Nowa Biblia Gdańska
Księga Psalmów 49:1
Skłonię ku przypowieści[1] moje ucho i przy lutni wyłożę mą zagadkę[2].
Przypisy
- [1]Dokładnie: ku mowie o wyższej mądrości.
- [2]Także: sentencję, alegorię.
Zaprawdę, nikt się nie zdoła[1] odkupić i za siebie nie złoży Bogu okupu.
Przypisy
- [1]Dosłownie: nie odkupi.
Gdyż kosztowny[1] jest okup ich duszy, i nikt tego nigdy nie dokaże.
Przypisy
- [1]Także: ciężki, niedościgły.
W ich myśli ich domy są wieczne, ich mieszkania od pokolenia do pokolenia, dlatego swoje ziemie nazywają od swojego imienia.
Taka jest ich droga, w tym ich niedorzeczność; a ci, którzy idą w ich ślady, potakują ich mowom. Sela.
Jak stado pędzą do grobu, ich pasterzem jest śmierć, a nazajutrz panować tam będą prawi[1]. Gdy odejdą ze swojego mieszkania, ich osoba stanie się pastwą mogiły.
Przypisy
- [1]Także: sprawiedliwi.
Bowiem jeszcze za życia będzie złorzeczył swojej duszy; a tobie przyzna, że szlachetnie S[1] sobie uczyniłeś.
Przypisy
- [1]Cylkow: dobrze; Septuaginta także: odpowiednio, sprawiedliwie, doskonale.