Nowa Biblia Gdańska
Księga Psalmów 28:1
Od Dawida. Do Ciebie wołam, WIEKUISTY, moja Skało[1], nie bądź dla mnie głuchym. Bo gdy milcząc, odwrócisz się ode mnie, stanę się podobnym do schodzących do dołu.
Przypisy
- [1]Także: Opoko.
Słuchaj głosu mych próśb, kiedy do Ciebie wołam, gdy wznoszę moje ręce do świętego Twego Przybytku[1].
Przypisy
- [1]Dokładnie: Mównicy; czyli miejsca z którego przemawia Bóg.
Nie zagarniaj mnie z bezbożnymi oraz ze złoczyńcami, co głoszą pokój dla bliźnich, kiedy mają złość w swoim sercu.
Oddaj im według ich spraw i na miarę złości ich uczynków; oddaj im według dzieła ich rąk; oddaj im ich zapłatę.
WIEKUISTY jest moją mocą i tarczą. W Niego wierzyło[1] moje serce, a więc zostałem wspomożony, ucieszyło się moje serce; i dlatego złożę Mu dzięki moją pieśnią.
Przypisy
- [1]Także: ufało.
Wspomóż[1] Twój lud oraz błogosław Twojemu dziedzictwu; bądź im pasterzem i piastuj ich na wieki.
Przypisy
- [1]Septuaginta także: zbaw, wyzwól, ocal.