Biblia Jakuba Wujka
Księga: 1 List św. Jana 4:19
Namilejszy, nie każdemu duchowi wierzcie, ale doświadczajcie duchów, jeśli z Boga są, bo wiele fałszywych proroków wyszło na świat.
Po tym znać Ducha Bożego: każdy duch, który wyznawa, iż Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest,
a każdy duch, który rozwięzuje Jezusa, z Boga nie jest; a ten jest Antychryst, o którymeście słyszeli, iż idzie i teraz już jest na świecie.
Wy z Boga jesteście, synaczkowie, i zwyciężyliście go, gdyż więtszy jest ten, co w was jest, niż co na świecie.
My z Boga jesteśmy. Kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nie słucha nas: stąd znamy ducha prawdy i ducha błędu.
Namilejszy, miłujmy się zobopólnie, bo miłość jest z Boga. I każdy, co miłuje, z Boga jest urodzony i zna Boga.
W tym się okazała miłość Boża w nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy żyli przezeń.
W tym jest miłość, nie jakobyśmy my umiłowali Boga, ale iż on pirwszy umiłował nas, i posłał Syna swego ubłaganiem za grzechy nasze.
Boga żaden nigdy nie widział. Jeśli się miłujemy zobopólnie, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.
I myśmy poznali i uwierzyli miłości, którą Bóg ma w nas. Bóg jest miłość: a kto mieszka w miłości, w Bogu mieszka, a Bóg w nim.
W tym wykonana jest miłość z nami, abyśmy ufność mieli w dzień sądny, iż jako on jest i my jesteśmy na tym świecie.
W bojaźni nie masz miłości: ale miłość doskonała precz wyrzuca bojaźń, bo bojaźń ma utrapienie, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.
Jeśliby kto rzekł, iż miłuje Boga, a brata by swego nienawidział, kłamcą jest. Abowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, Boga, którego nie widzi, jako może miłować?