Biblia Jakuba Wujka
Księga: Dzieje Apostolskie 14:25
I zstało się w Ikonium, że pospołu weszli do bóżnice Żydowskiej i mówili tak, że wielkie mnóstwo Żydów i Greków uwierzyło.
Lecz Żydowie, którzy niewierni byli, pobudzili i ku gniewowi wzruszyli serca pogańskie przeciw braciej.
Przetoż niemały czas strawili, bezpiecznie poczynając w Panu, który dawał świadectwo słowu łaski swojej i czynił, że znaki i cuda się działy przez ręce ich.
dowiedziawszy się, udali się do miast Likaońskich, do Listry i Derby, i wszytki w okolicy krainy, i tam opowiadali Ewanielią.
A mąż niektóry w Listrze, niemocny na nogi, siedział, chrom z żywota matki swojej, który nigdy nie chodził.
A rzesze widząc, co uczynił Paweł, podniosły głos swój, mówiąc po likaońsku: Bogowie zstawszy się ludziom podobni, zstąpili do nas!
A kapłan Jowiszów, który był przed miastem, woły i wieńce do wrót przyniózszy, chciał z ludem ofiarować.
Co usłyszawszy apostołowie Barnabasz i Paweł, rozdarszy odzienia swoje, wskoczyli między rzesze, wołając
i mówiąc: Mężowie, co to czynicie? I myć śmiertelni jesteśmy wam podobni ludzie, opowiadając wam, abyście się od tych próżnych rzeczy nawrócili do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i wszytko, co w nich jest,
a iście nie zostawił samego siebie bez świadectwa, czyniąc dobrze z nieba, dawając dżdże i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i weselem serca nasze.
I nadeszli niektórzy z Antiochijej i z Ikonijej Żydowie, a namówiwszy rzesze i kamionując Pawła, wywlekli go z miasta, mniemając, żeby umarł.
Lecz gdy go uczniowie obstąpili, wstawszy, wszedł do miasta, a nazajutrz wyszedł do Derben z Barnabaszem.
A gdy opowiedzieli Ewanielią miastu onemu i nauczyli wielu, wrócili się do Listry i Ikonium, i Antiochijej,
utwierdzając serca uczniów i napominając, aby trwali w wierze a iż przez wiele ucisków trzeba nam wniść do królestwa Bożego.
A gdy postanowili im kapłany w każdym kościele i modlili się z poszczeniem, polecili je Panu, w którego uwierzyli.
A przyszedszy i kościół zgromadziwszy, opowiedzieli jako wielkie rzeczy Bóg uczynił z nimi a iż poganom otworzył drzwi wiary.