„I lichtarz też ochędożny z lampami jego, porządnie przyprawionemi ze wszytkiem jego naczyniem i z oliwą ku świeceniu.”

Biblia Brzeska: 2 Księga Mojżeszowa 39,37

Nowa Biblia Gdańska
Księga: Dokonania apostołów w Panu Jezusie Chrystusie 13:1

1Ale z powodu istniejącego zboru, w Antiochii byli prorocy oraz nauczyciele, także Barnabasz i Szymon - zwany Nigrem, Lucjusz Cyrenejczyk, Manaen - mleczny[1] brat tetrarchy Heroda oraz Saul. 2A gdy oni spełniali służbę Panu i pościli, Duch Święty powiedział: Oto odłączcie mi Barnabę oraz Saula dla sprawy, do której ich sobie powołałem. 3Wtedy poddali się postom, modlitwom oraz nałożyli na nich ręce i odprawili. 4Zatem oni, gdy zostali wysłani przez Ducha Świętego, zeszli do Saleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr. 5Będąc też w Salaminie, zwiastowali w bóżnicach Żydów słowo Boga; a mieli sługę Jana. 6Zaś kiedy przeszli całą wyspę aż do Pafos, znaleźli pewnego szarlatana[1], fałszywego proroka, Żyda, który miał na imię Barjezus[2]. 7A był on razem z rozumnym mężem - prokonsulem Sergiuszem Pawłem. Ten przywołał Barnabasza i Saula oraz pragnął usłyszeć słowo Boga. 8Ale przeciwstawił im się Elimas, mag[1] (bo tak jest tłumaczone jego imię), pragnąc odwieźć prokonsula od wiary. 9Zaś Saul, ten zwany również Pawłem, będąc pełnym Ducha Świętego, popatrzył uporczywie na niego, 10I powiedział: O pełny wszelkiego podstępu[1] oraz wszelakiego oszustwa, synu tego oszczerczego, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości - nie przestaniesz wykręcać[2] prostych dróg Pana? 11Oto teraz ręka Pana przeciwko tobie, więc będziesz ślepy, nie widząc słońca aż do stosownej pory. I natychmiast spadła na niego mgła i ciemność, zatem obchodząc, szukał przewodników. 12A prokonsul, kiedy zobaczył co się stało - uwierzył, jak również był zdumionym nad nauką Pana. 13A ci wokoło Pawła wypłynęli z Pafos i przybyli do Perge Pamfilii. Zaś Jan od nich odszedł oraz wrócił do Jerozolimy. 14A oni, po wyjściu z Perge, przybyli do Antiochii Pizydyjskiej, w dniu szabatu weszli do bóżnicy i usiedli. 15Zaś po odczytaniu Prawa[1] i Proroków[2], przełożeni bóżnicy wysłali do nich, mówiąc: Mężowie, bracia; jeśli jest w was słowo zachęty[3] do ludu, mówcie. 16Więc Paweł wstał, dał znak ręką oraz powiedział: Mężowie Israelici oraz ci, którzy się boicie Boga, posłuchajcie. 17Bóg tego ludu, Israela, wybrał sobie naszych przodków oraz wywyższył ten lud w czasie zamieszkiwania w ziemi Egiptu, i z niej ich wyprowadził wśród potężnego ramienia. 18Także znosił ich na pustkowiu przez około czterdziestoletni okres. 19I zniszczył siedem ludów w ziemi Kanaana, a tą ziemię zostawił jako ich dziedzictwo[1]. 20Zaś wśród tych prawie czterystu pięćdziesięciu lat dawał sędziów, aż do proroka Samuela. 21Ale odtąd domagali się króla. Więc na czterdzieści lat Bóg wyznaczył im Saula, syna Kisza, męża z plemienia Beniamina[1]. 22A kiedy go usunął, wzniósł im na króla Dawida, któremu też zaświadczając, powiedział: Znalazłem Dawida, syna Jessego, męża według Mojego serca, który uczyni wszystkie moje pragnienia. 23Z jego nasienia, według obietnicy, Bóg wzbudził Israelowi Jezusa Zbawiciela. 24Tego, który przed przyjściem[1] był ogłoszony przez Jana chrztem skruchy całemu ludowi Israela. 25Zaś kiedy Jan dokonywał biegu, mówił: Kim myślicie, że ja jestem? Ja nie jestem; ale za mną oto idzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandała u nóg. 26Mężowie, bracia plemienia Abrahama oraz ci pośród was, którzy się boją Boga - nam zostało wysłane słowo tego zbawienia. 27Gdyż nie poznali tego ci, co mieszkają w Jerozolimie i ich władcy. Nie poznali też głosów proroków, które czytane są w każdy szabat, więc osądzili go i wypełnili Pismo. 