„bo kamień i szafir zawiera z ziarnkami złota zmieszany.”

Biblia Tysiąclecia: Księga Hioba 28,6

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Jakuba Wujka
Księga: 1 Księga Samuela 17:47

17:1
A zebrawszy Filistynowie wojska swe na walkę, zeszli się do Socho Juda i położyli się obozem między Socho i Azeka, na granicach Dommim.
17:2
A Saul i synowie Izrael, zebrawszy się, przyciągnęli do Doliny Terebintu i uszykowali wojsko ku bitwie przeciw Filistynom.
17:3
A Filistynowie stali na górze z tej strony, a Izraelczycy stali na górze z drugiej strony; a dolina była między nimi.
17:4
I wyszedł mąż bękart z obozu Filistyńskiego, imieniem Goliat, z Get, wzwyż na sześciu łokiet i piędzi,
17:5
a przyłbica miedziana na głowie jego, a w karacenę łuszczastą się ubierał, a waga karaceny jego pięć tysięcy syklów miedzi była.
17:6
I nakolanki miedziane miał na goleniach, a puklerz miedziany zakrywał ramiona jego.
17:7
A oszczepisko oszczepu jego było jako nawój tkacki, a grot oszczepu jego miał sześć set syklów żelaza; a giermek jego szedł przed nim.
17:8
I stanąwszy wołał na ufce Izraelskie, i mówił im: Czemuście wyciągnęli gotowi ku bitwie? Azam ja nie jest Filistyn, a wyście słudzy Saulowi? Obierzcie z siebie męża, a niechaj wynidzie na pojedynek.
17:9
Będzieli się mógł potkać ze mną a zabije mię, będziemy waszy niewolnicy, lecz jeśli ja przemogę i zabiję go, wy będziecie niewolniki i będziecie nam służyć.
17:10
I mawiał Filistyn: Jam dziś urągał ufcom Izraelskim! Dajcie mi męża i niech czyni ze mną pojedynkiem!
17:11
A usłyszawszy Saul i wszyscy Izraelczycy takowe mowy Filistyńczyka, zdumiewali się i lękali barzo.
17:12
A Dawid był synem męża Efratejczyka, o którym wyższej powiedziano, z Betlejem Juda, któremu imię było Isaj, który miał ośmi synów, a był mąż za dni Saulowych stary i zeszły w leciech między mężami.
17:13
I poszli trzej synowie jego starszy za Saulem na wojnę. A imiona trzech synów jego, którzy poszli na wojnę: Eliab pierworodny, a wtóry Abinadab, a trzeci Samma.
17:14
Lecz Dawid był namniejszy. Gdy tedy trzej starszy szli za Saulem,
17:15
odszedł Dawid i wrócił się od Saula, aby pasł trzodę ojca swego w Betlejem.
17:16
A Filistyńczyk wychadzał rano i wieczór i stawał przez czterdzieści dni.
17:17
Rzekł tedy Isaj do Dawida, syna swego: Weźmi braciej swej efi prażma i dziesięcioro chleba tego a bież do obozu do braciej swej.
17:18
A dziesięć serów tych zaniesiesz do rotmistrza; a nawiedzisz bracią swą, jeśli się im dobrze wiedzie i z któremi są uszykowani, dowiedz się.
17:19
A Saul i oni, i wszyscy synowie Izraelowi w Dolinie Terebintu walkę wiedli z Filistynami.
17:20
Wstał tedy Dawid rano i poruczył trzodę stróżowi, a nabrawszy na się, poszedł, jako mu był przykazał Isaj. I przyszedł na miejsce Magala i do wojska, które, wyszedszy ku bitwie, okrzyk było uczyniło w potykaniu.
17:21
Bo się był zszykował lud Izraelski, ale i Filistynowie przeciwko byli pogotowiu.
17:22
Zostawiwszy tedy Dawid rzeczy, które był przyniósł, pod ręką stróża u tłomoków, bieżał na miejsce bitwy i pytał się, jeśli się na wszem dobrze powodziło braciej jego.
17:23
A gdy on jeszcze rozmawiał z nimi, ukazał się mąż on bękart, występujący, imieniem Goliat, Filistyn z Get, z obozu Filistynów, i gdy mówił też słowa, słyszał Dawid.
17:24
A wszyscy Izraelczycy, gdy ujźrzeli męża, uciekli od oblicza jego, bojąc się go barzo.
17:25
I rzekł ktoś jeden z Izraelczyków: A widzieliżeście tego męża, który wychodzi? Wychodzi, aby urągał Izraelowi. Męża tedy, który by go zabił, ubogaci król bogactwy wielkimi i da mu córkę swoję, a dom ojca jego uczyni wolnym od podatków w Izraelu.
17:26
I rzekł Dawid do mężów, którzy z nim stali, mówiąc: Co dadzą mężowi, który zabije Filistyna tego a odejmie hańbę od Izraela? Bo cóż to za Filistyńczyk nieobrzezaniec, który urąga ufcom Boga żywiącego?
17:27
I powiadał mu lud tęż mowę, mówiąc: To dadzą mężowi, który go zabije.
17:28
Co gdy usłyszał Eliab, brat jego starszy, gdy on mówił z drugimi, rozgniewał się na Dawida i rzekł: Po coś przyszedł a czemuś opuścił trochę owiec onych na puszczy? Znam ci ja pychę twoję i niecnotę serca twego: boś przyszedł, żebyś widział bitwę.
17:29
I rzekł Dawid: Cóżem uczynił? Azaż to nie jest słowo?
17:30
I ustąpił trochę od niego ku drugiemu, i rzekł tęż mowę. I odpowiedział mu lud słowo jako i pierwej.
17:31
I usłyszano słowa, które mówił Dawid, i powiedziano je przed oczyma Saul.
17:32
Do którego gdy był przywiedziony, rzekł mu: Niech nie upada serce niczyje dlatego: ja, sługa twój, pójdę a potkam się z Filistynem.
17:33
I rzekł Saul do Dawida: Nie możesz się oprzeć Filistynowi temu ani się z nim potkać, boś ty młodzieńczyk, a ten mąż waleczny od młodości swojej.
17:34
I rzekł Dawid do Saula: Pasał sługa twój trzodę ojca swego, a przychodził lew abo niedźwiedź i porywał barana z pośrzodka trzody
17:35
i goniłem je, i biłem je, i wydzierałem z paszczeki ich; a oni rzucali się na mię i ujmowałem gardła ich, i uduszałem, i zabijałem je.
17:36
Bo i lwa, i niedźwiedzia zabiłem ja, sługa twój: a tak będzie i ten Filistyńczyk nieobrzezaniec jako jeden z nich. Teraz pójdę a odejmę hańbę ludu: bo cóż to jest za Filistyn nieobrzezany, który śmiał złorzeczyć wojsku Boga żywego?
17:37
I rzekł Dawid: PAN, który mię wyrwał z ręki lwa i z ręki niedźwiedzia, ten mię wybawi z ręki Filistyna tego. I rzekł Saul do Dawida: Idź, a PAN niech z tobą będzie.
17:38
I oblókł Saul Dawida w szaty swoje i włożył hełm miedziany na głowę jego, i ubrał go w karacenę.
17:39
Przypasawszy tedy Dawid miecz jego na szaty swoje, jął kosztować, jeśliby zbrojno mógł chodzić: bo nie miał zwyczaju. I rzekł Dawid do Saula: Nie mogę tak chodzić, bo nie mam zwyczaju. I złożył je,
17:40
i wziął kij swój, który zawsze miał w ręku, i obrał sobie pięć jaśniusienieczkich kamieni z potoka, i włożył je w torbę pasterską, którą miał przy sobie, a procę niósł w ręku. I wyszedł przeciw Filistynowi.
17:41
Lecz Filistyn szedł krocząc i przybliżając się przeciw Dawidowi, a giermek jego przed nim.
17:42
