Nowa Biblia Gdańska
Księga: I Księga Mojżesza 5:25
Stworzył ich - mężczyznę i niewiastę, oraz im błogosławił; nazwał także ich imię Adam[1], w czasie, gdy zostali stworzeni.
Przypisy
- [1]Co znaczy: człowiek.
Zaś Adam przeżył sto trzydzieści lat i na swoje podobieństwo oraz swój obraz spłodził syna, i nazwał jego imię Szet.
Zaś Kenan przeżył siedemdziesiąt lat i spłodził Mahalalela[1].
Przypisy
- [1]Co znaczy: Chwała Boża.
A Mahalalel przeżył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Jereda[1].
Przypisy
- [1]Co znaczy: Mąż nizin.
A Jered przeżył sto sześćdziesiąt dwa lata i spłodził Chanocha[1].
Przypisy
- [1]Spolszczone: Enocha; co znaczy: Poświęcony.
A Chanoch przeżył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Metuszelacha[1].
Przypisy
- [1]Spolszczone: Matuzalema; co znaczy: Mąż strzały.
A po spłodzeniu Metuszelacha, Chanoch chodził[1] z Bogiem jeszcze trzysta lat oraz spłodził synów i córki.
Przypisy
- [1]Także: wdrażał się.
I tak Chanoch chodził z Bogiem, i go nie było[1], bo Bóg go zabrał.
Przypisy
- [1]Co oznacza: nagle zniknął za życia.
A Metuszelach przeżył sto osiemdziesiąt siedem lat i spłodził Lemecha[1].
Przypisy
- [1]Co znaczy: Potężny; Tego, co powali na ziemię.
A po spłodzeniu Lemecha, Metuszelach żył siedemset osiemdziesiąt dwa lata oraz spłodził synów i córki.
I nazwał jego imię Noach[1], mówiąc: Niech ten nas pocieszy z powodu naszej pracy oraz z powodu trudów naszych rąk, na ziemi, którą przeklął Bóg.
Przypisy
- [1]Co znaczy: Spoczywający; spolszczone: Noe.
A po spłodzeniu Noacha, Lemech żył pięćset dziewięćdziesiąt pięć lat oraz spłodził synów i córki.
A Noach był w wieku pięciuset lat, gdy Noach spłodził Szema[1], Chama[2] i Jafeta[3].
Przypisy
- [1]Co znaczy: Imię.
- [2]Co znaczy: Gorący.
- [3]Co znaczy: Otwarty; Rozpostarty; Rozprzestrzeniający się.