Nawigacja

Lista rozdziałów

Nowa Biblia Gdańska
Księga Psalmów 90:1

90:1

Modlitwa Mojżesza, Bożego męża^[1]. Panie, Ty byłeś dla nas schronieniem^[2] od pokolenia do pokolenia.

Przypisy

[1]

Najprawdopodobniej spisał go Jezajasz, na podstawie osnowy starej, znanej temu prorokowi, modlitwy Mojżesza.
[2]

Dokładniej: miejscem określonym.

90:2

Zanim się góry narodziły, nim stworzyłeś ziemię i świat, Ty od wieku jesteś Bogiem do wieku.

90:3

Przyprowadzasz człowieka do prochu^[1] i powiadasz: Nawróćcie się, synowie Adama.

Przypisy

[1]

Właściwiej: do skruszenia (do skruchy).

90:4

Przecież tysiąc lat jest w Twoich oczach jak dzień wczorajszy, który przeminął; jak straż^[1] w nocy.

Przypisy

[1]

Israelici dzielili noc na 3 części, zaś Grecy i Rzymianie na 4. W nich zmieniały się nocne straże.

90:5

Porwałeś ich, więc są jak sen; jak trawa z rana, co się odnawia.

90:6

O poranku zakwita i się rozrasta, a wieczorem jest ścięta i zwiędła.

90:7

Bo giniemy od Twojego gniewu, a Twoim uniesieniem jesteśmy porażeni.

90:8

Stawiłeś przed Siebie nasze winy oraz nasze tajniki przed światło Twego oblicza.

90:9

Tak, pod Twoją grozą mijają wszystkie nasze dni, a nasze lata nikną jak marzenie.

90:10

Liczba naszego wieku^[1] jest niekiedy siedemdziesiąt lat, a przy siłach i osiemdziesiąt lat, a ich chlubą męka i boleść; bowiem szybko nas spędzasz, zatem ulatujemy.

Przypisy

[1]

Właściwie: dni naszych lat.

90:11

Kto rozważa siłę Twojego gniewu i według Twojej grozy siłę Twojego uniesienia?

90:12

Naucz nas liczyć nasze dni, byśmy serce roztropne nabyli^[1].

Przypisy