28A nie znaleźli żadnego powodu śmierci, ale wyprosili sobie u Piłata, aby on został zabity. 29Zaś kiedy wykonali wszystko, co o nim jest napisane, zdjęli go z drewna oraz włożyli do grobowca. 30Ale Bóg wskrzesił go z martwych. 31Po czym On dał się zobaczyć przez wiele dni tym, którzy razem z nim przyszli z Galilei do Jerozolimy i co są jego świadkami przed ludem. 32My także głosimy wam dobrą nowinę, tą obietnicę względem przodków, która się dokonała; ponieważ nam, ich dzieciom, Bóg ją wypełnił poprzez wskrzeszenie Jezusa. 33Gdyż w drugim Psalmie jest napisane: Ty jesteś moim Synem, Ja cię dzisiaj zrodziłem. 34A że go wskrzesił z martwych jako tego, który już nie ma powracać do zepsucia, tak powiedział: Dam wam święte Dawida, wierne[1]. 35Dlatego i w innym miejscu mówi: Nie dasz twojemu świętemu zobaczyć zepsucia. 36Bowiem Dawid, kiedy usłużył swoim rodem - zasnął postanowieniem Boga i został przyłączony do swoich przodków - czyli zobaczył zepsucie. 37Zaś ten, którego Bóg wskrzesił - nie zobaczył zepsucia. 38Niech wam więc będzie wiadome, mężowie, bracia, że dzięki niemu jest wam zwiastowane darowanie grzechów. 39Także wszystkiego, przez co nie mogliście zostać uznani za sprawiedliwych w Prawie Mojżesza; zaś w nim, każdy, kto wierzy jest uznawany za sprawiedliwego. 40Więc uważajcie, aby na was nie przyszło to, co powiedziano w Prorokach: 41Zobaczcie wy, wzgardziciele oraz zadziwcie się i zostańcie zgładzeni; gdyż Ja, w waszych dniach tworzę dzieło; sprawę, której nie uwierzycie, choćby wam ktoś szczegółowo opowiadał. 42A gdy oni wychodzili z bóżnicy Żydów, prosili ich poganie, by do następnego szabatu im zostały oznajmione te sprawy. 43Zaś kiedy zgromadzenie zostało rozwiązane, wielu Żydów oraz bogobojnych prozelitów zaczęło towarzyszyć Pawłowi i Barnabaszowi, którzy mówili do nich oraz ich przekonywali, aby trwać w łasce Boga. 44A następnego szabatu zebrało się prawie całe miasto, aby usłyszeć słowo Boga. 45Zaś Żydzi, gdy zobaczyli tłumy, zostali napełnieni zazdrością oraz sprzeciwiali się sprawom mówionym przez Pawła, oponując i bluźniąc. 46Lecz Paweł i Barnabasz, mówiąc otwarcie, powiedzieli: Było konieczne, aby najpierw wam opowiedzieć słowo Boga; a skoro je odrzucacie i oddzielacie[1] siebie jako niegodnych życia wiecznego, oto kierujemy się do pogan. 47Bowiem Pan tak nam przykazał o sobie: Wyznaczyłem[1] cię na światło pogan, byś ty był na zbawienie aż do krańców ziemi. 48Zaś poganie, słuchając, radowali się oraz wynosili Słowo Pana, a ci, którzy uwierzyli, byli wybrani[1] do życia wiecznego. 49Zatem słowo Pana było roznoszone po całej tej krainie. 50Ale Żydzi zachęcili poważne, religijne kobiety oraz pierwszych obywateli miasta i wzbudzili prześladowanie Pawła, i Barnabasza; więc wyrzucili ich ze swych granic. 51Zaś oni strząsnęli przeciwko nim pył ze swych nóg i przyszli do Ikonium. 52Lecz uczniowie Pana byli urzeczywistnieniem radości oraz Ducha Świętego.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze!
Gal 4:6

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Kiedy zmartwychwstały Jezus ukazał się uczniom którzy akurat łowili ryby nad Morzem Galilejskim, powiedział im aby zarzucili sieci po prawej stronie łodzi. Gdy to zrobili wyciągnęli sieć ze 153 rybami (Jan 21:1-11).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Pan kieruje krokami męża, Wspiera tego, którego droga mu się podoba. Choćby się potknął, nie przewróci się, Gdyż Pan podtrzyma go ręką swoją. Byłem młody i zestarzałem się, A nie widziałem, żeby sprawiedliwy był opuszczony, Ani potomków jego żebrzących chleba. Codziennie lituje się i pożycza, A potomstwo jego jest błogosławione.
Ps 37:23-26


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić