1I zawołał Mojżesza, i mówił mu Pan z przybytku świadectwa, mówiąc: 2Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich: Człowiek, któryby z was ofiarował ofiarę PANU z bydła, to jest z wołów a z owiec, ofiarując ofiary, 3jeśliby całopalenie było ofiara jego, i z rogatego bydła samca bez makuły, będzie ofiarował u drzwi przybytku świadectwa, aby sobie ubłagał PANA. 4I położy rękę na głowę ofiary, i będzie przyjemna i pomocna ku oczyścieniu jego. 5I ofiaruje cielca przed PANEM, i będą ofiarować synowie Aaronowi, kapłani, krew jego, wylewając wkoło ołtarza, który jest przede drzwiami przybytku. 6I obłupiwszy skórę ofiary zrąbią członki w kęsy, 7i podpalą ogień na ołtarzu, stos drew pierwej ułożywszy, 8a członki, które są zrąbane, na wierzchu porządnie położywszy, to jest głowę i wszytko, co jest przy wątrobie, 9jelita i nogi opłukawszy w wodzie. I spali je kapłan na ołtarzu na całopalenie i na wdzięczną wonią PANU. 10A jeśli ofiara jest z drobu, z owiec abo z kóz całopalenie, samca bez makuły odda 11a ofiaruje go u boku ołtarza, który patrzy ku północy, przed PANEM, a krew jego wyleją na ołtarz synowie Aaronowi wkoło 12i rozbierzą członki, głowę i wszytko, co jest przy wątrobie, i włożą na drwa, pod które ma być podłożony ogień, 13a jelita i nogi wypłuczą w wodzie. A wszytko, co ofiarowano, zapali kapłan na ołtarzu na całopalenie i wonność nawdzięczniejszą PANU. 14A jeśliby z ptastwa całopalenia była ofiara PANU, z synogarlic albo gołąbiąt, 15ofiaruje ją kapłan u ołtarza, i zakręciwszy mu głowę do szyje, i przerwawszy miejsce rany, da wyciec krwi jego na kraj ołtarza, 16a pęcherzyk gardzielny i pierze porzuci blisko ołtarza ku wschodniej stronie, na miejsce, gdzie popiół wysypują, 17i połamie skrzydła jego, i nie pokraje ani przetnie jej żelazem, i spali na ołtarzu, pode drwa ogień podłożywszy. Całopalenie jest i ofiara woniej nawdzięczniejszej PANU.