1Ponieważ wiemy, że jeśli zostanie zniszczony nasz ziemski dom ciała[1] , mamy od Boga budowlę w niebiosach - dom nie zrobiony rękami, wieczny. 2Gdyż także w tym wzdychamy, pragnąc się przyoblec naszym domem z Nieba; 3O ile tylko nie będziemy znalezieni nagimi[1] , a przyobleczonymi. 4Bo i żyjąc w tym ciele[1] wzdychamy, przygniecieni z tego powodu, że nie chcemy się rozebrać - ale i równocześnie przyoblec; aby to, co śmiertelne zostało pochłonięte na skutek życia. 5Zaś Tym, co nas do tego sam sobie zjednał[1] - jest Bóg, który daje nam też zadatek[2] Ducha. 6Zatem zawsze ufając[1] wiemy, że żyjąc w tym ciele, jesteśmy na wygnaniu[2] od Pana, 7(gdyż żyjemy[1] z powodu wiary, a nie z powodu wyglądu[2] ). 8Ale ufamy i jesteśmy gotowi raczej znaleźć się z dala od ciała, a żyć przy Panu. 9Dlatego też zabiegamy - czy to mieszkając w ciele, czy to wychodząc - aby Mu się bardzo podobać. 10Gdyż my wszyscy musimy zostać ukazani[1] przed trybuną Chrystusa, aby każdy przyniósł to, co wydał pośród ciała, przez które działał - czy to szlachetne[2] , czy to złe. 11Dlatego przekonujemy ludzi, doświadczając bojaźni przed Panem; zaś sami staliśmy się znanymi Bogu. Ale też mam nadzieję, że staliście się znanymi w waszych poradach. 12Bo nie siebie samych znowu wam polecamy, ale - z powodu nas - dajemy wam okazję chluby, abyście ją mieli wobec tych, co się chlubią na twarzy, a nie w sercu. 13Gdyż, czy to straciliśmy rozum dla Boga, czy to zachowujemy rozsądek - dla was jesteśmy. 14Bo miłość Chrystusa trzyma nas razem; tych, którzy odróżniają to, że skoro jeden umarł za wszystkich, zatem wszyscy byli śmiertelni. 15Umarł także za wszystkich, aby ci, którzy żyją - już nie żyli dla samych siebie, ale dla tego, który za nich umarł oraz został wskrzeszony. 16Wobec tego - my, od dzisiaj, już nie znamy nikogo według[1] cielesnej natury[2] ; a jeśli nawet poznaliśmy Chrystusa według cielesnej natury - jednak już teraz nie znamy. 17Dlatego, że jeśli ktoś jest w Chrystusie - nowym jest stworzeniem; dawne przeminęło, oto całe powstało nowe. 18A wszystko z Boga, który nas pojednał z samym sobą przez Jezusa Chrystusa oraz dał nam służbę owego pojednania. 19Jako, że to Bóg w Chrystusie był Tym, co pojednał świat ze sobą, nie licząc im ich fałszywych kroków oraz deponując sobie w nas słowo pojednania. 20Zatem z powodu[1] Chrystusa jesteśmy jakby posłami Boga i przez nas wzywa[2] . Prosimy z powodu Chrystusa - zostańcie pojednani z Bogiem, 21Który tego, co nie poznał grzechu[1] , z powodu nas grzechem uczynił, abyśmy w nim się stali sprawiedliwością Boga.