Wyszukiwanie
1Oto imiona[1] synów Israela przybyłych do Micraim. Z Jakóbem weszli, każdy ze swoim domem: 2Reuben, Szymeon, Lewi i Jehuda; 3Issachar, Zebulun i Binjamin; 4Dan, Naftali, Gad i Aszer. 5Zaś wszystkich dusz, które wyszły z biodra Jakóba[1] , było siedemdziesiąt dusz; a Josef był już w Micraim. 6I Josef umarł, a także wszyscy jego bracia oraz całe to pokolenie. 7A synowie Israela rozplenili się, rozrodzili, rozmnożyli[1] , wielce się wzmocnili oraz napełniła się nimi ziemia Goszen. 8Powstał też nad Micraim nowy król[1] , który nie znał Josefa. 9I powiedział do swojego ludu: Oto lud synów Israela stał się dla nas zbyt liczny i silny. 10Mądrze z nim postąpmy, aby się nie rozmnożył; bo gdyby przyszła wojna i on przyłączy się do naszych nieprzyjaciół, będzie walczył przeciwko nam oraz ujdzie[1] z tej ziemi. 11Zatem ustanowił nad nim nadzorców robocizny, aby go dręczyli ciężkimi robotami. To on zbudował miasta na zapasy dla faraona - Pithom[1] i Raamses. 12Ale im bardziej go udręczali, tym bardziej się rozmnażał i tym bardziej rozrastał; zatem się zatrwożyli[1] z uwagi na synów Israela. 13I Micrejczycy srogo ujarzmili synów Israela. 14Zaś ich życie czynili gorzkim, ciężką robotą przy glinie, cegłach i wszelkiej pracy na polu, przy której bez litości ich ujarzmiali. 15Król Micraim powiedział też do ebrejskich[1] położnych, z których imię jednej to Szyfra, a imię drugiej - Pua, 16Mówiąc: Gdy będziecie przy porodach Ebrejek, uważajcie na krzesło porodowe; jeśli to syn - zabijcie go, a jeżeli córka - niechaj zostanie żywa. 17Ale położne obawiały się Boga i nie czyniły tak, jak im powiedział król Micraim, lecz zostawiały dzieci przy życiu. 18Więc król Micraim wezwał położne oraz do nich powiedział: Czemu to uczyniłyście i zostawiacie dzieci przy życiu? 19Zaś położne powiedziały do faraona: Dlatego, że Ebrejki[1] nie są takie, jak micrejskie niewiasty; gdyż są zdrowe. Rodzą, zanim przyjdzie do nich położna. 20Bóg też dał powodzenie położnym, więc lud się mnożył i wielce wzrastał. 21A ponieważ położne obawiały się Boga, pobudował im domy. 22Zaś faraon tak rozkazał całemu swojemu ludowi: Każdego nowonarodzonego syna wrzućcie do rzeki, a każdą córkę zostawcie przy życiu.
Porównaj werset ...
Schowek
Kopiuj werset
Zaznacz / Odznacz
Zaznacz wszystkie
Odznacz wszystkie
Link do wersetuNawigacja
Wczytywanie listy ksiąg ...Nie bój się! - Werset na dziś
Wersety o pokoju na 365 dni w roku!
Rzekł: Jam jest Bóg, Bóg ojca twego! Nie bój się iść do Egiptu, bo tam uczynię cię wielkim narodem.
I Mojż 46:3
I Mojż 46:3
W Chrystusie
W nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości
Efez 1:4
Efez 1:4
Kim jesteś i co masz w Chrystusie.
Czy wiesz że?
Wygląda na to że Mojżesz i Aaron umarli w tym samym roku. Kiedy wyszli z Egiptu Mojżesz miał wtedy 80 lat a Aaron 83 (II Mojż 7:7). Aaron umarł w wieku 123 lat, 40 lat po wyjściu z Egiptu (IV Mojż 33:38-39). Mojżesz zaś umarł w wieku 120 lat (V Mojż 34:7). Uczeni którzy studiują daty twierdzą że pomiędzy datami ich śmierci była różnica 7 miesięcy.
Fakty i ciekawostki Biblijne.
Obietnice Boże
Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu; kto bowiem przystępuje do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i że nagradza tych, którzy go szukają.
Hebr 11:6
Hebr 11:6
"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."
Szukaj w dialogach Beta
Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.
Czy napewno chcesz wykonać tę operację ?