Biblia Przekład Toruński
Księga: 2 List do Koryntian 5:10
Wiemy bowiem, że jeśli nasz ziemski dom, ten namiot[1], zostanie obalony[2], mamy budowlę u Boga, dom w niebiosach, nie ręką uczyniony, wieczny.
Przypisy
- [1]Dot. ziemskiego ciała.
- [2]Lub: rozwiązać, rozłączyć (sznury)
Bo i w tym[3] wzdychamy[4], pragnąc[5] przyoblec się w nasze domostwo[6], które jest z nieba,
Przypisy
- [3]Domyśl.: namiocie.
- [4]Lub: jęczymy
- [5]Lub: tęskniąc.
- [6]Greckie: oiketerion - mieszkanie, siedziba - Jud 1,6.
Bo i będąc w tym namiocie, wzdychamy obciążeni, ponieważ nie chcemy zdjąć[7], ale przyoblec, by to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.
Przypisy
- [7]Lub: zewlec z siebie.
A Tym, który nas dla siebie do tego przygotował, jest Bóg i który dał nam zadatek[8] Ducha.
Przypisy
- [8]Lub: przedsmak, poręka.
Zawsze więc ufni[9] wiemy, że mieszkając[10] w ciele, jesteśmy oddaleni[11] od Pana;
Przypisy
- [9]Lub: śmiali, mający odwagę.
- [10]Dosłownie: być w domu, być obywatelem.
- [11]Być poza domem.
Albowiem przez wiarę chodzimy, a nie przez to, co się widzi[12].
Przypisy
- [12]Dosłownie: widzenie.
Ufamy[13] więc i mamy upodobanie raczej wyjść[14] z ciała i zamieszkać[15] u Pana.
Przypisy
- [13]Lub: śmiali, mający odwagę.
- [14]Być poza domem.
- [15]Być w domu.
Dlatego uważamy za zaszczytne[16], czy to pozostając[17], czy odchodząc[18], Jemu się podobać[19].
Przypisy
- [16]Porównaj 1Tes 4,11 przypis [17].
- [17]Lub: być w domu.
- [18]Być poza domem.
- [19]Lub: bardzo się podobać, być miłym dla kogoś.
Albowiem musimy wszyscy pokazać[20] się przed sędziowskim tronem Chrystusa, aby każdy odebrał to, co poprzez ciało zrobił i ze względu na to, co dokonał – czy to dobrego, czy to złego.
Przypisy
- [20]Lub: stać się widocznym, jawnym, uczynić znanym.
Wiedząc[21] więc, czym jest bojaźń Pana, ludzi przekonujemy, a dla Boga jesteśmy jawnymi; a mam nadzieję, że i w waszych sumieniach jesteśmy jawnymi.
Przypisy
- [21]Greckie: eido - znać, mieć wgląd, badać, patrzeć na, doświadczyć.
Bo ponownie nie polecamy samych siebie, ale dajemy wam powód do chluby z nas, abyście ją mieli przeciw tym, którzy chlubią[22] się z tego, co na zewnątrz[23], a nie z serca.
Przypisy
- [22]Lub: chełpić się.
- [23]Dosłownie: (z tego, co) na twarzy - idiom.
Bo jeśli straciliśmy rozum[24], to dla Boga; jeśli zachowujemy rozsądek[25], to dla was.
Przypisy
- [24]Lub: staliśmy się oszalali - dosłownie: wyjść poza siebie.
- [25]Greckie: sofroneo - być zdrowym na umyśle, być trzeźwego umysłu.
Albowiem miłość Chrystusa naciska[26] na nas, którzy to osądziliśmy, że jeśli Jeden za wszystkich umarł, zatem wszyscy umarli;
Przypisy
- [26]To jest położenie wędrowca w skalistym wąwozie naciskanym przez ściany z dwóch stron.
A za wszystkich umarł, aby ci, którzy żyją, już nie żyli dla samych siebie, ale dla Tego, który umarł za nich i został wzbudzony.
Dlatego my, od teraz nikogo nie znamy[27] według ciała, a jeśli i poznaliśmy[28] Chrystusa według ciała, to teraz już Go nie znamy.
Przypisy
- [27]Greckie: eido - znać, mieć wgląd, badać, patrzeć na, doświadczyć.
- [28]Greckie: ginosko - poznać, dostrzec, odczuć, dowiedzieć się, wejść w intymną relację, mieć świadomość.
Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym[29] jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe,
Przypisy
- [29]Greckie: kainos - nowy w czasie.
A to wszystko jest z Boga, który nas z samym sobą pojednał przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania[30],
Przypisy
- [30]Greckie: katallage - wymiana, uzgadnianie, pojednanie.
Jako że Bóg był w Chrystusie tym, który świat z samym sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i tym, który w nas złożył[31] słowo pojednania.
Przypisy
- [31]Lub: umieścił.
W miejsce[32] Chrystusa jesteśmy posłani[33], jako samego Boga, który przez nas wzywa, w miejsce Chrystusa prosimy: Bądźcie pojednani z Bogiem.
Przypisy
- [32]Lub: z powodu, za, poprzez.
- [33]Od: poseł bezpośrednio wysłany przez władcę - łac. legatus.
Albowiem On Tego, który nie znał grzechu, za nas uczynił grzechem[34], byśmy w Nim stawali się Bożą sprawiedliwością.
Przypisy
- [34]Greckie: hamartia - być pozbawionym czegoś, chybić celu.