„[To wam oznajmiamy], co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce -”

Biblia Tysiąclecia: 1 List św. Jana 1,1

Nawigacja

Nowa Biblia Gdańska
Księga Sędziów 1:25

1:1
Po śmierci Jezusa, syna Nuna, stało się, że synowie Israela zapytali się WIEKUISTEGO[1], mówiąc: Kto z nas wyruszy pierwszy przeciwko Kanaanitom, aby na nich uderzyć?
Przypisy
  • [1]
    Poprzez arcykapłana Pinhasa, za pośrednictwem Urym i Thumim.
1:2
Zaś WIEKUISTY powiedział: Juda wyruszy; oto poddam kraj w jego moc.
1:3
Jednak Juda powiedział do swojego brata Szymeona: Wyrusz ze mną do mojego udziału, byśmy razem uderzyli na Kanaanejczyków, po czym i ja wyruszę z tobą do twojego udziału. I tak poszedł z nim Szymeon[1].
Przypisy
1:4
Zatem Juda wyruszył, a WIEKUISTY poddał w ich moc Kanaanejczyków i Peryzejczyków, więc ich pobili w Bezek – dziesięć tysięcy ludzi.
1:5
Pod Bezekiem zetknęli się z Adonibezekiem[1], uderzyli na niego i pobili Kanaanejczyków i Peryzejczyków.
Przypisy
  • [1]
    Co znaczy: Pan Bezeku; tytuł.
1:6
Zaś Adonibezek ratował się ucieczką. Zatem puścili się za nim w pogoń, ujęli go i poucinali mu wielkie palce u rąk, i u nóg.
1:7
A Adonibezek powiedział: Siedemdziesięciu królów z poucinanymi, wielkimi palcami, zbierało okruchy pod moim stołem; jak czyniłem – tak Bóg mi odpłacił. Potem sprowadzili go do Jeruszalaim i tam umarł.
1:8
Bowiem Judejczycy uderzyli na Jeruszalaim i ją zdobyli, porazili ją ostrzem miecza oraz oddali miasto na pastwę ognia[1].
Przypisy
  • [1]
    Israelici zdobyli najpierw dolną część miasta, bowiem twierdzą Cyon zawładnął dopiero Dawid.
1:9
Potem synowie Judy pociągnęli, aby uderzyć na Kanaanejczyków, którzy osiedli na górach, w południowej krainie i na nizinie.
1:10
Zatem Juda zwrócił się przeciw Kanaanejczykom, którzy osiedli w Hebronie i pokonali Szeszaja, Achimana i Talmaja. Zaś przedtem Hebron nazywał się Kirjath Arba.
1:11
Stamtąd Juda się zwrócił przeciwko mieszkańcom Debiru, zaś Debir nazywał się przedtem Kirjath Sefer.
1:12
A Kaleb powiedział: Kto pokona Kirjath Sefer i je zdobędzie, temu oddam za żonę moją córkę Achsę.
1:13
I zdobył je Othniel, syn Kenara, młodszego brata Kaleba; więc oddał mu za żonę swoją córkę Achsę.
1:14
A gdy się do niego sprowadzała, stało się, że go nakłoniła, by uprosił od ojca jakieś pole. Potem ześlizgnęła się z osła, a kiedy Kaleb ją zapytał: Co ci jest?
1:15
Odpowiedziała: Podaruj mi pożegnalny upominek, ponieważ mnie wydałeś do suchej ziemi; daj mi więc, źródła wód. I tak Kaleb oddał jej źródła na wyżynie oraz źródła na nizinie.
1:16
A synowie Keni’ego[1], szwagra Mojżesza, wyruszyli wraz z Judejczykami z miasta Palm[2] do pustyni judzkiej, położonej na południu Aradu. Poszli tam oraz się osiedlili razem z ludem.
Przypisy
  • [1]
    Syna Reguela, którzy towarzyszyli Israelitom w wędrówce po pustyni i stosownie do przyrzeczenia Mojżesza, wyznaczono im pewne terytoria.
  • [2]
    Czyli z Jerycha.
1:17
Zaś Juda pociągnął wraz ze swym bratem Szymeonem i pokonali Kanaanejczyków, którzy osiedli w Cefath oraz poddali je zaklęciu. Dlatego imię tego miasta nazwano Horma[1].
Przypisy
  • [1]
    Co znaczy: Poświęcone.
1:18
Potem Juda zdobył Azę[1] i jej dziedzictwo, Aszkelon i jego dziedzictwo oraz Ekron i jego dziedzictwo.
Przypisy
  • [1]
    Spolszczone z greckiego Gazę.
1:19
A WIEKUISTY był z Judą, tak, że wziął w posiadanie górską granicę. Jednak mieszkańców doliny nie można było wypędzić, bo posiadali żelazne, wojenne wozy.
1:20
