„Mówili matkam swoim: Gdzież wżdy jest zboże i wino? Gdy ustawali jako ranni po ulicach miejsckich i gdy wypuszczali ducha na łonie matek swoich.”

Biblia Brzeska: Treny 2,12

Nawigacja

Lista rozdziałów

Biblia Jakuba Wujka
Księga: 1 Księga Królewska 22:3

22:1
Minęły tedy trzy lata bez wojny między Syrią a Izraelem.
22:2
A trzeciego roku przyjachał Jozafat, król Judzki, do króla Izraelskiego.
22:3
(I rzekł król Izraelski do sług swoich: Nie wiecie, że nasz jest Ramot Galaad, a zaniedbywamy wziąć ji z ręki króla Syryjskiego?)
22:4
I rzekł do Jozafata: A pojedziesz ze mną na wojnę do Ramot Galaad?
22:5
I rzekł Jozafat do króla Izraelskiego: Jakom ja jest, tak i ty, lud mój a lud twój, jedno są, a jezdni moi, jezdni twoi. I rzekł Jozafat do króla Izraelskiego: Proszę cię, spytaj się dzisia mowy PANSKIEJ.
22:6
Zebrał tedy król Izraelski proroki, około czterech set mężów, i rzekł do nich: Mamli iść do Ramot Galaad na wojnę czyli zaniechać? Którzy odpowiedzieli: Jedź a da ji PAN w ręce królewskie!
22:7
I rzekł Jozafat: Nie masz tu którego proroka PANSKIEGO, żebyśmy się przezeń pytali?
22:8
I rzekł król Izraelski do Jozafata: Został mąż jeden, przez którego możem się pytać PANA: ale go ja nienawidzę, iż mi nie prorokuje dobre, ale złe: Micheasz, syn Jemla. Któremu Jozafat rzekł: Nie mów tak, królu!
22:9
Zawołał tedy król Izraelski trzebieńca jednego i rzekł mu: Rychło przywiedź mi Micheasza, syna Jemla.
22:10
A król Izraelski i Jozafat, król Judzki, siedzieli każdy na stolicy swej ubrany w szaty królewskie na placu podle bramy Samaryjskiej, a wszyscy prorocy prorokowali przed oczyma ich.
22:11
Uczynił też sobie Sedecjasz, syn Chanaana, rogi żelazne, i rzekł: To mówi PAN: Temi przewiewać będziesz Syrią, aż ją wyniszczysz.
22:12
I wszyscy prorocy także prorokowali, mówiąc: Wyjedź do Ramot Galaad a jedź fortunnie, a da PAN w ręce królewskie.
22:13
Posłaniec zasię, który był szedł, aby wezwał Micheasza, rzekł do niego, rzekąc: Oto mowy proroków jednemi usty dobrze królowi tuszą: niechże też mowa twoja będzie im podobna a mów dobre rzeczy.
22:14
Któremu rzekł Micheasz: Żywie PAN, iż co mi kolwiek rzecze PAN, to mówić będę!
22:15
Przyszedł tedy do króla i rzekł mu król: Micheaszu, mamyli jachać do Ramot Galaad na wojnę czyli zaniechać? Któremu on odpowiedział: Wyjedź a jedź fortunnie, a da ji PAN w ręce królewskie.
22:16
I rzekł król do niego: Po wtóre i po trzecie Poprzysięgam cię, abyś mi nie mówił, jedno co jest prawda, w imię PANSKIE!
22:17
A on rzekł: Widziałem wszytkiego Izraela rozproszonego po górach jako owce nie mające pasterza. I rzekł PAN: Nie mają ci pana, niech się każdy wróci do domu swego w pokoju.
22:18
(Rzekł tedy król Izraelski do Jozafata: Azam ci nie powiedział, że mi nie prorokuje dobre, ale zawżdy złe?)
22:19
A on przydając, rzekł: Przetoż słuchaj mowy Pańskiej: Widziałem PANA siedzącego na stolicy jego, a wszytko wojsko niebieskie stojące przy nim po prawej i po lewej stronie:
22:20
I rzekł PAN: Kto zwiedzie Achaba, króla Izraelskiego, że pójdzie i upadnie w Ramot Galaad? I mówił jeden takie słowa, a drugi inaczej.
22:21
A Duch wystąpił i stanął przed PANEM, i rzekł: Ja go zwiodę. Któremu rzekł PAN: Przez co?
22:22
A on rzekł: Pójdę a będę duchem kłamliwym w uściech wszytkich proroków jego. I rzekł PAN: Zwiedziesz i przemożesz: wynidź a uczyń tak!
22:23
Przetoż teraz oto dał PAN ducha kłamstwa w ustach wszytkich proroków twoich, którzy tu są, a PAN rzekł złe przeciwko tobie.
22:24
I przystąpił Sedecjasz, syn Chanaana, i uderzył Micheasza w policzek, i rzekł: Mnież to opuścił Duch PANSKI, a tobie mówił?
22:25
I rzekł Micheasz: Ujźrzysz onego dnia, kiedy wnidziesz do komory w komorze, abyś się skrył.
22:26
I rzekł król Izraelski: Weźmicie Micheasza a niech mieszka u Amona, starosty miejskiego, i u Joasza, syna Amelech,
22:27
a rzeczcie im: To mówi król: Wsadźcie tego męża do ciemnice a żywcie go chlebem utrapienia a wodą ucisku, aż się wrócę w pokoju.
22:28
I rzekł Micheasz: Jeśli się wrócisz w pokoju, nie mówił PAN we mnie. I rzekł: Słuchajcie wszyscy ludzie.
