„Także dział z królewskiej majętności ku sprawowaniu całopalenia rano i w wieczór, także całopalenia w sabaty, i na nowiu miesiąca, i w uroczyste święta, jako napisane w zakonie Pańskim.”

Biblia Gdańska (1881): 2 Kronik 31,3

Biblia Jakuba Wujka
Księga: 2 Księga Królewska 6:23

6:1
I rzekli synowie proroccy do Elizeusza: Oto miejsce, na którym mieszkamy przed tobą, ciasne jest na nas.
6:2
Idźmy aż do Jordanu a niechaj weźmie każdy z lasu po jednym drzewie, że tam sobie zbudujemy miejsce ku mieszkaniu; Który rzekł: Idźcie.
6:3
I rzekł jeden z nich: Pódźże i ty z sługami twymi. Odpowiedział: Ja pójdę.
6:4
I poszedł z nimi. A gdy przyszli do Jordanu, rąbali drzewo.
6:5
I przydało się, iż gdy jeden rąbał drzewo, spadło żelazo z siekiery w wodę, a on zawołał, i rzekł: Ach, ach, ach, panie mój, i tegom samego był pożyczył!
6:6
I rzekł mąż Boży: Gdzie upadło? A on mu miejsce ukazał. Uciął tedy drewno i wpuścił tam, i wspłynęło żelazo.
6:7
I rzekł: weźmiż. Który ściągnął rękę i wziął je.
6:8
A król Syryjski walczył przeciw Izraelowi i naradził się z sługami swymi, rzekąc: Na tym a na tym miejscu połóżmy zasadzki.
6:9
Posłał tedy mąż Boży do króla Izraelskiego, mówiąc: Strzeż się, abyś nie przeszedł na ono miejsce, bo tam Syrianie są na zasadzce.
6:10
Posłał tedy król Izraelski na miejsce, które mu powiedział mąż Boży i ubieżał je, i ostrzegł się tam nie raz ani dwa.
6:11
I zatrwożyło się serce króla Syryjskiego o tę rzecz a zwoławszy sług swoich, rzekł im: Przecz mi nie powiecie, kto zdrajcą moim jest u króla Izraelskiego?
6:12
I rzekł jeden z służebników jego: Nie, panie mój, królu! Ale Elizeusz prorok, który jest w Izraelu, oznajmuje królowi Izraelskiemu wszytkie słowa, którekolwiek mówisz na pokoju twoim.
6:13
I rzekł im: Idźcie a dowiedźcie się, gdzie by był, że poślę a pojmam go. I powiedzieli mu, rzekąc: Oto jest w Dotan.
6:14
A tak posłał tam konie i wozy, i siłę wojska. Którzy gdy przyjachali w nocy, obtoczyli miasto.
6:15
A wstawszy rano sługa męża Bożego, wyszedszy ujźrzał wojsko około miasta i konie, i wozy, i powiedział mu, rzekąc: Ach, ach, ach, panie mój, co uczyniemy?
6:16
A on odpowiedział: Nie bój się: bo więcej ich jest z nami niżli z nimi!
6:17
A gdy się modlił Elizeusz, mówił: PANIE otwórz oczy tego, że ujźrzy. I otworzył PAN oczy służebnika, i ujźrzał, a ono góra pełna koni i wozów ognistych około Elizeusza.
6:18
A nieprzyjaciele szli ku niemu, a Elizeusz modlił się do PANA, mówiąc: Zaraź, proszę, ten lud ślepotą. I zaraził je PAN, aby nie widzieli według słowa Elizeuszowego.
6:19
I rzekł do nich Elizeusz: Nie tać jest droga ani to jest miasto. Pódźcie za mną a ukażę wam męża, którego szukacie. Wwiódł je tedy do Samaryjej.
6:20
A gdy weszli do Samaryjej, rzekł Elizeusz: PANIE, otwórz oczy tych, aby przejźrzeli. I otworzył PAN oczy ich, i ujźrzeli, że byli w pośrzodku Samaryjej.
6:21
I rzekł król Izraelski do Elizeusza, ujźrzawszy je: Mamże je pobić, ojcze mój?
6:22
A on rzekł: Nie pobijesz! Boś ich nie pojmał mieczem i łukiem twoim, abyś miał pobić, ale połóż chleb i wodę przed nie, aby jedli i pili, i szli do pana swego.
6:23
I położono przed nimi potraw wielkie przygotowanie, i jedli, i pili, i puścił je, i poszli do pana swego. I nie przyszli więcej łotrowie Syryjscy do ziemie Izraelskiej.
6:24
I zstało się potym, zebrał Benadad, król Syryjski, wszytko wojsko swe i wyciągnął a obległ Samarią.
6:25
I był głód wielki w Samaryjej. I tak długo była w oblężeniu, aż przedawano głowę oślą po ośmdziesiąt srebrników, a czwartą część miary gnoju gołębiego po piąci srebrników.
6:26
A gdy król Izraelski szedł po murze, zawołała nań jedna niewiasta, mówiąc: Ratuj mię, panie mój, królu!
6:27
Który rzekł: Nie ratuje cię PAN, skąd ciebie ratować mogę? Z gumna abo z prasy? I rzekł do niej król: Czegóż chcesz? Która odpowiedziała:
6:28
Ta niewiasta mówiła mi: Daj syna twego, że go zjemy dzisia, a syna mego zjemy jutro.
6:29
A tak uwarzyliśmy syna mego i zjedliśmy. I rzekłam jej nazajutrz: Daj syna twego, że go zjemy. Która skryła syna swego.
6:30
Co gdy król usłyszał, rozdarł szaty swoje i szedł po murze: i widział wszytek lud włosienicę, którą odziany był na ciele od spodku.
6:31
I rzekł król: To mi niech Bóg uczyni i to niech przyczyni, jeśli się zostoi głowa Elizeusza, syna Safat, dzisia na nim.
6:32
A Elizeusz siedział w domu swym i starcy siedzieli z nim. Przesłał tedy męża. A pierwej niż on poseł przyszedł, rzekł do starców: A wiecież, że ten syn mężobójce posłał, aby ucięto głowę moję? A tak patrzcie, gdy przyjdzie posłaniec, zamknicie drzwi a nie dajcie mu wniść: bo oto tętnanie nóg pana jego jest za nim.
6:33
A gdy jeszcze mówił do nich, ukazał się posłaniec, który szedł do niego. I rzekł: Oto tak wielkie złe od PANA jest: Czegóż mam więcej czekać od PANA?

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Nie bójcie się; jesteście więcej warci niż wiele wróbli.
Mat 10:31

W Chrystusie

Mianowicie, że poganie są współdziedzicami i członkami jednego ciała i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez ewangelię...
Efez 3:6

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

W Księdze Rodzaju w rozdziale 20 (I Mojż 20) możemy przeczytać jak Abraham okłamał Króla Abimelecha o tym że Sara nie jest jego żoną tylko jego siostrą. Z tego powodu Abimelech wziął ją da Haremu. Wynikiem tego wszystkie kobiety w domu Abimelecha stały się bezpłodne dopóki Sara nie została zwrócona Abrahamowi. Abraham modlił się o dom Abimelecha i kobiety zostały uzdrowione. Tak naprawdę jednak Abraham nie skłamał gdyż Sara był naprawdę jego siostrą tyle że z innego ojca (I Mojż 20:17-18).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

A tak wiedz, że Pan, Bóg twój, jest Bogiem, Bogiem wiernym, który do tysiącznego pokolenia dochowuje przymierza i okazuje łaskę tym którzy go miłują i strzegą jego przykazań.
V Mojż 7:9


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić