Biblia Jakuba Wujka
Księga: List św. Jakuba 1:1
Jakub, Boży i Pana naszego Jezusa Chrystusa sługa, dwiemanaście pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia.
A cierpliwość ma doskonały uczynek, abyście byli doskonali i zupełni, którym ni na czym nie schodzi.
A jeśli który z was potrzebuje mądrości, niech prosi od Boga, który obficie wszytkim dawa, a nie wymawia, a będzie mu dana.
A niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc, bo kto wątpi, podobny jest wału morskiemu, którego wiatr wzrusza i tam i sam nosi;
Abowiem weszło słońce z upaleniem i ususzyło trawę, i kwiat jej opadł, i zginęła śliczność oblicza jego: tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.
Błogosławiony mąż, który zdzierżywa pokusę: bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Bóg tym, którzy go miłują.
Żaden, gdy bywa kuszon, niech nie mówi, że od Boga bywa kuszon. Abowiem Bóg nie jest kusiciel złych, a sam nikogo nie kusi.
Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z wysocza jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany ani zaćmienia przemiany.
Dobrowolnie bowiem porodził nas słowem prawdy, żebyśmy byli niejakim początkiem stworzenia jego.
Wiecie, bracia moi namilszy. A niech wszelki człowiek będzie prędki ku słuchaniu, a leniwy ku mówieniu i leniwy ku gniewowi.
Przeto odrzuciwszy wszelakie plugastwo i obfitość złości, przyjmicie w cichości słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze.
Bo jeśli kto jest słuchaczem słowa, a nie czynicielem, ten podobny będzie mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we źwierciedle:
Lecz kto by pilniej wejźrzał w zakon doskonałej wolności i wytrwał w nim, nie zstawszy się słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławiony będzie w sprawie swojej.
A jeśli kto mniema, że jest nabożnym, nie powściągając języka swego, ale zawodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest.
Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich, a siebie zachować niezmazanym od tego świata.