„A wżdy także i ci ospali ciałoć plugawią, a zwierzchność wzgardzają i przełożeństwa bluźnią.”

Biblia Brzeska: List św. Judy 1,8

Nawigacja

Nowa Biblia Gdańska
Księga: Dobra Nowina spisana przez Łukasza 2:30

2:1
A zdarzyło się w owych dniach, że wyszedł dekret od cesarza Augusta, by był spisany cały świat zamieszkały.
2:2
Ten pierwszy spis dokonał się za Kwiryniusza, który był wielkorządcą Syrii.
2:3
Więc wszyscy wyruszyli, aby być spisywani, każdy do swojego miasta.
2:4
Wyszedł też i Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, które nazywa się Betlejem, z tego powodu, że był on z domu oraz rodu Dawida;
2:5
By zostać spisanym z Marią, zaręczoną sobie małżonką, która była brzemienna.
2:6
Ale tam, w czasie ich pobytu się zdarzyło, że wypełniły się dni jej rodzenia.
2:7
Więc urodziła syna swego pierworodnego, owinęła go pieluszkami i położyła go w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca na kwaterze.
2:8
A w owej krainie byli pasterze, co nocowali na polu oraz strażami nocy[1] pilnowali przy swoim stadzie.
Przypisy
  • [1]
    W Israelu noc była podzielona na 3 straże.
2:9
I oto stanął przy nich anioł Pana oraz wokół oświetliła ich chwała Pana, więc przestraszyli się wielkim strachem.
2:10
A anioł im powiedział: Nie bójcie się; bo oto ogłaszam wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu.
2:11
Dzisiaj, w mieście Dawida, urodził się wam zbawiciel, którym jest Chrystus Pan.
2:12
A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte pieluszkami oraz leżące w żłobie.
2:13
Nagle też, z aniołem pojawiło się mnóstwo zastępu niebiańskiego, który wielbił Boga, mówiąc:
2:14
Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój w ludziach Jego upodobania[1].
Przypisy
  • [1]
    Także: wyboru, woli, łaski.
2:15
A kiedy aniołowie odeszli od nich do niebios, zdarzyło się także, że pasterze mówili jedni do drugich: Więc przejdźmy do Betlejem i zobaczmy tą dokonaną rzecz, którą Pan dał nam poznać.
2:16
Zatem starając się gorliwie, przyszli, oraz znaleźli Marię, Józefa i owo leżące w żłobie niemowlę.
2:17
Zaś gdy je ujrzeli, ogłosili o tym dzieciątku, oraz o powiedzianej im sprawie.
2:18
A wszyscy, kiedy to usłyszeli, zdziwili się nad rzeczami, które powiedziano do nich przez pasterzy.
2:19
Zaś Maria zachowywała wszystkie te sprawy, gromadząc je w swoim sercu.
2:20
A pasterze wrócili, chwaląc i wielbiąc Boga za wszystko co usłyszeli, i zobaczyli, tak jak do nich zostało powiedziane.
2:21
Zaś gdy się wypełniło osiem dni, obrzezano owo dzieciątko, a jego Imię zostało nazwane Jezus, jak mu nadano przez anioła, przed jego poczęciem w łonie.
2:22
A kiedy wypełniły się dni jej oczyszczenia według Prawa Mojżesza, zanieśli go do Jerozolimy, aby go postawić obok Pana
2:23
(jak jest napisane w Prawie Pana: Wszelkie męskie potomstwo, otwierające łono, będzie nazwane - święte Pana),
2:24
Oraz dać ofiarę według tego, co powiedziane w Prawie Pana - parę turkawek, albo dwa pisklęta gołębi.
2:25
A oto w Jerozolimie był człowiek, którego imię brzmi Symeon. Ten człowiek był sprawiedliwy, bogobojny, wyczekujący pociechy Israela; zaś nad nim był Duch Święty.
2:26
W wyroczni było mu też zapowiedziane przez Ducha Świętego, że nie doświadczy śmierci, zanim nie ujrzy Chrystusa Pana.
2:27
Zatem za sprawą Ducha przyszedł do Świątyni; a gdy rodzice wprowadzali dziecko - Jezusa, by z nim uczynić według zwyczaju Prawa,
2:28
Także on wziął je w swoje ramiona, wielbił Boga i mówił:
2:29
Teraz w pokoju odprawisz swego sługę, Władco, według Twojego Słowa.
