Nowa Biblia Gdańska
Księga: I Księga Mojżesza 1:24
Na początku[1] Bóg stworzył niebiosa[2] i ziemię.
Przypisy
- [1]W języku starohebrajskim forma bezczasowa, nie mająca odpowiednika w polskim; można powiedzieć „pewnego razu”; inni: w pierwocinie, w pierwiastku.
- [2]W rozszerzonym znaczeniu także (dalej - także): niebo niebios / Niebo.
Zaś ziemia była niewidoczna[1], bezładna i ciemność nad otchłanią; a Duch Boga unosił się nad wodami.
Przypisy
- [1]Z hebrajskiego: pustkowiem, chaosem.
Bóg też nazwał światło - dniem, a ciemność nazwał nocą. I był wieczór, i był ranek - dzień pierwszy.
Bóg też powiedział: Niech będzie przestwór[1] w środku wód i niech przedzieli między wodami - a wodami.
Przypisy
- [1]Także: firmament.
I Bóg uczynił przestwór; uczynił też rozdział między wodami, które są pod przestworem, a wodami które są nad przestworem. Więc tak się stało.
Bóg także nazwał przestwór - niebem[1]. I był wieczór, i był ranek - dzień drugi.
Przypisy
- [1]Czyli: niebem dolnym (liczba pojedyncza; w odróżnieniu od nieba niebios; patrz: Nehemiasz 9,6).
Bóg też powiedział: Niech się zbiorą w jedno miejsce wody spod nieba oraz niech się ukaże ląd. Więc tak się stało.
Bóg też powiedział: Niech ziemia porośnie rośliną[1], zielem[2] rozsiewającym nasienie, drzewem owocowym, co rodzi owoc według swojego rodzaju, w którym by było jego nasienie na ziemi. Więc tak się stało.
Przypisy
- [1]Roślinnością w ogóle.
- [2]Poszczególnymi gatunkami zbóż i jarzyn.
A ziemia wydała roślinę, ziele rozsiewające nasienie według swojego rodzaju oraz drzewo, co rodzi owoc, w którym było jego nasienie według swojego rodzaju. I Bóg widział, że jest dobrze.
Bóg też powiedział: Niech się staną[1] światła na przestworze nieba, aby przedzielać między dniem, a nocą; niech też służą jako znaki, wyznaczone pory[2], dni i lata;
Przypisy
- [1]Także: Niech będą; niech się dokonają.
- [2]Także: święte terminy.
I Bóg utworzył dwa wielkie światła: Większe światło dla panowania dniem i mniejsze światło dla panowania nocą, oraz gwiazdy.
Także by panowały dniem i nocą, oraz przedzielały między światłem, a ciemnością. I Bóg widział, że jest dobrze.
Bóg też powiedział: Niech się zaroją wody rojem[1] żyjących istot[2], a ptactwo niech się unosi[3] nad ziemią, na przestworze nieba
Przypisy
- [1]Od słowa: biegać - jako słowo wyrażające masę. W szczególności oznacza zwierzęta wodne oraz ruchliwe zwierzęta lądowe; Septuaginta - płazami i gadami.
- [2]Także: dusz, stworzeń.
- [3]Dokładnie: lata na wszystkie strony.
I Bóg stworzył owe wielkie[1] potwory; wszelkie żyjące istoty według swojego rodzaju, które się poruszały i którymi zaroiły się wody; oraz wszelkie skrzydlate ptactwo według swojego rodzaju. I Bóg widział, że jest dobrze.
Przypisy
- [1]Od słowa: wyciągać się.
Więc Bóg im pobłogosławił i powiedział: Rozradzajcie się, rozmnażajcie oraz napełnijcie wody w morzach, a ptactwo niech się rozmnaża na ziemi.
Bóg też powiedział: Niech ziemia wyda żyjące istoty według swoich rodzajów: Bydło, płazy i zwierzęta lądowe według swoich rodzajów. Więc tak się stało.
I Bóg utworzył zwierzęta lądowe według swoich rodzajów, bydło według swojego rodzaju, i wszelkie, ziemne płazy, według swojego rodzaju. I Bóg widział, że jest dobrze.
Bóg też powiedział: Uczyńmy ludzi na Nasz obraz i według Naszego podobieństwa; niech panują nad rybami morza, nad ptactwem nieba, nad bydłem, nad wszelką ziemią oraz nad wszelkim płazem, co pełza po ziemi.
I Bóg stworzył człowieka na Swój obraz, na obraz Boga go stworzył; stworzył ich mężczyzną i niewiastą.
Bóg także im błogosławił oraz Bóg do nich powiedział: Rozradzajcie się, rozmnażajcie, napełniajcie ziemię oraz ją podporządkujcie, i panujcie nad rybami morza, nad ptactwem nieba oraz nad wszelkim zwierzem, co się porusza na ziemi.
Bóg też powiedział: Oto oddaję wam wszelkie ziele, co rozsiewa nasienie i jest na powierzchni całej ziemi oraz wszelkie drzewo, na którym jest owoc drzewa co rozsiewa nasienie; niech wam będą na pokarm.
A wszelkiemu lądowemu zwierzowi, wszelkiemu ptactwu nieba i wszystkiemu, co się porusza na ziemi oraz jest w nim dusza żyjąca - daję na pokarm wszelką zieloną roślinę. Więc tak się stało.
I Bóg obejrzał wszystko, co uczynił. A było to bardzo dobre. I był wieczór, i był ranek - dzień szósty.