„Lepsza jest mądrość od narzędzi wojennych, lecz jeden grzesznik popsuć może wiele dobrego.”

Biblia Tysiąclecia: Księga Koheleta 9,18

Nowa Biblia Gdańska
Księga: III Księga Mojżesza 7:1

7:1
A oto przepis o ofierze pokutnej; jest ona świętym świętych.
7:2
Ofiarę pokutną będą zarzynać na miejscu, gdzie zarzynają całopalenia, a jej krwią pokropią wokoło ofiarnicę.
7:3
Należy z niej przynieść cały jej łój; ogon i łój pokrywający trzewia,
7:4
Obie nerki z łojem, co na nich jest, nad polędwicami oraz przeponę na wątrobie, którą kapłan wraz z nerkami oddzieli.
7:5
I puści to z dymem na ofiarnicy jako ofiarę ogniową dla WIEKUISTEGO. To jest ofiara pokutna.
7:6
Może ją jeść każdy mężczyzna spośród kapłanów, a będzie spożywana na miejscu świętym. Ona jest świętym świętych.
7:7
Tak "zagrzeszna", jak i "pokutna" mają jednakowy przepis; będzie ona należeć do kapłana, który nią rozgrzesza.
7:8
A do kapłana, co przynosi czyjeś całopalenie - do niego ma należeć skóra całopalenia.
7:9
Także każda, w piecu upieczona ofiara z pokarmów oraz wszystko, co zostało przyrządzone w rondlu, albo na patelni - to do niego będzie należeć; do kapłana, co ją przynosi.
7:10
Ale każda ofiara z pokarmów, która jest zaczyniona oliwą, lub sucha, będzie należeć do wszystkich synów Ahrona; tak do jednego, jak i do drugiego.
7:11
A oto przepis o ofierze opłatnej, którą przynosi się WIEKUISTEMU.
7:12
Jeśli ktoś ją przynosi jako dziękczynienie, wtedy, przy tej ofierze dziękczynnej przyniesie zaczynione oliwą przaśne kołacze, przaśne opłatki posmarowane oliwą i wysmażoną na oliwie, przednią mąkę.
7:13
Przy swojej ofierze dziękczynno - opłatnej powinien przynieść swoją ofiarę wraz z kołaczami kwaśnego chleba[1].
Przypisy
  • [1]
    Ofiarodawca, oprócz wymienionych rodzajów pieczywa, powinien przynieść i chleb zakwaszony, używany przy spożywaniu mięsa (z którego kapłan otrzymywał jedynie mostek i łopatkę).
7:14
Niech przynosi z tego - jeden z każdej ofiary, jako dań dla WIEKUISTEGO. Będzie to należeć do kapłana, który kropi krwią ofiar opłatnych.
7:15
A mięso ofiary dziękczynno - opłatnej ma być spożyte w dzień ofiarowania; nie należy z tego zostawiać do jutra.
7:16
A jeżeli jego ofiara jest ślubną, czy dobrowolnym darem, to będzie spożywana w dzień złożenia jego ofiary i może być spożyta nazajutrz, gdyby z niej pozostało.
7:17
Zaś co zostanie z mięsa tej ofiary do trzeciego dnia - będzie spalone w ogniu.
7:18
A jeśli trzeciego dnia byłoby jednak jedzone mięso tej ofiary - to nie będzie upodobaną. Nie policzy się ona temu, kto ją przyniósł; będzie obrzydliwością; a kto z niej zje - poniesie swoją winę.
7:19
Mięso, którym się dotknie czegoś nieczystego, nie będzie jadane; należy je spalić w ogniu. Zaś inne mięso - każdy czysty może je jeść.
7:20
Ale kto by jadł mięso z ofiary opłatnej, ofiarowanej WIEKUISTEMU, a miał na sobie nieczystość - ta dusza będzie wytracona ze swego ludu.
7:21
Zaś jeśli ktoś się dotknął czegoś nieczystego - bądź nieczystości człowieczej, bądź nieczystego zwierzęcia, bądź jakiegokolwiek nieczystego potwora[1] - i będzie jadł mięso ofiary opłatnej poświęconej WIEKUISTEMU - ta dusza będzie wytracona ze swojego ludu.
Przypisy
  • [1]
    To obejmuje nieczyste ptactwo, ryby, gady, płazy oraz robactwo.
