„A wiemy, iż Syn Boży przyszedł i dał nam zmysł, abyśmy poznali onego prawdziwego Boga, i jesteśmy w onym prawdziwym, to jest w Synu jego, Jezusie Chrystusie; tenci jest prawdziwy Bóg i żywot wieczny.”

Biblia Gdańska (1881): 1 Jana 5,20

Nawigacja

Nowa Biblia Gdańska
Księga: Dobra Nowina spisana przez Łukasza 6:26

1Zaś w kolejny szabat, gdy on przebywał wśród zboża, zdarzyło się, że jego uczniowie zrywali kłosy oraz rozcierając rękoma - jedli. 2A jacyś z faryzeuszów im mówili: Dlaczego czynicie to, czego w szabat nie wolno czynić? 3Więc Jezus odpowiadając, rzekł do nich: Nawet nie czytaliście tego, co uczynił Dawid, kiedy sam zgłodniał oraz ci, którzy z nim byli? 4Jak wszedł do Domu Boga oraz wziął chleby pokładne, których nie wolno zjeść, chyba że samym kapłanom; a jadł, oraz dał tym, co z nim byli? 5Nadto im mówił: Syn Człowieka jest Panem i szabatu. 6Zaś w inny szabat zdarzyło mu się wejść do bóżnicy i nauczać. Był tam też człowiek, a jego prawa ręka była uschnięta. 7Ale uczeni w Piśmie i faryzeusze pilnowali go, czy uzdrawia w szabat; by znaleźć powód aby go oskarżać. 8A on znał ich myśli, zatem powiedział człowiekowi, który miał uschniętą rękę: Podnieś się oraz stań na środku. Więc on się podniósł i stanął. 9Następnie Jezus do nich powiedział: Pytam was: Wolno w szabaty słusznie[1] czynić, czy źle uczynić? Uratować życie, czy zniszczyć? 10I rozejrzał się po nich wszystkich oraz powiedział temu człowiekowi: Wyciągnij twoją rękę. A on tak uczynił, i jego ręka została przywrócona do zdrowia, jak druga. 11Ale oni zostali napełnieni szaleństwem. Rozmawiali też jedni z drugimi co by uczynić Jezusowi. 12W owych dniach także się wydarzyło, że wyszedł się pomodlić na górę; i spędził noc na modlitwie do Boga. 13A kiedy stał się dzień, przemówił do swoich uczniów, wybrał sobie dwunastu z nich i tych nazwał apostołami: 14Szymona, którego nazwał też Piotrem i jego brata Andrzeja, Jakóba, Jana, Filipa, Bartłomieja, 15Mateusza, Tomasza, Jakóba Alfeusza, Szymona zwanego Zelotą[1], 16Judasa Jakóba oraz Judasa Iszkariotę, który stał się zdrajcą. 17A kiedy z nimi zszedł, stanął na płaskim miejscu. Przyszedł także tłum jego uczniów oraz wielkie mnóstwo ludu z całej Judei, Jerozolimy, nadmorskiego Tyru i Sydonu, którzy przybyli go usłyszeć oraz zostać uleczonymi ze swoich chorób. 18Więc byli uzdrawiani ci, dręczeni przez nieczyste duchy. 19A cały tłum pragnął się go dotknąć, bo wychodziła od niego moc i wszystkich uzdrawiała. 20A on podniósł swe oczy na swoich uczniów oraz mówił: Bogaci, którzy żebrzą, bowiem wasze jest Królestwo Boga. 21Bogaci, którzy odczuwają teraz braki, bowiem będziecie nasyceni. Bogaci, którzy teraz płaczą, bowiem śmiać się będziecie. 22Bogaci jesteście, gdy ludzie będą was nienawidzić i kiedy będą was oddzielać[1], lżyć[2], i będą odrzucać wasze imię[3] jako złe[4] z powodu[5] Syna Człowieka. 23Zostaniecie uradowani w ten dzień i podskoczycie z radości; bo oto wielka wasza zapłata jest w niebiosach. Ponieważ ich ojcowie na wzór tych rzeczy czynili prorokom. 24Jednakże biada wam, bogatym, bowiem otrzymujecie waszą zachętę. 25Biada wam, obecnie nasyconym, bowiem będziecie głodni. Biada wam, obecnie się śmiejącym, bo będziecie żałować i zapłaczecie. 26Biada wam, gdyby o was dobrze mówili wszyscy ludzie; bo ich ojcowie na wzór tych rzeczy czynili fałszywym prorokom. 