„Widziałem Pana stojącego nad ołtarzem, i On rzekł: Uderz w głowicę i niech zadrżą wiązania dachu, i niech spadną na głowy wszystkich! Pozabijam mieczem pozostałych, nie umknie z nich żaden, co ucieka, ani nie ocaleje z nich żaden, co się ratuje.”

Biblia Tysiąclecia: Księga Amosa 9,1

Nawigacja

Nowa Biblia Gdańska
Księga: Pierwszy list do Koryntian 14:15

1Ubiegajcie się[1] o miłość, ubiegajcie się gorliwie[2] o duchowe, a bardziej by prorokować. 2Gdyż kto mówi językiem, nie mówi ludziom, lecz Bogu; nikt bowiem nie pojmuje, a on Duchem mówi tajemnice. 3Zaś ten, co prorokuje wieści ludziom budowlę, zachętę i pocieszenie. 4Kto mówi językiem - samego siebie buduje; zaś ten, co prorokuje - buduje zgromadzenie wybranych. 5A chcę, byście wszyscy mówili językami, ale bardziej abyście prorokowali; gdyż kto prorokuje jest większy niż ten, który mówi językami; chyba żeby tłumaczył, by zbór odebrał budowanie. 6A tymczasem, bracia, w czym bym was wspomógł, gdybym do was przyszedł i mówił językami, jeśli bym wam tego nie powiedział, czy to przez objawienie, czy to przez wyższe poznanie, czy to przez naukę? 7Wszak i nieżywe instrumenty, które wydają głos, czy to aulos[1], czy kitara[2], jeśli nie dadzą rozróżnienia dźwiękom, jak zostanie poznane to granie na aulosie, czy granie na kitarze? 8Bądź jeśli trąba wyda nieznany głos, kto będzie gotowym do bitwy? 9Także i wy, jeśli przez mowę nie wydajecie zrozumiałego słowa, jak zostanie poznane co jest mówione? Będziecie takimi, co mówią tylko do powietrza. 10Tak liczne - jeśli napotykacie - są gatunki głosów na świecie i nikt nie jest milczący. 11Zatem jeśli nie znam znaczenia głosu, będę dla mówiącego cudzoziemcem, oraz Ten, który we[1] mnie mówi - cudzoziemcem. 12Tak też wy, skoro jesteście zwolennikami istot duchowych, szukajcie tego, byście obfitowali ku budowie zgromadzenia wybranych. 13Dlatego kto mówi językiem - niech się modli, aby mógł także tłumaczyć. 14Bo jeśli się modlę językiem, modli się mój duch, zaś mój rozum jest bez owocu. 15Zatem, co się dzieje? Będę się modlił duchem, ale będę się także modlił rozumem; będę śpiewał duchem, ale będę także śpiewał rozumem. 16Bo jeśli wysławiasz Boga w duchu, jakże ten, co zajmuje miejsce prostego człowieka, na twoje dziękczynienie powie "Amen"; skoro nie wie, co mówisz? 17Gdyż ty, rzeczywiście, pięknie dziękujesz, ale drugi nie jest budowany. 18Dziękuję mojemu Bogu, że więcej od was wszystkich mówię językami. 19Ale w zborze chcę powiedzieć pięć słów moim rozumem, abym i innych pouczył - niż dziesięć tysięcy słów w języku. 20Bracia, nie stawajcie się dziećmi umysłem, lecz bądźcie dziecinni w występku[1]; zaś rozumem stawajcie się dorosłymi. 21W Prawie jest napisane: Będę mówił temu ludowi przez mówiących obcym językiem oraz przez obce wargi, a oni i tak mnie nie wysłuchają, mówi Pan. 22Dlatego języki nie są za znak dla wierzących - ale dla niewierzących; a prorokowanie nie jest dla niewierzących - ale dla wierzących. 23Zatem, gdy na to samo miejsce zejdzie się cały zbór i wszyscy by mówili językami, a weszliby prości ludzie lub niewierzący, czy nie powiedzą, że szalejecie? 24Zaś jeśliby wszyscy prorokowali, a wszedłby ktoś niewierzący, albo prosty człowiek, wtedy przy wszystkich jest badany oraz przy wszystkich jest oceniany, 25A jego ukryte sprawy serca stają się jawne. Więc upadnie na twarz oraz pokłoni się Bogu, oznajmiając: Zaiste, Bóg jest w was. 26Zatem co się dzieje, bracia? Kiedy się schodzicie, niech każdy ma psalm, ma nauczanie, ma język, ma objawienie, ma tłumaczenie; a wszystko niech się dzieje ku budowaniu. 27Czy też niech ktoś mówi językiem - ze dwóch, albo najwięcej trzech - i to na przemian, a jeden niech tłumaczy. 28Ale jeśliby nie było tłumacza, niech milczy w zborze; a niech mówi samemu sobie i Bogu. 29Zaś prorocy niech mówią dwaj lub trzej, a inni niech rozstrzygają. 30Ale jeśli innemu, który siedzi, coś by zostało objawione, ten pierwszy niech milczy. 31Gdyż wszyscy po kolei możecie prorokować, aby się wszyscy mogli uczyć oraz wszyscy mogli być pocieszeni[1]; 32A duchy proroków są posłuszne prorokom. 33Bo Bóg nie jest Bogiem nieładu[1], ale pokoju; podobnie jak we wszystkich świętych zgromadzeniach wybranych. 34Wasze niewiasty niech milczą[1] w zborach, gdyż nie jest dozwolone im gadać[2]; ale niech będą podporządkowane, tak jak i Prawo mówi. 35Zaś jeśli chcą się coś nauczyć, niech się w domu dopytują własnych mężów; bo hańbiące jest dla niewiasty gadać w zborze. 36Czy od was wyszło Słowo Boga? Czy tylko do was przyszło? 37Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem lub duchowym[1], niech uznaje, że to, co wam piszę, jest poleceniem Pana. 38Zaś jeśli ktoś nie poznaje - nie jest tym, który wie. 39Wobec tego, bracia, ubiegajcie się gorliwie aby prorokować oraz nie zabraniajcie mówić językami. 40Ale wszystko niech się dzieje godnie i według porządku.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Są jak straszak na polu ogórkowym, nie mówią, trzeba je nosić, bo nie mogą chodzić. Nie bójcie się ich, bo nie mogą szkodzić, lecz nie mogą też nic dobrego uczynić.
Jer 10:5

W Chrystusie

W którym mamy swobodę i dostęp do Boga z ufnością przez wiarę w niego.
Efez 3:12

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Dom Kanclerza (skryby) Jonatana zamieniono na więzienie (Jer 37:15, Jer 37:20).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu.
I Jan 1:7


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić