Nowa Biblia Gdańska
Księga: I Księga Mojżesza 17:11
A kiedy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał się Abramowi WIEKUISTY oraz do niego powiedział: Ja jestem Bóg Wszechpotężny[1], chodź przede mną oraz bądź nieskazitelny.
Przypisy
- [1]Także: Wszechmocny, Wszechwładca; inni (etymologicznie) Życiodawca, Karmiciel.
Zaś twe imię nie będzie nadal zwane Abram, lecz twoje imię będzie - Abraham[1], gdyż ustanawiam cię ojcem mnóstwa narodów.
Przypisy
- [1]Co znaczy: Ojciec mnóstwa.
Utwierdzę moje przymierze - przymierzem wiecznym, pomiędzy Mną - a tobą, i między twoim potomstwem po tobie, w ich pokoleniach, abym był ci Bogiem, i twojemu potomstwu po tobie.
Oddam ci także oraz twoim potomkom po tobie, w wieczne posiadanie ziemię twojego pielgrzymstwa - całą ziemię Kanaan, i będę im Bogiem.
Bóg także powiedział do Abrahama: Zaś ty przestrzegaj Mojego przymierza, ty i po tobie twoi potomkowie w swych pokoleniach.
Oto Moje Przymierze, którego będziecie przestrzegać, pomiędzy Mną - a wami oraz twoim potomstwem po tobie: Cała płeć męska ma być u was obrzezaną.
W wieku ośmiu dni, w waszych pokoleniach ma być u was obrzezana cała płeć męska; zarówno urodzony w domu, jak i nabyty za pieniądze z jakiegokolwiek, cudzego rodu, który nie jest z twojego potomstwa.
Obrzezanym ma być urodzony w twoim domu oraz nabyty za twe pieniądze. I niech Moje Przymierze wobec waszej cielesnej natury[1] będzie przymierzem wiecznym.
Przypisy
- [1]Także: osobowości opartej na cielesnej naturze, ciała wewnętrznego.
Zaś nieobrzezany mężczyzna, który by nie obrzezał cielesnej natury swojego napletka - ta osoba[1] ma być wytępiona ze swego ludu, gdyż zerwał Moje Przymierze.
Przypisy
- [1]Także: dusza.
Bóg powiedział też do Abrahama: Twojej żony Saraj nie będziesz nazywał jej imieniem - Saraj, bo jej imię to Sara[1].
Przypisy
- [1]Co znaczy: Władczyni, Księżna; inni: Moja księżna.
Zatem pobłogosławię ją, jak również dam ci z niej syna; pobłogosławię ją oraz rozkrzewię ją w narody, więc wyjdą z niej królowie ludów.
A Abraham padł na swoje oblicze, uśmiechnął się oraz pomyślał w swoim sercu: Czyżby stuletniemu się narodziło? I czyżby dziewięćdziesięcioletnia Sara miała rodzić?
A Bóg powiedział: Ależ Sara, twoja żona urodzi ci syna i nazwiesz jego imię - Ic'hak[1]; i ustanowię Moje przymierze z nim - przymierzem wiecznym, dla jego potomstwa po nim.
Przypisy
- [1]Spolszczone: Izaak; co znaczy: On się śmieje.
Ale też wysłuchałem cię względem Iszmaela: Oto go pobłogosławiłem, zatem go rozplenię oraz bardzo, a bardzo go rozmnożę; spłodzi dwunastu książąt i uczynię z niego wielki naród.
Ale Moje Przymierze utwierdzę z Ic'hakiem, którego w następnym roku, o obecnej porze urodzi ci Sara.
Zatem Abraham wziął swojego syna Iszmael, wszystkich urodzonych w swoim domu i wszystkich nabytych za swe pieniądze - wszystkich płci męskiej pomiędzy domownikami Abrahama, i tego samego dnia obrzezał ich napletek, tak, jak Bóg z nim mówił.
Także zostali z nim obrzezani wszyscy jego domownicy, zrodzeni w domu, a spośród cudzoziemców - nabyci za pieniądze.