27Lecz mówię wam, co słuchacie: Miłujcie waszych wrogów, czyńcie słusznie[1] nienawidzącym was, 28Błogosławcie złorzeczącym wam i módlcie się za oczerniających was. 29Temu, co cię bije w policzek - nadstaw i drugi; a temu, co zabiera twój płaszcz i sukni nie odmawiaj. 30Zaś każdemu, który cię prosi - dawaj; a od tego, który bierze twoje - nie żądaj zwrotu. 31Jak sobie życzycie, aby wam ludzie czynili - tak i wy im czyńcie. 32A jeśli miłujecie tych, co was miłują, jaka jest w was uprzejmość? Bo nawet grzesznicy miłują tych, którzy ich miłują. 33A jeśli będziecie dobrze czynić tym, którzy wam dobrze czynią, jaka jest w was życzliwość? Bo ci, co grzeszą - też to czynią. 34A jeśli pożyczacie tym, od których macie nadzieję odzyskać, jaka jest w was przychylność? Bo i grzesznicy - grzesznikom pożyczają, żeby tyle samo odzyskać. 35Zatem miłujcie waszych wrogów, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się w zamian nie spodziewając, a wasza zapłata będzie wielka oraz będziecie dziećmi Najwyższego; bo On jest łaskawy dla niewdzięcznych i złych. 36Bądźcie więc, miłosierni, jak i wasz Ojciec jest miłosierny. 37Nie sądźcie[1] - a nie zostaniecie osądzeni. Nie skazujcie[2] - a nie zostaniecie skazani; uniewinniajcie - a będziecie uniewinnieni; 38Dawajcie - a będzie wam dane; miarą dobrą, ugniecioną, utrzęsioną i przelewającą się dadzą w wasze zanadrze. Bo miarą, którą mierzycie, będzie wam w zamian mierzone. 39Ale powiedział im podobieństwo: Czy ślepy zdoła ślepego prowadzić? Czyż obydwaj nie wpadną w dół? 40Nie jest uczeń nad swojego nauczyciela; ale każdy będzie udoskonalony jak jego nauczyciel. 41Czemu widzisz źdźbło w oku twojego brata, zaś belki we własnym oku nie poznajesz? 42Albo - jak możesz mówić twojemu bratu: Bracie, pozwól, że wyrzucę źdźbło, które jest w twoim oku - sam nie widząc belki w swym oku? Obłudniku, najpierw wyrzuć belkę z twojego oka, a wtedy zobaczysz wyraźnie, chcąc wyrzucić źdźbło z oka twojego brata. 43Ponieważ nie istnieje szlachetne[1] drzewo, które wydaje wstrętny owoc; ani złe drzewo, które wydaje szlachetny owoc; 44Gdyż każde drzewo jest poznawane z jego własnego owocu. Nie zbierają z cierni - fig i nie zrywają z jeżyny - winnego grona. 45Szlachetny[1] człowiek ze szlachetnego skarbca serca wydobywa szlachetne, a zły człowiek ze złego skarbca swojego serca wydobywa złe; bowiem z obfitości serca mówią jego usta. 46Dlaczego do mnie wołacie: Panie, Panie, a nie czynicie tego, co mówię? 47Pokażę wam do kogo jest podobny każdy, kto do mnie przychodzi, słucha moich słów oraz je czyni. 48Podobny jest do człowieka, co buduje dom; który wykopał, pogłębił i założył fundament na skale. A gdy zdarzyła się powódź, rzeka wdarła się na ten dom, lecz nie miała siły go zachwiać, gdyż był założony na skale. 49Zaś kto usłyszał - a nie uczynił, podobny jest do człowieka , co zbudował dom na ziemi[1], bez fundamentu; na który wdarła się rzeka i zaraz upadł, i było wielkie zniszczenie tego domu.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

Lecz umysły ich otępiały. Albowiem aż do dnia dzisiejszego przy czytaniu starego przymierza ta sama zasłona pozostaje nie odsłonięta, gdyż w Chrystusie zostaje ona usunięta.
II Kor 3:14

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Księga Hioba jest uważana i datowana za starszą od Księgi Wyjścia.
Hiob

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Tyś liczne i ciężkie utrapienia na nas włożył, Ty znowu nas ożywisz I z głębin ziemi znowu nas wyprowadzisz.
Ps 71:20


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić