Biblia Jakuba Wujka
Księga Ezechiela 16:13
I rzeczesz: To mówi PAN Bóg Jeruzalem: Korzeń twój i narodzenie twoje z ziemie Chanaańskiej: ociec twój Amorejczyk, a matka twoja Cetejka.
A gdyś się urodziła, w dzień narodzenia twego nie urzniono pępka twego i wodą cię nie zmyto na zdrowie ani cię solą solono, ani w pieluchy powito.
Nie sfolgowałoć oko, abyć uczyniło jedno z tych, ulitowawszy się ciebie, ale cię porzucono na ziemię w odrzuceniu dusze twojej, w dzień, któregoś się urodziła.
A idąc mimo cię, ujźrzałem, że cię deptano we krwi twojej, i rzekłem ci, gdyś była we krwi twojej: Żyw! Rzekłem (mówię) tobie: We krwi twojej, żyw!
Rozmnożoną jako urodzaj polny uczyniłem cię i rozmnożyłaś się, i urosłaś, i chodziłaś, i przyszłaś do ochędóstwa białogłowskiego: piersi twe urosły i włos porósł, a byłaś naga i sromoty pełna.
I szedłem mimo cię, i ujźrzałem cię, ano czas twój, czas miłujących, i rozściągnąłem odzienie moje na cię, i nakryłem sromotę twoję. I przysiągłem ci, i wszedłem w przymierze z tobą, mówi PAN Bóg, i zostałaś moją.
I ubrałem cię w różnej farby szaty, i obułem cię w modre obuwie, i opasałem cię bisiorem, i przyodziałem cię subtelnym odzieniem.
I ozdobiłaś się złotem i srebrem a oblokłaś się w bisior i w szatę wzorzystą i w rozmaite farby. Jadłaś żemłę, i miód, i oliwę, i zstałaś się piękną barzo wielce, i postąpiłaś do królestwa.
I wyszło imię twoje między narody dla piękności twej, boś była doskonała w ozdobności mojej, którąm był włożył na cię, mówi PAN Bóg.
A ufając w piękności twojej, cudzołożyłaś na imię twoje i wystawiłaś wszeteczeństwo swoje każdemu mijającemu, abyś jego była.
A nabrawszy szat twoich, uczyniłaś sobie wyżyny, z tego i z owego zszyte, i cudzołożyłaś na nich, jako nie było ani będzie.
I nabrałaś naczynia ozdoby twej ze złota mego i ze srebra mego, którem ci dał, i naczyniłaś sobie obrazów mężkich, i cudzołożyłaś z nimi.
I wzięłaś szaty swoje rozlicznych maści a przykrywałaś je, i olejek mój a kadzenie moje kładłaś przed nie.
I chleb mój, którym ci dał, żemłę i oliwę i miód, którymem cię wychował, postawiłaś przed oczyma ich na zapach wonności: i zstało się, mówi PAN Bóg.
I wzięłaś syny twoje i córki twoje, którycheś mi narodziła, i ofiarowałaś im na pożarcie. A więc małe jest wszeteczeństwo twoje?
A po wszytkich obrzydłościach twoich i wszeteczeństwach, nie pamiętałaś na dni młodości twej, gdyś była nagą a sromoty pełną, zmazaną we krwi twojej.
Na każdym rogu drogi zbudowałaś znak wszeteczeństwa twego i uczyniłaś obrzydłą piękność twoję, i rozkładałaś nogi twoje każdemu mimo idącemu, i namnożyłaś wszeteczeństw twoich.
I cudzołożyłaś z synmi Egipskimi, sąsiady twemi wielkich ciał, i namnożyłaś wszeteczeństwa twego, abyś mię drażniła.
Oto ja ściągnę rękę moję na cię i odejmę usprawiedliwienie twoje, i dam cię na dusze nienawidzących cię córek Palestyńskich, które się wstydzą drogi twej złośliwej.
Cudzołożyłaś też z syny Assyryjskimi, przeto żeś jeszcze nie była syta, a nacudzołożywszy się i takeś się nie nasyciła.
I namnożyłaś wszeteczeństwa twego w ziemi Chanaańskiej z Chaldejczyki, i ani tak nie nasyciłaś się.
Czymże oczyścię serce twoje, mówi PAN Bóg, gdy czynisz wszytkie te uczynki niewiasty nierządnej i wszetecznej?
Gdyżeś budowała dom nierządny twój na początku każdej drogi, a wyżynę twoję stawiałaś na wszelkiej ulicy, a nie zstałaś się jako wszetecznica dla uprzykrzenia podnosząca zapłatę,
Wszytkim wszetecznicam dawają zapłaty, a tyś dawała zapłaty wszem gamratom swym i daryś im dawała, żeby wchodzili do ciebie zewsząd na wszeteczeństwa z tobą.
I działo się z tobą przeciwko zwyczajowi niewiast w twoich wszeteczeństwach, i po tobie nie będzie wszeteczeństwa: bo w tym, żeś dawała zapłatę, a zapłatyś nie brała, działa się w tobie rzecz przeciwna.
To mówi PAN Bóg: Ponieważ wysypane są pieniądze twoje i odkryła się sromota twoja w twoich wszeteczeństwach ku miłośnikom twoim, i ku bałwanom obrzydłości twych we krwi synów twoich, któreś im dała,
oto ja zgromadzę wszytkie miłośniki twoje, z którymiś się złączała, i wszytkie, któreś miłowała, ze wszemi, którycheś nienawidziała, i zgromadzę je na cię zewsząd a odkryję sromotę twoję przed nimi, i oglądają wszytkę szkaradość twoję.
I będę cię sądził sądami cudzołożnic i rozlewających krew, i dam cię na krew zapalczywości i rzewniwości.
I dam cię w ręce ich, i zepsują dom nierządny twój, i zburzą zły dom twój, i obnażą cię z szat twoich, i pobiorą naczynia ozdoby twojej, a zostawią cię nagą i zelżywości pełną,
I spalą domy twe ogniem a uczynią na cię sądy przed oczyma niewiast mnogich, i przestaniesz wszeteczeństwa płodzić, i zapłaty więcej dawać nie będziesz.
I przestanie rozgniewanie moje na cię, i odstąpi rzewniwość moja od ciebie, i przestanę, i nie będę się dalej gniewał.
Dlatego żeś nie pamiętała na dni młodości twojej a drażniłaś mię tym wszytkim, przetoż i ja drogi twoje dałem na głowę twoję, mówi PAN Bóg: a nie uczyniłem według złości twoich we wszech obrzydłościach twoich.
Oto wszelki, kto przypowieść pospolicie mówi, na cię ją obróci, mówiąc: Jako matka, tak i córka jej.
Córka matki twej jesteś ty, która porzuciła męża swego i syny swe, i siostrą sióstr twych jesteś ty, które porzuciły męże swe i syny swe: matka wasza Cetejka, a ociec wasz Amorejczyk.
A siostra twoja starsza, Samaria, ona i córki jej, które mieszkają po lewicy twojej; a siostra twoja mniejsza niż ty, która mieszka po prawicy twojej, Sodoma i córki jej.
Lecz ani drogami ich nie chodziłaś, aniś według złości ich czyniła troszkę mniej: niemal gorsześ rzeczy czyniła niżli one we wszech drogach twoich.
Żywę ja! mówi PAN Bóg, że nie czyniła Sodoma, siostra twoja, ona i córki jej, jakoś czyniła ty i córki twoje.
Oto ta była nieprawość Sodomy, siostry twej: pycha, sytość chleba a dostatek i próżnowanie jej i córek jej, a ręki niedostatecznemu i ubogiemu nie podawały.
A Samaria połowicę grzechów twoich nie zgrzeszyła, aleś je zwyciężyła złościami twemi: i usprawiedliwiłaś siostry twe wszemi obrzydłościami twemi, któreś czyniła.
A tak i ty ponieś sromotę twoję, którąś przeszła siostry twoje grzechami twemi, złośliwiej czyniąc niżli one: bo są usprawiedliwione od ciebie; przetoż i ty zawstydź się a nieś sromotę twoję, którąś usprawiedliwiła siostry twe.
I nawrócę przywróciwszy je nawróceniem Sodomy z córkami jej, i nawróceniem Samaryjej i córek jej, i nawrócę obrócenie twoje w pośrzodku ich,
I siostra twoja Sodoma i córki jej wrócą się do dawności swej, i Samaria i córki jej wrócą się do dawności swojej, i ty i córki twoje wrócicie się do dawności swej.
pierwej niż odkryto złość twoję, jako tego czasu na urąganie córek Syryjskich i wszytkich w okolicy twojej córek Palestyńskich, które cię okrążają wkoło.
I wspomnisz na drogi twoje, i zasromasz się, gdy weźmiesz siostry twoje starsze ciebie, z młodszemi twemi, a dam ci je za córki, ale nie z przymierza twego.
I wzbudzę ja przymierze moje z tobą: a będziesz wiedziała, żem ja PAN. Abyś wspomniała i wstydziła się, i nie mogłabyś dalej otworzyć ust dla sromoty twej, gdy będę ubłagany tobie za wszystko, coś czyniła, mówi PAN Bóg.