Biblia Jakuba Wujka
Księga: 2 List do Koryntian 2:1
Bo jeśli ja was zasmucam, a któż jest, co by mię rozweselił, jedno ten, który jest ze mnie zasmucon?
A tożem wam napisał, abych, przyszedszy, nie miał smutku na smutek: miałem się był weselić, ufając o was wszytkich, że wesele moje was wszytkich jest.
Bom z wielkiego utrapienia i ściśnienia serca napisałem wam, z wielą łez: nie abyście się zasmucili, ale abyście uznali, którą miłość mam obficiej ku wam.
tak iż przeciwnym obyczajem raczej darować macie i cieszyć, by snadź zbytnim smutkiem, który takowy jest, pożart nie był.
Abowiem dlategom i napisał, abym poznał doświadczenie wasze, jeśliże we wszytkim jesteście posłuszni.
A komuście co darowali, i ja. Bo i ja, com darował, jeślim co darował, dla was, w osobie Chrystusowej,
nie miałem uspokojenia duchowi memu, przeto żem nie nalazł Tytusa brata mego, ale pożegnawszy się z nimi, poszedłem do Macedonijej.
A dzięka Bogu, który czyni, że triumfujemy zawsze w Chrystusie Jezusie i wonność znajomości swej objawia przez nas na każdym miejscu:
bo jesteśmy dobrą wonnością Chrystusową Bogu w tych, którzy zbawieni bywają, i w tych, którzy giną:
Bo nie jesteśmy jako wiele ich, fałszujący słowo Boże, ale z szczerości, ale jako z Boga, przed Bogiem, w Chrystusie mówiemy.