Zaś Hebron oddali Kalebowi, jak polecił Mojżesz; więc wypędził stąd trzech potomków Enaka.
1:21
Jednak synowie Binjamina nie mogli wypędzić Jebusytów, mieszkańców Jeruszalaim. I tak Jebusyci pozostali w Jeruszalaim przy synach Biniamina aż po dzisiejszy dzień.
1:22
Także ci z domu Josefa wyruszyli ze swej strony ku Betelowi, a WIEKUISTY był z nimi.
1:23
I ci z domu Josefa[1] kazali przepatrzeć Betel[2]; a przedtem imię tego miasta było Luz.
Przypisy
  • [1]
    Czyli pokolenia Efraima i Menasy.
  • [2]
    Betel, leżące pomiędzy pokoleniami Binjamina i Efraima zostało przyznane pokoleniu Binjamina.
1:24
Zatem kiedy ci, co trzymali straż ujrzeli człowieka wychodzącego z miasta, powiedzieli do niego: Wskaż nam najwygodniejsze wejście do miasta, a wyświadczymy ci łaskę.
1:25
Więc im wskazał wejście do miasta i porazili to miasto ostrzem miecza; zaś owego człowieka oraz całą jego rodzinę puścili wolno.
1:26
Potem ten człowiek udał się do chittejskiej ziemi, zbudował miasto i nadał mu nazwę Luz; taka jest jego nazwa aż po dzisiejszy dzień.
1:27
Także Menasze nie wypędził mieszkańców Beth Szean i jego przyległych osad; ani mieszkańców Taanachu i jego przyległych osad; ani mieszkańców Doru i jego przyległych osad; ani mieszkańców Ibleamu i jego przyległych osad; ani mieszkańców Meggido i jego przyległych osad. I tak się udało Kanaanejczykom utrzymać w tej okolicy.
1:28
Kiedy jednak Israel się wzmocnił, uczynił Kanaanejczyków hołdownikami; jednak wypędzić ich nie zdołał.
1:29
Także Efraim nie wypędził Kanaanejczyków, którzy osiedli w Gezer; i tak Kanaanejczycy utrzymali się w jego środku, w Gezer.
1:30
Zaś Zebulun nie wypędził mieszkańców Kitronu oraz mieszkańców Nahalolu; i tak Kanaanejczycy utrzymali się w jego środku; jednak w końcu uczynił ich hołdownikami.
1:31
Aszer nie wypędził mieszkańców Akko, mieszkańców Cydonu, następnie Achlabu, Achzybu, Helby, Afiku i Rechotu.
1:32
I tak Aszerydzi osiedlili się pośród Kanaanejczyków, którzy mieszkali w kraju, ponieważ nie mogli ich wypędzić.
1:33
Naftali nie wypędził mieszkańców Beth Szemeszu oraz mieszkańców Beth Anatu. I tak osiadł on pośród Kanaanejczyków, którzy mieszkali w kraju; jednak mieszkańcy Beth Szemeszu i Beth Anatu stali się ich hołdownikami.
1:34
Zaś Emorejczycy wyparli synów Dana na wzgórze i nie pozwolili im zejść na nizinę.
1:35
Tak udało się Emorejczykom utrzymać w Har Heres, w Avalonie i w Szaalbim. Kiedy jednak wzmogła się moc domu Josefa, stali się hołdownikami.
1:36
A dziedzictwo Emorejczyka rozciągało się od stopni niedźwiadków; począwszy od Sela[1] i wyżej w górę.
Przypisy
  • [1]
    Czyli Petry (Skały).

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Gdy wyruszysz na wojnę przeciwko swoim nieprzyjaciołom i zobaczysz, że koni, wozów wojennych i wojska jest u nich więcej niż u ciebie, to Nie bój się ich, gdyż jest z tobą Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej.
V Mojż 20:1

W Chrystusie

A oni zwyciężyli go przez krew Baranka i przez słowo świadectwa swojego, i nie umiłowali życia swojego tak, by raczej je obrać niż śmierć.
Obj 12:11

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Paweł wysyłał Tychikusa którego nazywał "ukochanym bratem i wiernym sługą" na różne misję 5 razy (Dz 20:4, Efez 6:21, Kol 4:7, II Tym 4:12, Tyt 3:12).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Prawda jest treścią słowa twego I na wieki trwa sprawiedliwy wyrok.
Ps 119:160


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić