Biblia Jakuba Wujka
Księga: 1 List św. Piotra 2:2
Złożywszy tedy wszelaką złość i wszelaką zdradę, i obłudności, i zazdrości, i wszytkie obmówiska,
jako dopiero narodzone niemowlęta, rozumnego, bez zdrady, mleka pożądajcie, abyście w nim urośli ku zbawieniu:
Do którego przystąpiwszy, kamienia żywego, acz od ludzi odrzuconego, ale od Boga wybranego i uczczonego,
i wy jako żywe kamienie na nim się budujcie, dom duchowny, kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu duchownych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.
Dla czego w piśmie stoi: Oto kładę w Syjonie kamień przedniejszy, narożny, wybrany, kosztowny, a kto weń uwierzy, nie będzie zawstydzon.
Wam tedy, wierzącym, cześć, a niewierzącym kamień, który odrzucili budujący, ten się zstał głową węgłową
i kamieniem obrażenia, i opoką zgorszenia, tym, którzy się o słowo obrażają i nie wierzą, na co i postanowieni są.
A wy rodzaj wybrany, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud nabycia, abyście cnoty opowiadali tego, który was wezwał z ciemności ku swojej przedziwnej światłości.
Którzy niekiedy nie ludem, a teraz ludem Bożym; którzy co nie dostąpili miłosierdzia, a teraz co miłosierdzia dostąpili.
Namilejszy, proszę was jako przychodniów i gościów, abyście się wstrzymawali od pożądliwości cielesnych, które walczą przeciwko duszy,
mając obcowanie wasze dobre między pogany: aby w tym, w czym was pomawiają jako złoczyńce, z dobrych uczynków, przypatrzywszy się wam, chwalili Boga w dzień nawiedzenia.
Bądźcież tedy poddani wszelkiemu ludzkiemu stworzeniu dla Boga: chociaż królowi, jako przewyższającemu,
Słudzy, bądźcie poddani panom we wszytkiej bojaźni: nie tylko dobrym i skromnym, ale też i przykrym.
Bo co za chwała jeśli grzesząc, a policzkowani będąc, cierpicie? Ale jeśli dobrze czyniąc cierpliwie znosicie, to jest łaska u Boga.
Abowiem na to wezwani jesteście, bo i Chrystus ucierpiał za nas, zostawując wam przykład, abyście naszladowali tropów jego,
który, gdy mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, lecz się podawał niesprawiedliwie sądzącemu;
który sam na ciele swym grzechy nasze nosił na drzewie, abyśmy, umarwszy grzechom, żyli sprawiedliwości, którego sinością jesteście uleczeni.
Boście byli jako owce błądzące: ale teraz jesteście nawróceni do pasterza i biskupa dusz waszych.