Nowa Biblia Gdańska
Księga: Dobra Nowina spisana przez Mateusza 1:1
KSIĘGA początku[1] Jezusa[2] Chrystusa[3], syna Dawida, syna Abrahama.
Przypisy
- [1]Z greckiego genesis; także: pierwocin, źródła życia, powstawania.
- [2]Co znaczy: Jam Jest Wspomaga (według II Mojżesza 3,14 - Będę Wspomaga). W tłumaczeniu Starego Testamentu Izaaka Cylkowa (dalej - C) - Jezus to hebrajskie: Jehoszua; według Judische Lexikon, Berlin 1930 - Jehoszua / Jeszua; inni: Jahszua; według New Bible Dictionary 1962, z aramejskiego - Yešu (czytaj: Jeszu; porównaj w innych tłumaczeniach: Nehemiasza 3,19); według Septuaginty (dalej - S) oraz manuskryptów NT greckie Jesous (czytaj: Jesus); stąd polskie - Jezus.
- [3]Greckie Christos, odpowiada hebrajskiemu Maszijach; aramejkie Meszicha; gr - aram. Messias; co znaczy: Pomazaniec Boga.
Abraham spłodził Izaaka[1], a Izaak spłodził Jakóba, a Jakób spłodził Judę[2] i jego braci,
Przypisy
- [1]Z hebrajskiego Ic'haka.
- [2]Z hebrajskiego Jehudę / Judę; z greckiego Judasa / Judę.
A Salmon spłodził Booza[1] z Rachaby, a Booz spłodził Obeda z Ruty, a Obed spłodził Jessego[2],
Przypisy
- [1]ST z hebrajskiego Boaza.
- [2]Greckie Iessaia; ST hebrajskiego Iszaja; spolszczone: Jessego.
A Salomon spłodził Roboama[1], a Roboam spłodził Abiasza, a Abiasz spłodził Azę,
Przypisy
- [1]Z greckiego; ST z hebrajskiego Rehabeama; patrz: 1, 2 Królów.
A Jozjasz spłodził Jechoniasza i jego braci podczas przesiedlenia do Babilonu[1].
Przypisy
- [1]ST z hebrajskiego Babelu.
A po przesiedleniu do Babilonu, Jechoniasz spłodził Salatiela, a Salatiel spłodził Zorobabela[1],
Przypisy
- [1]ST z hebrajskiego Zerubabela.
A Elijud spłodził Eleazara, a Eleazar spłodził Mattana, a Mattan spłodził Jakóba[1],
Przypisy
- [1]Od hebrajskiego imienia: Jakob.
A Jakób spłodził Józefa[1], męża Marii[2], z której został zrodzony Jezus, zwany Chrystusem.
Przypisy
- [1]Z hebrajskiego Josefa.
- [2]Z hebrajskiego Mirjam; z greckiego Mariam.
[Tak] więc wszystkich pokoleń [jest]: Od Abrahama do Dawida czternaście pokoleń, i czternaście pokoleń od Dawida do przesiedlenia do Babilonu, i czternaście pokoleń od przesiedlenia do Babilonu do Chrystusa.
A narodzenie Jezusa Chrystusa było takie: Gdy Maria, jego matka, została zaślubiona Józefowi, [jeszcze] zanim się zeszli, była znaleziona brzemienną z Ducha Świętego.
Ale Józef, jej mąż, będąc sprawiedliwym i nie chcąc jej zniesławić, postanowił skrycie się jej pozbyć.
A [kiedy] to rozważał, oto we śnie, ukazał mu się anioł Pana, mówiąc: Józefie, synu Dawida, nie bój się przyjąć Marii, twojej żony; bowiem co w niej zostało poczęte, jest z Ducha Świętego.
A urodzi syna, i Jego Imię nazwiesz Jezus[1]; bowiem on zbawi swój lud od ich grzechów[2].
Przypisy
- [1]Patrz: werset 1 przypis [2].
- [2]W języku greckim słowo to znaczy także (dalej - także:): win, błędów; ofiar za grzech.
A to się wszystko stało, aby mogło być wypełnione, co powiedziano od Pana przez proroka, mówiącego:
Oto dziewica będzie brzemienna i porodzi syna, a Jego Imię nazwą Emmanuel, co się tłumaczy: Bóg wśród nas.
Dlatego Józef, kiedy został obudzony ze snu, uczynił tak, jak mu rozkazał anioł Pana i przyjął swoją żonę,
Ale jej nie uznawał[1], aż urodziła swego syna pierworodnego; i nazwał Jego Imię JEZUS.
Przypisy
- [1]Także: nie akceptował.