Nowa Biblia Gdańska
Księga Nehemiasza 7:1
A gdy mur został odbudowany oraz wstawiłem wrota, dokonałem przeglądu odźwiernych, śpiewaków i Lewitów.
I rozkazałem mojemu bratu Chananiemu oraz Chananii, komendantowi twierdzy w Jeruszalaim (gdyż był to wierny[1] mąż oraz bojący się Boga nad wielu),
Przypisy
- [1]Także: niezawodny, prawdomówny, stabilny.
Mówiąc do nich: Niechaj nie otwierają bram Jeruszalaim, aż je ogrzeje słońce; a gdy ci, co stoją, zamkną bramę – zaryglujcie ją. Postawiłem też straż z obywateli Jeruszalaim; każdego na warcie, każdego naprzeciw jego domu.
Lecz miasto było szerokie i wielkie, a w jego murach mało ludu, i jeszcze nie były pobudowane domostwa.
Dlatego Bóg podał do mego serca, bym zebrał przedniejszych, przełożonych i lud, i zostali umieszczeni w spisie. Zatem znalazłem zwoje rodowe pierwszych repatriantów oraz znalazłem w nich rejestry.
Ci ludzie owej krainy wyszli z pojmania i niewoli, w którą ich zaprowadził Nabukadnecar, król Babelu[1], a wrócili do Jeruszalaim i Judy, każdy do swego miasta.
Przypisy
- [1]Spolszczone: Babilonu.
Ci, którzy przyszli z Zerubabelem, Jeszuą, Nehemiaszem, Azarją, Raamiaszem, Nachamanim, Mardechajem, Bilszanem, Misparem, Bigajem, Rechumem i Baaną.
A taka była liczba mężów ludu israelskiego: Synów Pareosza - dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwóch;
Odźwiernych: Synów Szalluma, synów Atera, synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobaja – wszystkich, stu trzydziestu ośmiu.
A ci odeszli z Tel Melachu i Tel Charsza: Kerub, Addan, Immer; lecz nie mogli wskazać domu swych ojców oraz swojego nasienia, że byli z Israela.
Zaś z kapłanów: Synowie Hobajasza, synowie Hakkosa, synowie Barzylai, który pojął żonę z córek Barzylai Gileadczyka oraz był nazwany od ich imienia.
Ci szukali rejestru swego rodu – lecz nie znaleźli; dlatego byli splamieni ze strony kapłaństwa.
Zatem tirszata[1] im zakazał, by nie jadali z najświętszych, aż zajmie stanowisko kapłan z Urim i Thummim.
Przypisy
- [1]Co znaczy: Zwierzchnik, namiestnik.
Oprócz ich sług i służebnic, których było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem. A między nimi dwustu czterdziestu pięciu śpiewaków i śpiewaczek.
Zaś koni siedemset trzydzieści sześć, dwieście czterdzieści pięć mułów[1],
Przypisy
- [1]W Piśmie hebrajskim nie ma tego wersetu; podano go według Ezdrasza 2,66 i BG.
A niektórzy przedniejsi ojcowie dawali na prace. Tirszata[1] dał do skarbca tysiąc łutów[2] złota, pięćdziesiąt czasz i pięćset trzydzieści szat kapłańskich.
Przypisy
- [1]Co znaczy: Zwierzchnik, namiestnik.
- [2]Inaczej: drachm; jednostka wagowa wielkości równowartości 128 ziaren.
Nadto, z przedniejszych domów ojcowskich dali do skarbca na prace - dwadzieścia tysięcy łutów złota oraz dwa tysiące dwieście min[1] srebra.
Przypisy
- [1]Jednostka wagi ok. 700 g. (zwykle 50 szekli).
A tego, co dał inny lud, było: Dwadzieścia tysięcy łutów złota, dwa tysiące min srebra i sześćdziesiąt siedem szat kapłańskich.
Tak cały Israel zasiedlił swoje miasta: Kapłani, Lewici, odźwierni i śpiewacy, a także pospolity lud oraz Netynejczycy. A kiedy nastał siódmy miesiąc, synowie israelscy już przebywali w swoich miastach.