Biblia Jakuba Wujka
Księga Rodzaju 4:22
Adam potym poznał żonę swoję, Hewę, która poczęła i porodziła Kaina, mówiąc: Otrzymałam człowieka przez Boga.
Abel też ofiarował z pierworodnych trzody swojej i z tłustości ich, i wejźrzał Pan na Abela i na dary jego.
Aza jeśli dobrze czynić będziesz, nie odniesiesz, a jeśli źle, natychmiast we drzwiach grzech twój będzie? Lecz pod tobą będzie pożądliwość jego, a ty nad nią panować będziesz.
I rzekł Kain do Abla, brata swego: Wynidźmy na pole. A gdy byli na polu, powstał Kain na Abla, brata swego, i zabił go.
I rzekł Pan do Kaina: Gdzie jest Abel, brat twój? Który odpowiedział: Nie wiem. Zalim ja jest stróżem brata mego?
Teraz tedy będziesz przeklętym na ziemi, która otworzyła gębę swą i przyjęła krew brata twego z ręki twojej.
Oto mię dziś wyganiasz od oblicza ziemie i skryję się przed obliczem twoim, i będę tułaczem i zbiegiem na ziemi: każdy tedy, który mię najdzie, zabije mię.
I rzekł mu PAN: Żadną miarą tak nie będzie: ale każdy, kto by zabił Kaina, siedmiorako będzie karan. I włożył PAN na Kaina znamię, aby go nie zabijał wszelki, który by go znalazł.
I poznał Kain żonę swoję, która poczęła i porodziła Henocha. I zbudował miasto, i nazwał imię jego od imienia syna swego Henoch.
Potym Henoch zrodził Irada, a Irad zrodził Mawiaela, a Mawiael Matusaela, a Matusael zrodził Lamecha.
Sella też urodziła Tubalkaina, który młotem robił i był rzemieślnikiem wszelkiej roboty od miedzi i żelaza. A siostra Tubalkainowa, Noema.
I rzekł Lamech żonam swym, Adzie i Selli: Słuchajcie głosu mego żony Lamechowe, posłuchajcie mowy mojej: żeciem zabił męża na ranę moję, i młodzieniaszka na siność moję.
Poznał też jeszcze Adam żonę swoje i porodziła syna i nazwała imię jego Set, mówiąc: Położył mi Bóg plemię inne miasto Abela, którego zabił Kain.