1A trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie[1] Galilejskiej i była tam matka Jezusa. 2Został też zaproszony na wesele Jezus i Jego uczniowie. 3A gdy zabrakło wina, powiedziała matka Jezusa do Niego: Nie mają wina. 4Jezus powiedział jej: Co mnie i tobie[2] , kobieto? Jeszcze nie nadeszła[3] moja godzina. 5Matka Jego powiedziała do sług: Cokolwiek wam powie, czyńcie. 6A było tam sześć stągwi[4] kamiennych, postawionych według żydowskiego zwyczaju oczyszczenia, mieszczących w sobie każda po dwie lub trzy miary[5] . 7Jezus powiedział im: Napełnijcie te stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi. 8I powiedział im: Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście[6] wesela. I zanieśli. 9A gdy starosta wesela skosztował tej wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ona jest, lecz słudzy wiedzieli, ci co czerpali wodę – zawołał oblubieńca[7] , 10I powiedział do niego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją[8] , wtedy gorsze; ty zachowałeś dobre wino aż dotąd. 11Taki to pierwszy[9] z cudownych znaków[10] uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i tam ukazał swoją chwałę; a Jego uczniowie uwierzyli w Niego. 12Potem zeszli[11] do Kafarnaum, On sam, Jego matka, Jego bracia i Jego uczniowie; tam pozostali kilka dni; 13A była blisko Pascha żydowska; i Jezus wstąpił[12] do Jerozolimy. 14I znalazł w świątyni sprzedających woły, owce, gołębie i zajmujących swoje miejsca bankierów[13] . 15I uczynił bicz z powrozów, i wypędził wszystkich ze świątyni, także owce i woły, a bankierom[14] porozsypywał monety i powywracał stoły, 16A tym, co sprzedawali gołębie, powiedział: Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu Ojca mojego domem kupieckim[15] . 17I przypomnieli sobie Jego uczniowie, że jest napisane: Gorliwość o Twój dom pochłonęła[16] mnie. 18Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego, mówiąc: Jakim znakiem[17] dowiedziesz, że możesz to czynić? 19W odpowiedzi, Jezus rzekł im: Zburzcie tę świątynię[18] , a ja wzniosę ją w trzy dni. 20Powiedzieli więc Żydzi: Tę świątynię budowano czterdzieści sześć lat, a Ty wzniesiesz ją w trzy dni? 21Ale On mówił o świątyni swojego ciała[19] . 22Gdy więc został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to mówił; i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus. 23A gdy był w Jerozolimie w święto Paschy, wielu uwierzyło[20] w Jego imię, widząc cudowne znaki, które czynił. 24Ale Jezus nie powierzał[21] im samego siebie, dlatego że On znał wszystkich, 25I dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś zaświadczył Mu o człowieku; albowiem sam wiedział, co jest w człowieku.