2:30
Gdyż moje oczy oglądały Twoje zbawienie,
2:31
Które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludzi;
2:32
światło objawienia dla pogan oraz chwałę twojego ludu - Israela.
2:33
A jego matka i Józef byli pełni podziwu wobec rzeczy, które o nim opowiadali.
2:34
Symeon także im wielbił Boga oraz powiedział do Marii, jego matki: Oto ten jest ustanowiony na upadek oraz wzniesienie wielu w Israelu, na znak sprzeciwiania się;
2:35
Lecz i samą twoją duszę miecz przeniknie; by mogły zostać wyjawione opinie[1] z wielu serc.
Przypisy
  • [1]
    Także: myśli, wątpliwości, pytania.
2:36
Żyła też prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera[1]; (ta podeszła w wielu dniach, co przeżyła z mężem siedem lat od jej panieństwa,
Przypisy
  • [1]
    ST z hebrajskiego Aszera.
2:37
Oraz wdowa od około osiemdziesięciu czterech lat), która nie odstępowała od Świątyni, służąc nocą i dniem postami oraz prośbami do Boga.
2:38
Ona także, gdy owej godziny stanęła obok nich, dziękowała Bogu oraz mówiła o nim wszystkim, co oczekiwali odkupienia w Jerozolimie.
2:39
A kiedy wszystko wykonali według Prawa Pana, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaretu.
2:40
Zaś dziecko wzrastało, umacniało się w Duchu, wypełniając się mądrością; i była nad nim przychylność Boga.
2:41
A jego przodkowie co rok chodzili do Jerozolimy w Święto Paschy.
2:42
Więc kiedy miał dwanaście lat, oni wchodzili[1] do Jerozolimy, według zwyczaju święta.
Przypisy
  • [1]
    Do leżącej wyżej Jerozolimy wchodziło się pod górę.
2:43
A gdy oni wracali, po wypełnieniu owych dni, chłopiec Jezus pozostał w Jerozolimie. Ale nie wiedział tego Józef, ani jego matka;
2:44
Lecz uważając, że on jest wśród grupy podróżnych, przeszli drogę dnia oraz szukali go między krewnymi i między znajomymi.
2:45
A kiedy go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, wciąż go szukając.
2:46
I stało się po trzech dniach, że go znaleźli, siedzącego pośrodku nauczycieli w Świątyni, słuchającego ich i pytającego.
2:47
Zaś wszyscy, co go słuchali, zdumiewali się nad jego wiedzą oraz odpowiedziami.
2:48
Zatem kiedy go zobaczyli - zdumieli się, a jego matka do niego powiedziała: Synu, dlaczego nam tak zrobiłeś? Oto twój ojciec[1] i ja szukaliśmy ciebie, bolejąc.
Przypisy
  • [1]
    Także: przodek.
2:49
Więc do nich rzekł: Dlaczego mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że trzeba mi być w miejscach mojego Ojca?
2:50
Ale oni nie zrozumieli słowa, które im powiedział.
2:51
Zatem zszedł z nimi oraz przyszedł do Nazaretu, i był im posłuszny. A jego matka zachowywała wszystkie te sprawy w swoim sercu.
2:52
Jezus także rozwijał się w mądrości, postawie i przychylności, z powodu Boga i ludzi.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Będziesz mocno ugruntowane na sprawiedliwości, dalekie od ucisku, bo nie masz powodu się bać, i od przestrachu, bo nie zbliży się do ciebie.
Iz 54:14

W Chrystusie

Ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym.
Efez 1:6

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Greckie słowo mainomai użyte jest 5 razy w Nowym Testamencie. Oznacza ono dosłownie "być szalonym, wariować (jak maniak)". Zostało użyte do opisu 3 ludzi: Jezusa (Jan 10:20), Rode (Dz 12:15) i Pawła (Dz 26:24-25). Zostało ono także użyte w (I Kor 14:23) odnośnie postrzegania mówienia językami przez osoby niewierzące.

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy.
I Jan 2:1


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić