1Podobnie żony[1] . Bądźcie podporządkowane swoim[2] mężom[3] , aby i ci, którzy są nieposłuszni[4] Słowu, bez słowa zostali pozyskani przez sposób życia kobiet, 2Gdy zobaczą wasz czysty sposób życia w bojaźni. 3Waszą ozdobą niech nie będzie zewnętrzny splot włosów, obwieszanie się złotem, czy przywdziewanie tkanin, 4Lecz w nieskalaniu[1] , ten ukryty, łagodnego i spokojnego ducha człowiek serca, który jest kosztowny przed obliczem Boga. 5Gdyż niegdyś, będąc podporządkowane swoim mężom, w ten sposób przystrajały się święte niewiasty, mające nadzieję względem Boga. 6Podobnie jak Sara, która była uległa Abrahamowi, nazywając go panem. Stałyście się jej córkami, kiedy czynicie odpowiednio[1] , nie poważając żadnego podniecenia[2] . 7Podobnie mężczyźni. Żyjcie razem według mądrości[1] , a kobiecemu - jako słabszemu naczyniu - okazujcie szacunek, skoro jest też współdziedzicem łaski życia, do nie osłabiania waszych modlitw. 8A wreszcie wszyscy bądźcie jednomyślni, doznający podobnych uczuć, kochający braci, litościwi i przyjaźni; 9Nie odpłacając złem z powodu zła, lub zniewagą z powodu zniewagi. A przeciwnie - błogosławiąc, gdyż wiecie, że zostaliście do tego powołani, by odziedziczyć błogosławieństwo. 10Bo każdy, kto ma upodobanie w pragnieniu życia oraz zobaczeniu szczęśliwych dni, niech powstrzyma swój język od złego[1] , a jego wargi od powiedzenia zdrady[2] . 11Niech się odwróci od złego oraz czyni szlachetne; niech szuka pokoju i niech go ściga. 12Bo oczy Pana są nad sprawiedliwymi, a Jego uszy dla ich prośby. Ale oblicze Pana przeciwko czyniącym złe rzeczy. 13Więc któż was skrzywdzi, jeśli staliście się naśladowcami szlachetnego[1] ? 14Nadto jesteście bogaci, jeśli możecie też cierpieć dla[1] sprawiedliwości. Ale ich strachem się nie bójcie, ani nie poruszajcie, lecz uczyńcie Pana Boga świętością w waszych sercach. 15Z łagodnością, szacunkiem, mając prawe[1] sumienie, bądźcie zawsze gotowi do obrony tej nadziei, która jest w was, względem każdego, kto się domaga waszych racji. 16Aby w tym, w czym jesteście oczerniani jako złoczyńcy, zostali zawstydzeni ci, co ubliżają waszemu szlachetnemu[1] zachowaniu w Chrystusie. 17Gdyż lepiej aby cierpieli ci, co postępują słusznie - niż źle; ilekroć[1] tak sobie życzy wola Boga. 18Bo i Chrystus ucierpiał raz za winy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, by mógł was doprowadzić do Boga, gdy został uśmiercony dla cielesnej natury, ale ożywiony Duchem. 19W Nim poszedł i ogłosił też duchom w więzieniu. 20Tym, co niegdyś[1] byli nieposłusznymi, kiedy w dniach Noego już raz wyczekiwała cierpliwość Boga podczas budowy arki, na której tylko nieliczni, to jest osiem dusz zostało uratowanych pośród wody. 21To ona - odpowiednik chrztu, i teraz was uratuje; nie pozbycie się[1] brudu cielesnej natury[2] , lecz prośba[3] prawego[4] sumienia względem Boga z powodu wskrzeszenia Jezusa Chrystusa. 22To on poszedł do Nieba i jest na prawicy Boga, który mu podporządkował aniołów, zwierzchności[1] oraz moce.