22:29
Jachał tedy król Izraelski i Jozafat, król Judzki, do Ramot Galaad.
22:30
Rzekł tedy król Izraelski do Jozafata: Weźmi zbroje a pódź w bitwę i oblecz się w szaty swe. Lecz król Izraelski odmienił szaty swe i szedł w bitwę.
22:31
A król Syryjski rozkazał był hetmanom nad wozami trzydziestą i dwiema, mówiąc: Nie będziecie walczyć przeciw nikomu mniejszemu i więtszemu jedno przeciw samemu królowi Izraelskiemu.
22:32
Gdy tedy ujźrzeli przełożeni wozów Jozafata, mniemali, żeby on był król Izraelski, i natarszy uderzyli na niego. I krzyknął Jozafat.
22:33
I zrozumieli przełożeni wozów, że nie król Izraelski i dali mu pokój.
22:34
Lecz mąż niektóry wyciągnął łuk, na niepewną strzałę puszczając, a z trafunku postrzelił króla Izraelskiego; między płuca a między żołądek. A on rzekł woźnicy swemu: Obróć rękę twą a wywieź mię z wojska, bociem ciężko zranion.
22:35
Stoczona tedy jest bitwa onego dnia, a król Izraelski stał na wozie swym przeciw Syryjczykom. I umarł wieczór, a krew rany ciekła na wóz.
22:36
I woźny wołał po wszytkim wojsku, niżli słońce zaszło, mówiąc: Każdy się niech wróci do miasta i do ziemie swej.
22:37
A król umarł i przywiezion jest do Samaryjej. I pogrzebli króla w Samaryjej,
22:38
i omyto wóz jego w sadzawce Samaryjskiej, a psi lizali krew jego, i wodze wymyli, według słowa PANSKIEGO, które był rzekł.
22:39
A ostatek mów Achabowych i wszytko, co czynił, i dom z kości słoniowej, który zbudował, i wszytkich miast, które pobudował, izali to nie opisano jest w księgach mów dni królów Izraelskich?
22:40
Zasnął tedy Achab z ojcy swymi, a Ochozjasz, syn jego, królował miasto niego.
22:41
Jozafat zaś, syn Asa, począł był królować nad Judą czwartego roku Achaba, króla Izraelskiego.
22:42
Trzydzieści i pięć lat miał, kiedy królować począł, a dwadzieścia i pięć lat królował w Jeruzalem; imię matki jego Azuba, córka Salai.
22:43
I chodził wszytką drogą Asa ojca swego, i nie ustąpił z niej, i czynił, co było prawo przed oczyma PANSKIMI.
22:44
Wszakże jednak wyżyn nie odjął; bo jeszcze lud ofiarował i palił kadzidło na wyżynach.
22:45
I miał Jozafat pokój z królem Izraelskim.
22:46
A ostatek słów Jozafat i sprawy jego, które czynił, i wojny, izali to nie jest napisano w księgach słów dni królów Judzkich?
22:47
Ale ostatek niewieściuchów, którzy byli pozostali za czasu Asa ojca jego, zniósł z ziemie.
22:48
Ani był na ten czas król postanowiony w Edom.
22:49
A król Jozafat uczynił był okręty na morzu, żeby chodziły do Ofir po złoto: a iść nie mogły, bo się rozbiły w Asjongaber.
22:50
Tedy mówił Ochozjasz, syn Achabów, do Jozafata: Niech idą słudzy moi z sługami twoimi w okręciech. I nie chciał Jozafat.
22:51
I zasnął Jozafat z ojcy swymi, i pogrzebion jest z nimi w mieście Dawida, ojca jego, i królował Joram, syn jego, miasto niego.
22:52
A Ochozjasz, syn Achab, począł był królować nad Izraelem w Samaryjej roku siedmnastego Jozafata, króla Judzkiego, i królował nad Izraelem dwie lecie.
22:53
I czynił złość przed oczyma PANSKIMI, i chodził drogą ojca swego i matki swej, i drogą Jeroboama, syna Nabat, który o grzech przyprawił Izraela.

Nawigacja

Nie bój się! - Werset na dziś

Wersety o pokoju na 365 dni w roku!

I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
Łuk 1:30

W Chrystusie

Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie.
Rzym 8:1

Kim jesteś i co masz w Chrystusie.

Czy wiesz że?

Po brutalnym zamordowaniu 70 mężczyzn w Mispa, ciała ich wrzucono do cysterny którą około 300 lat wcześniej zbudował Król Asa (Jer 41:4-9, I Król 15:16-22).

Fakty i ciekawostki Biblijne.

Obietnice Boże

Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą, a gdy przez rzeki, nie zaleją cię; gdy pójdziesz przez ogień nie spłoniesz, a płomień nie spali cię.
Iz 43:2


"Uczyłem mój lud, że może mieć, to co mówi, lecz oni ciągle mówią, to co mają."

Szukaj w dialogach Beta

Pozostaw to pole puste aby wyświetlić wszystkie wypowiedzi tej lub do tej osoby.

BlueLetterBible.org

Np. Jhn 3:16 lub John 3:16 lub glory, heaven, majesty etc.



Warto odwiedzić