Nowa Biblia Gdańska
Księga: I Księga Mojżesza 2:22
A siódmego dnia Bóg skończył Swoje dzieło, które uczynił; więc siódmego dnia odpoczął po całym Swoim dziele, które uczynił.
Bóg też pobłogosławił dzień siódmy oraz go poświęcił[1]; bowiem w nim Bóg zaprzestał czynić wszystkie Swoje dzieła, które stworzył.
Przypisy
- [1]W znaczeniu: odłączył z rzędu dni powszednich.
Oto narodzenie[1] niebios i ziemi, przy ich stworzeniu, w czasie, w którym WIEKUISTY[2], Bóg, uczynił niebo i ziemię.
Przypisy
- [1]Inni: dzieje, genealogia; także: powstanie, początek.
- [2]Imię Boga podane Mojżeszowi (II Mojżesza 3,14) i zapisane tetragramem, chociaż jest tłumaczone jako WIEKUISTY, BÓG, PAN - zawsze będzie pisane dużymi literami.
Lecz zanim był na ziemi jakiś krzew polny i zanim wzeszło jakieś polne ziele, WIEKUISTY, Bóg, nie spuścił deszczu na ziemię; nie było także człowieka, aby uprawiał ziemię;
I tak WIEKUISTY, Bóg, utworzył człowieka z prochu ziemi oraz tchnął w jego nozdrza dech życia, a człowiek stał się istotą żyjącą.
Zaś WIEKUISTY, Bóg, wcześniej zasadził ogród w Edenie[1], po czym umieścił tam człowieka, którego stworzył.
Przypisy
- [1]Co znaczy: Rozkoszy.
WIEKUISTY, Bóg, wyprowadził też z ziemi wszelkie urocze na spojrzenie i smaczne do spożycia drzewo, a w środku ogrodu drzewo Życia oraz drzewo Poznania Dobrego i Złego.
Zaś z Edenu wypływa strumień dla zraszania ogrodu, a stamtąd się rozdziela i rozpada na cztery odnogi.
Nazwa jednej to Piszon[1]; to ta, co okrąża całą ziemię Chawila, gdzie jest złoto.
Przypisy
- [1]Co znaczy: Szeroko się rozlewający.
A złoto tego kraju jest wyborowe; tam też jest Bdellion[1] i kamień berylowy.
Przypisy
- [1]Nie wiadomo, co to słowo dokładnie oznacza (najprawdopodobniej minerał z okolic morza Kaspijskiego, lub aromatyczną żywicę).
A nazwa drugiego strumienia to Gichon[1]; to ten, który okrąża całą ziemię Kusz[2]
Przypisy
- [1]Co znaczy: Bystry.
- [2]Późniejszą Etiopię.
A nazwa trzeciego strumienia to Chidekel[1]; to ten, co płynie na wschód Aszuru[2]. A czwartym strumieniem jest Frat[3].
Przypisy
- [1]S: Tygrys.
- [2]Względnie: Aszszuru; S: Asyrii (Assyrii).
- [3]S: Eufrat.
WIEKUISTY, Bóg, przykazał też człowiekowi[1], mówiąc: Możesz spożywać z każdego drzewa ogrodu;
Przypisy
- [1]Adamowi; co znaczy: człowiekowi.
Ale z drzewa Poznania Dobrego i Złego - nie będziesz z niego spożywał; bo gdy z niego spożyjesz, wydany śmierci[1] - umrzesz.
Przypisy
- [1]Także: przedwcześnie S: śmiercią umrzesz.
PAN Bóg także powiedział: Nie jest dobrze, aby człowiek pozostał samotnym; uczynię mu pomoc, jemu odpowiednią.
I PAN Bóg, który utworzył z ziemi wszystkie dzikie zwierzęta, i całe ptactwo nieba, przyprowadził je do człowieka, aby zobaczyć, jak je nazwie. A jak człowiek nazwie każdą żywą istotę - taką będzie jej nazwa.
Więc człowiek nadał nazwy całemu bydłu, ptactwu nieba i wszelkiemu dzikiemu zwierzowi; ale nie znalazł pomocy dla człowieka, dla niego odpowiedniej.
Ale WIEKUISTY, Bóg, przypuścił odurzenie na człowieka i on zasnął; wyjął też jedno z jego żeber oraz zwarł za nim ciało.
I PAN Bóg ukształtował żebro, które wyjął z człowieka - na niewiastę oraz przyprowadził ją do człowieka.
A człowiek powiedział: Tym razem to jest kość z moich kości oraz cielesna natura z mojej cielesnej natury; tę będą nazywać mężatką, bo ona jest wzięta z męża.
Dlatego mąż opuszcza swojego ojca i swoją matkę, a łączy się ze swą żoną oraz stają się dla jednego ciała wewnętrznego[1].
Przypisy
- [1]Także: osobowości opartej na cielesnej naturze, cielesnej natury.