A gdy Filistyńczyk wejźrzał i obaczył Dawida, wzgardził im. Bo był młodzieńczyk lisowaty i piękny na wejźrzeniu.
17:43
I rzekł Filistyn do Dawida: Abom ja pies, że ty idziesz do mnie z kijem? I przeklinał Filistyńczyk Dawida przez bogi swoje.
17:44
I rzekł do Dawida: Chodź sam, a dam ciało twoje ptastwu powietrznemu i zwierzowi ziemnemu.
17:45
I rzekł Dawid do Filistyna: Ty idziesz do mnie z mieczem i z oszczepem, i z puklerzem, lecz ja idę do ciebie w imię PANA zastępów, Boga ufców Izraelowych, którymeś urągał
17:46
dzisia; i da cię PAN w rękę moję, i zabiję cię, i zdejmę głowę twoję z ciebie, a dam dziś ścierwy wojska Filistyńskiego ptastwu powietrznemu i zwierzowi ziemnemu, aby wiedziała wszytka ziemia, iż jest Bóg w Izraelu.
17:47
Ażeby doznało wszytko to zgromadzenie, że nie mieczem ani oszczepem wybawia PAN: bo jego jest wojna i poda was w ręce nasze.
17:48
A tak, gdy powstał Filistyn i przychodził, i przybliżał się przeciw Dawidowi, pośpieszył się Dawid i bieżał na potkanie przeciw Filistynowi.
17:49
A sięgnął ręką swą do torby i wyjął jeden kamień, i rzucił z proce, i wkoło zawiódszy uderzył Filistyna w czoło, że utknął kamień w czele jego i padł twarzą swą na ziemię.
17:50
I wziął Dawid górę nad Filistynem procą i kamieniem, i poraziwszy Filistyna, zabił go. A gdy Dawid miecza w ręku nie miał,
17:51
przybieżał i stanął nad Filistynem, i wziął miecz jego, i dobył go z poszew jego, i zabił go, i uciął głowę jego. A widząc Filistynowie, że umarł z nich namocniejszy, uciekli.
17:52
A powstawszy mężowie Izraelscy i Juda, okrzyk uczynili i gonili Filistyny, aż przyszli do doliny i aż do bram Akkaron, i padali ranni z Filistynów po drodze Saraim aż do Get i aż do Akkaron.
17:53
A wracając się synowie Izraelowi z pogoniej za Filistyny, rzucili się na obóz ich.
17:54
A Dawid wziąwszy głowę Filistyna, przyniósł ją do Jeruzalem, a zbroję jego położył w namiecie swoim.
17:55
A onego czasu, którego widział Saul Dawida idącego przeciw Filistynowi, rzekł do Abnera, hetmana wojska: Z którego rodu idzie ten młodzieniec, Abnerze? I rzekł Abner: Żywie dusza twoja, królu, jeśli wiem!
17:56
I rzekł król: Spytaj ty, czyj to syn, ten młodzieńczyk.
17:57
A gdy się wracał Dawid, zabiwszy Filistyna, wziął go Abner i przywiódł ji przed Saula, dzierżącego w ręku głowę Filistynową.
17:58
I rzekł do niego Saul: Z któregoś rodu jest, młodzieńcze? I rzekł Dawid: Syn sługi twego, Isaj Betlejemczyka, ja jestem.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

Ale Jezus zaraz do nich powiedział: Ufajcie, Ja jestem, Nie bójcie się!
Mat 14:27

W Chrystusie

Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnie weszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę...
Gal 2:4

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Król Jozjasz miał zaledwie 13-14 lat kiedy został ojcem (po połączeniu wskazują na to te wersety: II Król 22:1, II Król 23:31, II Król 23:34-36).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego; ale kto wytrwa do końca, będzie zbawiony.
Mar 13:13


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić