Biblia Jakuba Wujka
Księga: 2 Księga Królewska 8:1
A Elizeusz rzekł do onej niewiasty, której był syna ożywił, mówiąc: Wstań a idź ty i dom twój, a bądź gościem, gdziekolwiek najdziesz, bo PAN zawołał głodu i przyjdzie na ziemię przez siedm lat.
Która wstała i uczyniła według słowa człowieka Bożego, a poszedszy z domem swym, była gościem w ziemi Filistyńskiej przez wiele dni.
A gdy wyszło siedm lat, wróciła się niewiasta z ziemie Filistyńskiej i wyszła, aby prosiła króla o dom swój i o role swoje.
A król rozmawiał z Giezym, sługą męża Bożego, mówiąc: Powiadaj mi wszytkie zacne rzeczy, które czynił Elizeusz.
A gdy on powiedał królowi jako wskrzesił umarłego, ukazała się niewiasta, której był syna ożywił, wołając do króla o dom swój i o role swoje. I rzekł Giezy: Panie, mój królu, tać to jest niewiasta i to jest syn jej, którego wskrzesił Elizeusz.
I pytał król niewiasty: która mu powiedziała. I dał jej król rzezańca jednego, mówiąc: Przywróć jej wszytko, co jej jest, i wszytkie dochody z ról ode dnia, którego opuściła ziemię aż dotąd.
Przyszedł też Elizeusz do Damaszku, a Benadad, król Syryjski, chorował, i powiedziano mu, mówiąc: Przyszedł tu mąż Boży.
I rzekł król do Hazaela: Weźmi z sobą dary a idź przeciwko mężowi Bożemu, a poradź się PANA przezeń, mówiąc: Będęli mógł wybiegać się z tej niemocy mojej?
A tak poszedł Hazael przeciwko niemu, mając z sobą dary i wszelkie dobra Damaszku, brzemiona czterdziestu wielbłądów. I stanąwszy przed nim, rzekł: Syn twój Benadad, król Syryjski, posłał mię do ciebie, mówiąc: Będęli mógł ozdrowieć z tej niemocy mojej?
Któremu rzekł Hazael: Czemu pan mój płacze? A on rzekł: Iż wiem, co za złości poczynisz synom Izraelowym. Miasta ich obronne ogniem spalisz i młodzieńce ich mieczem pomordujesz, i dzieci ich poroztrącasz, a brzemienne porozcinasz.
I rzekł Hazael: A cóżem ja sługa twój, pies, żebych miał uczynić rzecz tak wielką? I rzekł Elizeusz: Okazał mi PAN, że ty będziesz królem Syryjskim,
Który odszedszy od Elizeusza, przyszedł do pana swego. Który rzekł do niego: Cóż ci powiedział Elizeusz? A on odpowiedział: Powiedział mi, przyjdziesz do zdrowia.
A gdy przyszedł dzień drugi, wziął kołdrę i nalał wody, i rozciągnął na obliczu jego: który gdy umarł, królował Hazael miasto niego.
Roku piątego Jorama, syna Achaba, króla Izraelskiego, i Jozafata króla Judzkiego, królował Joram, syn Jozafata, króla Judzkiego.
I chodził drogami królów Izraelskich, jako chodził dom Achabów, córka bowiem Achabowa była żona jego. I czynił złość przed oczyma PANSKIMI.
A PAN nie chciał wytracić Judy dla Dawida, sługi swego, jako mu był przyrzekł, aby mu dał świecę i synom jego po wszytkie dni.
I przyciągnął Joram do Seira i wszytkie wozy z nim. I wstał w nocy, i poraził Edomczyki, którzy go byli obtoczyli, i hetmany wozów. A lud uciekł do przybytków swoich.
Odstąpił tedy Edom, żeby nie był pod Judą aż do dnia dzisiejszego. Odstąpiła tedy i Lobna onego czasu.
A ostatek mów Joram i wszystko, co czynił, izali to nie napisano jest w księgach słów dni królów Judzkich?
I zasnął Joram z ojcy swymi, i pogrzebion jest z nimi w Mieście Dawidowym, i królował Ochozjasz, syn jego, miasto niego.
Roku dwunastego Jorama syna Achabowego, króla Izraelskiego królował Ochozjasz, syn Jorama, króla Judzkiego.
Dwadzieścia lat i dwie było Ochozjaszowi, gdy począł królować, a rok jeden królował w Jeruzalem. Imię matki jego Atalia, córka Amri, króla Izraelskiego.
I chodził drogami domu Achabowego, i czynił złość przed PANEM jako dom Achabów: bo był zięciem domowi Achabowemu.
Wyciągnął też z Joramem, synem Achabowym, na wojnę przeciw Hazaelowi, królowi Syryjskiemu, do Ramot Galaad, i zranili Syryjczykowie Jorama.
Który się wrócił, żeby go leczono do Jezrahel, bo go zranili byli Syryjczykowie w Ramot walczącego przeciw Hazaelowi, królowi Syryjskiemu. A Ochozjasz, syn Joramów, król Judzki, stąpił nawiedzać syna Achabowego w Jezrahelu, bo tam chorował.