Biblia Jakuba Wujka
Księga: Dzieje Apostolskie 1:21
Którym też siebie samego po swej męce stawił żywym w rozmaitych dowodziech, przez czterdzieści dni się im ukazując i mówiąc o królestwie Bożym.
A z nimi jedząc, rozkazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalem, ale czekali obietnice Ojcowskiej, którąście (prawi) słyszeli przez usta moje.
A tak, którzy się byli zeszli, pytali go, mówiąc: Panie, zali w tym czasie przywrócisz królestwo Izraelowi?
ale weźmiecie moc Ducha świętego, który przydzie na was, i będziecie mi świadkami w Jeruzalem i we wszytkiej Żydowskiej ziemi, i w Samaryjej, i aż na kraj ziemie.
A gdy pilnie patrzali za nim do nieba idącym, oto dwa mężowie stanęli przy nich w białym odzieniu,
którzy też rzekli: Mężowie Galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który wzięt jest od was do nieba, tak przyjdzie, jakoście go widzieli idącego do nieba.
Tedy się wrócili do Jeruzalem od góry, którą zowią Oliwną, która jest blisko Jeruzalem, mając drogę szabbatu.
A gdy wyszli, wstąpili do wieczernika, gdzie mieszkali Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub Alfeuszów i Szymon Zelotes, i Judasz Jakobów.
Ci wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie z niewiastami i z Marią, matką Jezusową, i z bracią jego.
W one dni powstawszy Piotr w pośrzód braciej, rzekł (a był poczet osób wespółek jakoby sto dwadzieścia):
Mężowie bracia, musiałoć się wypełnić pismo, które opowiedział Duch święty przez usta Dawidowe o Judaszu (który był wodzem tych, co poimali Jezusa),
A on ci otrzymał rolą z zapłaty niesprawiedliwości, a obiesiwszy się, rozpukł się na poły i wypłynęły wszytkie wnętrzności jego.
I zstało się jawno wszytkim mieszkającym w Jeruzalem, tak iż nazwano onę rolą ich językiem Haceldema, to jest rola krwie.
Abowiem napisano w księgach Psalmów: Niechaj będzie ich mieszkanie puste, a niech nie będzie, kto by w nim mieszkał, a biskupstwo jego niech weźmie drugi.
Potrzeba tedy z tych mężów, którzy się z nami schodzili przez wszytek czas, którego Pan Jezus wchodził i wychodził między nami,
począwszy ode chrztu Janowego aż do tego dnia, w który jest wzięt od nas, aby jeden z nich był z nami świadkiem zmartwychwstania jego.
A modląc się, mówili: Ty, Panie, który znasz serca wszytkich, okaż, któregoś obrał z tych dwu jednego,
aby wziął miejsce usługowania tego i apostolstwa, z którego wypadł Judasz, aby odszedł na miejsce swe.