Biblia Jakuba Wujka
Księga Jeremiasza 30:1
To mówi PAN Bóg Izraelów, rzekąc: Napisz sobie wszytkie słowa, którem mówił do ciebie, na księgach.
Bo oto dni przychodzą, mówi PAN, że przywrócę zaprowadzenie ludu mego Izraelskiego i Judzkiego, mówi PAN, a przywrócę je do ziemie, którąm dał ojcom ich, i posiędą ją.
Pytajcie się a obaczcie, jeśli rodzi mężczyzna: przeczżem tedy widział każdego męża rękę na biodrach jego jako rodzącej i odmieniły się wszytkie twarzy w żółtą niemoc?
Biada! bo wielki dzień on, a nie masz mu podobnego. I czas jest uciśnienia Jakob, i z niego wyzwolon będzie.
I będzie w on dzień, mówi PAN zastępów, skruszę jarzmo z szyje twojej i związki jego potargam, a nie będą więcej nad nim obcy panować;
A tak nie bój się ty, sługo mój, Jakobie, mówi PAN, ani się lękaj, Izraelu. Bo oto ja wybawię cię z ziemie dalekiej i nasienie twoje z ziemie więzienia ich. I wróci się Jakob, i odpocznie, i będzie miał dostatek wszego dobra, a nie będzie, kogo by się bał.
Bom ja z tobą jest, mówi PAN, abych cię zbawił. Bo uczynię skończenie we wszech narodziech, między którem cię rozproszył, lecz z tobą nie uczynię skończenia, ale cię skarzę w sądzie, abyś się sobie nie zdał niewinnym.
Wszyscy, którzy cię miłowali, zapomnieli cię i nie będą cię szukać; bo raną nieprzyjacielską ubiłem cię, karaniem okrutnym. Dla mnóstwa nieprawości twej zatwardziały się grzechy twoje.
Cóż wołasz nad skruszeniem twoim? Nieuleczona jest boleść twoja! Dla mnóstwa nieprawości twojej i dla twardych grzechów twoich uczyniłem ci to.
Przeto wszyscy, którzy cię pożerają, pożarci będą, i wszyscy nieprzyjaciele twoi w niewolą pobrani będą, a którzy cię pustoszą, będą spustoszeni, i wszytkie łupieżce twoje dam na złupienie.
Bo zagoję bliznę twoję, a z ran twoich wyleczę cię, mówi PAN. Bo Wygnaną nazwali cię, Syjonie: Tać jest, która nie miała pytającego.
To mówi PAN: Oto ja przywrócę zaprowadzenie namiotów Jakobowych i smiłuję się nad dachy jego. I zbuduje się miasto na wysokości swojej, i kościół według porządku swego założon będzie.
I wynidzie z nich chwała i głos igrających. I rozmnożę je, i nie ubędzie ich, i uwielbię je, i nie zdrobnieją.
I będą synowie jego jako z pirwu, a zgromadzenie jego przede mną trwać będzie, i nawiedzę przeciw wszytkim, którzy go trapią.
I będzie wódz jego z niego, a książę z pośrzodku jego wywiedzion będzie, i przytulę go, i przystąpi do mnie. Bo któż to jest, który by przytulił serce swe, aby się przybliżył ku mnie? mówi PAN.
Nie odwróci PAN gniewu zapalczywości, aż uczyni i nie wypełni myśl serca swego. Na ostatku dni wyrozumiecie to.