylnie.
A Jan w odpowiedzi, rzekł: Mistrzu! Widzieliśmy kogoś, kto w Twoim imieniu wygania demony i zabroniliśmy mu, dlatego że nie chodzi[41] z nami.
Przypisy
- [41]Lub: nie podąża - domyśl. (za Tobą) z nami.
I powiedział do niego Jezus: Nie zabraniajcie mu; bo kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.
A gdy się wypełniły Jego dni, że miał być wzięty w górę, stało się, że On zwrócił[42] swoje oblicze, aby iść do Jerozolimy.
Przypisy
- [42]Idiom: postanowił mocno, utwierdził się w postanowieniu.
I wysłał posłańców przed sobą[43], którzy idąc weszli do miasteczka Samarytan, aby przygotować dla Niego miejsce.
Przypisy
- [43]Dosłownie: przed swoim obliczem.
Lecz oni Go nie przyjęli, dlatego że zmierzał[44] ku Jerozolimie.
Przypisy
- [44]Dosłownie: oblicze Jego zmierzało.
A widząc to uczniowie Jego, Jakub i Jan, powiedzieli: Panie! Chcesz, a powiemy, żeby z nieba zstąpił ogień i ich zniszczył, tak jak to uczynił Eliasz?
Ale Jezus obrócił się i surowo napomniał[45] ich, mówiąc: Wy nie wiecie, jakiego jesteście ducha.
Przypisy
- [45]Lub: skarcił, zgromił.
Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł zatracić[46] dusze ludzkie, ale je zbawić. I poszli do innego miasteczka.
Przypisy
- [46]Lub: zniszczyć, zgubić.
I stało się, gdy oni szli, że w drodze ktoś powiedział do Niego: Pójdę[47] za Tobą, dokądkolwiek pójdziesz, Panie!
Przypisy
- [47]Greckie: akoloutheo - towarzyszyć, iść z kimś l. za kimś, być posłusznym.
A Jezus powiedział do niego: Lisy mają jamy, a ptaki z nieba gniazda; lecz Syn Człowieczy nie ma, gdzie by skłonił głowę.
I powiedział do innego: Pójdź za mną! Ale on powiedział: Panie! Pozwól mi najpierw odejść[48] i pogrzebać mojego ojca.
Przypisy
- [48]Greckie: aperchomai - odejść, oddalić się w celu pójścia za kimś.
Ale Jezus powiedział mu: Pozwól umarłym pogrzebać swoich umarłych, a ty idź[49] i rozgłaszaj[50] Królestwo Boże.
Przypisy
- [49]Dosłownie: odejdź - werset 59 przypis [48].
- [50]Lub: rozsławiać, szerzyć, ogłaszać wszędzie.
Powiedział też i inny: Pójdę za Tobą, Panie! Ale najpierw pozwól mi pożegnać[51] się z tymi, którzy są w moim domu.
Przypisy
- [51]Greckie: apotassomai - odłożyć, oddzielić, rozstać się , pożegnać, wyrzec.
A Jezus powiedział do niego: Nikt, kto przykłada[52] swoją rękę do pługa i spogląda[53] do tyłu, nie jest zdatny do Królestwa Bożego.
Przypisy
- [52]Lub: kładzie na pług.
- [53]Dosłownie: patrzy