Biblia Jakuba Wujka
Księga Psalmów 105:9
105:1

Alleluja. Wyznawajcie PANU i wzywajcie imienia jego, opowiadajcie między pogany sprawy jego.
105:2

Śpiewajcie mu i grajcie mu, oznajmiajcie wszytkie dziwy jego.
105:3

Chlubcie się w imieniu świętym jego, niech się weseli serce szukających PANA.
105:4

Szukajcie PANA a bądźcie umocnieni, szukajcie oblicza jego zawsze.
105:5

Pamiętajcie na dziwy jego, które uczynił, na cuda jego i sądy ust jego.
105:6

Nasienie Abrahamowe, słudzy jego, synowie Jakobowi, wybrani jego.
105:7

On ci PAN Bóg nasz: po wszytkiej ziemi sądy jego.
105:8

Pamiętał wiecznie na testament swój, na słowo, które przykazał, na tysiąc narodów:
105:9

które postanowił z Abrahamem i na przysięgę swą z Izaakiem.
105:10

I postanowił ją Jakobowi za przykazanie a Izraelowi za testament wieczny,
105:11

mówiąc: Tobie dam ziemię Chanaan, sznur dziedzictwa waszego.
105:12

Gdy byli w małej liczbie, barzo trocha i obywatele ich
105:13

i przechodzili od narodu do narodu i z królestwa do innego ludu,
105:14

nie dopuścił im krzywdy czynić człowiekowi i pokarał dla nich króle:
105:15

Nie tykajcie pomazańców moich, a na proroki moje nie bądźcie złośliwemi.
105:16

I zawołał głodu na ziemię, i skruszył wszytko posilenie chleba.
105:17

Posłał przed nimi męża, za niewolnika przedan jest Jozef.
105:18

Poniżyli w pętach nogi jego, żelazo przeszło duszę jego,
105:19

aż przyszło słowo jego, mówienie PANSKIE zapaliło go.
105:20

Posłał król i rozwiązał go, pan ludu, i wypuścił go.
105:21

Postanowił go panem domu swego i książęciem wszytkiej dzierżawy swojej,
105:22

aby ćwiczył książęta jego jako siebie samego a starce jego mądrości nauczył.
105:23

I wszedł Izrael do Egiptu i Jakob był obywatelem w ziemi Cham.
105:24

I rozmnożył lud swój barzo i zmocnił ji nad nieprzyjacioły jego.
105:25

Odmienił serce ich, aby nienawidzieli ludu jego i czynili zdrady nad sługami jego.
105:26

Posłał Mojżesza, sługę swego, Aarona, którego obrał.
105:27

Położył w nich słowa znaków swoich i cudów w ziemi Cham.
105:28

Puścił ciemności i zaćmił, i nie uprzykrzył słów swoich.
105:29

Obrócił wody ich w krew, a ryby ich pomorzył.
105:30

Zrodziła ziemia ich żaby, w pokojach królów ich.
105:31

Rozkazał i przyszła rozmaita mucha i mszyce we wszytkich granicach ich.
105:32

Uczynił dżdże ich gradem i ogień palący na ich ziemi.
105:33

I potłukł winnice ich i figi ich, i pokruszył drzewa w ich granicach.
105:34

Rzekł i przyszła szarańcza i chrząszcz, któremu nie było liczby,
105:35

i pojadł wszytkę trawę w ich ziemi, i pojadł wszytek owoc ziemie ich.
105:36

I pobił wszytkie pierworodne w ziemi ich, pierwiastki wszelkiej prace ich.
105:37

I wyprowadził je ze srebrem i złotem, a nie był między ich pokoleniem chory.
105:38

Radował się Egipt z wyszcia ich, bo był przyszedł na nie strach ich.
105:39

Rozciągnął obłok na okrycie ich, a ogień, aby im świecił w nocy.
105:40

Żądali i przyleciała przepiórka, i chlebem niebieskim nasycił je.
105:41

Rozszczepił opokę i wypłynęły wody, płynęły rzeki na suszy.
105:42

Abowiem pomniał na słowo święte swoje, które miał do Abrahama, sługi swego.
105:43

I wywiódł lud swój z weselem a wybrane swe z radością.
105:44

I dał im krainy poganów a roboty narodów posiedli,
105:45

aby przystrzegali usprawiedliwienia jego i o zakonie jego się badali.