Biblia Jakuba Wujka
Księga Rodzaju 6:22
widząc synowie Boży córki ludzkie, iż były piękne, wzięli sobie za żony ze wszystkich, które obrali.
I rzekł BÓG: Nie będzie trwał duch mój na wieki w człowiecze, gdyż jest ciałem: i będą dni jego sto i dwadzieścia lat.
A Obrzymowie byli na ziemi w one dni. Bo gdy weszli synowie Boży do córek ludzkich, a one porodziły: ci są mocarze od wieku, mężowie sławni.
A widząc BÓG, że wiele było złości ludzkiej na ziemi, a wszytka myśl serca była napięta ku złemu po wszytek czas,
Wygładzę człowieka, któregom stworzył, z obliczności ziemie: od człowieka aż do zwierząt, od ziemopłazu aż do ptastwa powietrznego: bo mi żal, żem je uczynił.
rzekł do Noego: Koniec wszelkiemu ciału przyszedł przede mną: napełniona jest ziemia nieprawością od oblicza ich, a ja wytracę je z ziemią.
Uczyń sobie korab z drzewa heblowanego. Mieszkaniczka w nim poczynisz i namażesz klijem wewnątrz i zewnątrz.
A uczynisz go tak. Trzy sta łokiet będzie długość korabia, pięćdziesiąt łokiet szerokość, a trzydzieści łokiet wysokość jego.
Okno w korabiu uczynisz, a na łokciu dokonasz wierzch jego, a drzwi w korabiu postawisz z boku. Na dole gmachy i troje piętra uczynisz w nim.
Oto ja przywiodę wody potopu na ziemię, abych wytracił wszelkie ciało, w którym jest duch żywota pod niebem. Wszytko, co na ziemi jest, zniszczeje.
I uczynię przymierze moje z tobą. I wnidziesz do korabia ty i synowie twoi, żona twoja i żony synów twoich z tobą.
I ze wszech zwierząt wszelkiego ciała po dwojgu wwiedziesz do korabia, aby zostały żywe z tobą, samca i samicę.
Z ptastwa według rodzaju jego i z bydła według rodzaju jego, i ze wszytkiego ziemopłazu według rodzaju jego: po dwojgu z każdego wnidą z tobą, aby mogły żyć.
Przetoż weźmiesz z sobą ze wszelkich pokarmów, które jedzione być mogą, i zniesiesz do siebie, i będą tak tobie, jako i onym na pokarm.