Biblia Jakuba Wujka
Księga: List do Tytusa 1:15
Paweł, sługa Boży i apostoł Jezusa Chrystusa według wiary wybranych Bożych i uznania prawdy, która jest według pobożności
a objawił czasów swoich słowo swe przez przepowiadanie, które mi jest zwierzone według rozkazania zbawiciela naszego, Boga:
Tytusowi, miłemu synowi według spólnej wiary, łaska i pokój od Boga Ojca i Jezusa Chrystusa, zbawiciela naszego.
Dlategom cię zostawił w Krecie, abyś to, czego nie dostawa, naprawił i postanowił kapłany po miastach, jakom i ja tobie rozrządził.
Jeśli kto jest bez winy, mąż jednej żony, syny wierne mający, nie obwinowane w zbytku abo nie poddane.
Abowiem Biskup ma być bez winy jako szafarz Boży: nie pyszny, nie gniewliwy, nie winopilca, nie bijący, nie chciwy zysku szkaradnego,
trzymający się tej, która jest wedle nauki, wiernej mowy, iżby mógł napominać przez zdrową naukę i tych, którzy się przeciwiają, przekonać.
Abowiem jest wiele nieposłusznych, próżnomownych i zwodzicielów, a nawięcej, którzy są z obrzezania.
Których trzeba przekonywać, którzy całe domy podwracają, ucząc, co nie potrzeba, dla zysku sprosnego.
Powiedział niektóry z nich, własny ich prorok: Kreteńczykowie zawsze kłamliwi, złe bestie, brzuchowie leniwi.
Wszytko czyste czystym, lecz pokalanym i niewiernym nie masz nic czystego, ale pokalane są ich i umysł i sumnienie.
Wyznawają, iż Boga znają, lecz się uczynkami zapierają, będąc obrzydłymi i trudnymi do wierzenia, a do każdego uczynku dobrego nikczemnymi.