1Przeto jeśliście spółpowstali z Chrystusem, co wzgórę jest, szukajcie, gdzie Chrystus jest na prawicy Bożej siedzący, 2co wzgórę jest, miłujcie, nie co na ziemi. 3Abowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu. 4Gdy się Chrystus, żywot wasz, okaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale. 5Umartwiajcie tedy członki wasze, które są na ziemi, porubstwo, nieczystotę, wszeteczeństwo, złą pożądliwość i łakomstwo, które jest bałwochwalstwem, 6dla których przychodzi gniew Boży na syny niewierności; 7w którycheście i wy niekiedy chodzili, gdyście żyli w nich. 8Lecz teraz złóżcie i wy wszytko: gniew, rozgniewanie, złość, bluźnierstwo, szkaradą mowę z ust waszych. 9Nie kłamajcie jedni drugim, zwlókszy z siebie starego człowieka z uczynkami jego, 10a oblókszy nowego, tego, który się odnawia w poznanie, podług wyobrażenia tego, który go stworzył, 11gdzie nie masz Poganina i Żyda, obrzezania i odrzezku, Barbarzyna i Tatarzyna, niewolnika i wolnego: ale wszytko i we wszech Chrystus. 12Przyobleczcież się tedy (jako wybrani Boży, święci i umiłowani) we wnętrzności miłosierdzia, w dobrotliwość, w pokorę, w cichość, w cierpliwość, 13jedni drugich znosząc i odpuszczając sobie, jeśli kto ma skargę przeciw komu: jako i Pan odpuścił wam, tak i wy. 14A nadto wszytko miejcie miłość, która jest związka doskonałości, 15a pokój Chrystusów niech przewyższa w sercach waszych, ku któremu też wezwani jesteście w jednym ciele, a wdzięczni bądźcie. 16Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie, z wszelaką mądrością nauczając i sami siebie napominając przez psalmy i pieśni, i śpiewania duchowne, w łasce śpiewając w sercach waszych Bogu. 17Wszytko, cokolwiek czynicie w słowie abo w uczynku, wszytko w imię Pana Jezusa Chrystusa, dziękując Bogu i Ojcu przezeń. 18Żony, bądźcie poddane mężom, jako ma być, w Panu. 19Mężowie, miłujcie żony wasze, a nie bądźcie gorzkimi przeciwko nim. 20Synowie, posłuszni bądźcie rodzicom we wszytkim: abowiem się to podoba w Panu. 21Ojcowie, nie pobudzajcie ku rozgniewaniu synów waszych, aby się małego serca nie zstawali. 22Słudzy, bądźcie posłuszni we wszytkim panom wedle ciała, nie służąc na oko, jakoby ludziom się podobając, ale w szczerości serca, Boga się bojąc. 23Cokolwiek czynicie, z serca czyńcie jako Panu, a nie ludziam, 24wiedząc, iż od Pana weźmiecie odpłatę dziedzictwa. Panu Chrystusowi służcie. 25Bo który krzywdę czyni, odniesie to, co niesłusznie uczynił: a nie masz względu na osoby u Boga.