Biblia Brzeska
Księga: List św. Pawła do Tytusa 1:1
Tytuł oryginalny
List Pawła świętego do Tytusa
List Pawła świętego do Tytusa
Paweł, sługa Boży, apostoł Jezu Krystusów według wiary przebranych Bożych i uznania prawdy, która się ściąga ku pobożności.
I objawił czasów swoich ono słowo swoje przez przepowiedanie, które mi jest zwierzone, według rozrządzenia zbawiciela naszego, Boga.
Tytusowi, własnemu synowi, w społecznej wierze, łaska niech tobie będzie, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i Pana Jezu Krysta, zbawiciela naszego.
Dla tegom cię zostawił w Krecie, abyś do końca poprawił, czego nie dostawa i postanowił starsze po miastach, jakom ja tobie był przykazał.
Jesli kto jest krom naganienia, mąż jednej żony, dzieci wierne mając, nie obwinowane w zbytku, abo nieposłuszne.
Abowiem ma być biskup bez przygany, jako szafarz Boży nie hardzie się inym stawiący, nie gniewliwy, nie pijanica, nie targając się ręką ni na kogo, nie szukając zysku niepoczciwego.
Mocnie trzymając wierne ono słowo, które ku nauce zależy, aby mógł też napominać przez zdrową naukę i odeprzeć tym, którzy się sprzeciwiają.
Abowiemci jest wiele nieposłusznych i próżnomównych i zwodzicielów dusz, a zwłaszcza ci, którzy są z obrzezania.
Którym trzeba usta zamknąć; którzy całe domy wywracają, ucząc co się nie godzi dla zysku niepoczciwego.
Powiedział niektóry z nich, własny ich prorok: Kretensowie zawżdy kłamcy, złe bestie, brzuchowie leniwi.
Wszytkić rzeczy czyste są czystym, lecz i pokalanym i niewiernym nic nie jest czystego, ale pokalany jest ich umysł i sumnienie.
Wyznawając, iż Boga znają, ale przą się go uczynkami, gdyż są obrzydłymi i nieposłusznymi i którzy się na żaden uczynek dobry nie godzą.