Nowa Biblia Gdańska
Księga Koheleta 1:14
Słowa Koheleta - króla w Jeruszalaim[1], potomka Dawida.
Przypisy
- [1]żydowscy komentatorzy Pisma zwracają uwagę na fakt, że jest to tytuł wyjątkowy, nigdzie nie spotykany; bowiem starotestamentowi królowie używali tytułu - król Israela; patrz: 2 Królewska 23,13; Nehemiasz 13,26.
O, marność[1] nad marnościami - powiedział Kohelet; o, marność nad marnościami[2]! Wszystko jest marnością!
Przypisy
- [1]Dokładnie: tchnienie, jako przeciwstawienie trwałości; każda rzecz nikła i znikoma.
- [2]Najwyższy stopień marności.
Co za pożytek[1] dla człowieka z całego jego trudu, jakim się trudzi pod słońcem?
Przypisy
- [1]Także: zysk, korzyść, reszta.
Wszystkie rzeki idą do morza, a jednak morze się nie zapełnia; do miejsca skąd wychodzą rzeki - tam wciąż wracają.
Wszystkie rzeczy się nużą i żaden człowiek tego nie opowie; oko nie nasyca się widzeniem, a ucho nie napełnia się słyszeniem.
Czy jest jakaś rzecz, o której by ktoś powiedział: Patrz, to coś nowego? Bo to już było dawno, w tych wiekach, które przeszły przed nami.
Nie ma pamięci o poprzednich[1] czasach; ani u tych, co później przyjdą, nie będzie pamięci o późniejszych - tych, które nastaną.
Przypisy
- [1]Także: przednich, pierwszych, początkowych.
Ja, Kohelet, stałem się w Jeruszalaim królem nad Israelem[1].
Przypisy
- [1]Ten tytuł odnosi się do czasów przed rozpadnięciem się państwa na dwa królestwa.
I zwróciłem moje serce ku temu, by mądrością zbadać oraz wyśledzić wszystko, co się dzieje pod niebem; ten czczy[1] popęd, który Bóg złożył w synach ludzkich, aby się nim trapili.
Przypisy
- [1]Właściwie: zły, daremny; bo nie dający rezultatu.
Widziałem wszystkie sprawy, które się dzieją pod słońcem - a oto wszystko jest marnością oraz pogonią[1] za wiatrem.
Przypisy
- [1]Dokładnie: pustą dążnością.
I pomyślałem w swoim sercu, i powiedziałem: Oto zdobyłem wielką i coraz wyższą mądrość, ponad wszystkich, którzy byli w Jeruszalaim przede mną; więc moje serce przejrzało pełnię mądrości oraz wiedzy.
Ale kiedy zwróciłem moje serce ku temu, by sobie uświadomić czym jest mądrość i wiedza, szaleństwo[1] i głupota - poznałem, że to też jest pogonią za wiatrem.
Przypisy
- [1]Od źródłosłowu: szumieć.