7:22
WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
7:23
Powiedz synom Israela tak: Nie będziecie jeść żadnego łoju[1] z byka, ani z owcy, ani z kozy.
Przypisy
  • [1]
    Chodzi o łój, niezrośnięty z mięsem jak tłuszcz. Był on poświęcony Bogu i nie mógł być jadany przez człowieka.
7:24
Ale może być użyty do wszelkiej potrzeby łój padliny i łój rozszarpanego; jednak jeść - jadać go nie będziecie.
7:25
Bo kto by jadł łój z bydląt, z których przynosi się ofiarę WIEKUISTEMU - ta dusza, która jadła, będzie wytracona ze swego ludu.
7:26
Nie będziecie też jadać żadnej krwi we wszystkich waszych siedzibach, ani z ptactwa, ani z bydląt.
7:27
Każdy, kto będzie jadł jakąkolwiek krew - ta dusza, która ją jadła, będzie wytracona ze swego ludu.
7:28
WIEKUISTY także oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
7:29
Powiedz synom Israela tak: Kto chce przynieść swoją ofiarę opłatną WIEKUISTEMU - niech sam przyniesie swoją ofiarę WIEKUISTEMU, ze swojej ofiary opłatnej.
7:30
Niech jego ręce przyniosą ogniowe ofiary dla WIEKUISTEGO; niech przyniesie łój wraz z mostkiem; mostek - aby stawić go jako przedstawienie[1] przed obliczem WIEKUISTEGO.
Przypisy
  • [1]
    Od hebrajskiego słowa: regularny ruch (np. piłą, czy kołysanie); według tradycji ruch ku ołtarzowi, tam i z powrotem, dla wyrażenia, że ofiarę poświęca się Bogu.
7:31
Zaś kapłan puści łój z dymem na ofiarnicy, a mostek będzie dla Ahrona i jego synów.
7:32
Także oddacie kapłanowi prawą łopatkę jako podniesienie z waszych ofiar opłatnych.
7:33
Który z synów Ahrona przynosi z ofiar opłatnych krew i łój - temu dostanie się w udziale prawa łopatka.
7:34
Bowiem mostek przedstawienia oraz łopatkę podniesienia wziąłem od synów Israela z ich ofiar opłatnych, i oddałem je kapłanowi Ahronowi oraz jego synom, jako część wyznaczoną na wieki od synów Israela.
7:35
Oto uświęcony[1] udział Ahrona oraz uświęcony udział jego synów z ogniowych ofiar WIEKUISTEGO; od dnia, w którym dano im przystąpić do piastowania kapłaństwa WIEKUISTEMU.
Przypisy
  • [1]
    Od hebrajskich słów: namaścić, pomazać albo wymierzyć.
7:36
Oto co rozkazał dawać im WIEKUISTY od dnia ich namaszczenia przez synów Israela. To jest wieczna ustawa w ich pokoleniach.
7:37
Oto przepis o całopaleniu, o ofierze z pokarmów, zagrzesznej i pokutnej, o ofierze wyświęcenia, i o ofierze opłatnej,
7:38
Który WIEKUISTY dał Mojżeszowi u stóp góry Synaj, gdy na puszczy synajskiej rozkazał synom Israela, aby przynosili swoje ofiary WIEKUISTEMU.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

Kto zaś łączy się z Panem, jest z nim jednym duchem.
I Kor 6:17

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Jezus (Mat 4,2, Mar 1,13, Łuk 4,2), Mojżesz aż dwa razy (II Mojż 34,28, V Mojż 9,9, V Mojż 9,18, V Mojż 10,10) i Eliasz (I Król 19,8) pościli aż przez 40 dni. (Mojżesz pościł także bez wody).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Lecz powiedział do mnie: Dosyć masz, gdy masz łaskę moją, albowiem pełnia mej mocy okazuje się w słabości. Najchętniej więc chlubić się będę słabościami, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa.
II Kor 12:9


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić